Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ

Από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, οι ξένοι (σύμμαχοι κ.λπ.) γνώριζαν πολύ καλά την τακτική τού «διαίρει και βασίλευε». Την εφάρμοζαν με απόλυτη επιτυχία και μας έκαναν να νιώθουμε και υποχρεωμένοι από πάνω για τη «βοήθεια» που μας προσέφεραν. Βλέπετε, η πολιτική τους, σε αντίθεση με τη δική μας, συντασσόταν με μόνο έναν γνώμονα: τα δικά τους συμφέροντα. Οσο για εμάς, αρκούμασταν στο χτύπημα της πλάτης και στα δανεικά που μας έδιναν, με πολλαπλάσια βέβαια ανταλλάγματα για εκείνους.

Οσοι εντρυφήσουν λίγο στα ιστορικά γεγονότα θα μπορέσουν να ερμηνεύσουν το πώς φτάσαμε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., αλλά κυρίως το πώς η ξενοκρατία κατάφερε πάλι να προσαρμοστεί στους καιρούς και να παίξει το δικό της παιχνιδάκι, χρησιμοποιώντας την Ελλάδα. Μια Ελλάδα η οποία, αντί να συνεννοείται μεταξύ της, επιλέγει να στήνει χαρακώματα εντός της και να κλείνει μέτωπα με τους εκτός, με αντάλλαγμα την εξουσία. Το παράδειγμα της πρώτης σύγκρουσης Πλαστήρα – Παπάγου είναι ενδεικτικό: Οταν οι σύμμαχοι επιθυμούσαν να εξασφαλίσουν την κοινωνική γαλήνη στο εσωτερικό, στήριξαν τον «Μαύρο Καβαλάρη» και «άδειασαν» τον στρατάρχη του Γράμμου και του Βίτσι.

Με τον ίδιο τρόπο, στη συνέχεια, όταν τα συμφέροντά τους ήθελαν μια ισχυρή και συμπαγή Δεξιά, ανέτρεψαν τον Πλαστήρα και επέβαλαν τον Παπάγο, για τον οποίο δεν ήθελαν να ακούνε! Για την ιστορία, αμφότεροι πέθαναν από… ασθένεια. Το ίδιο παιχνίδι έπαιξαν και στη συνέχεια, με άλλους πρωταγωνιστές. Οι δε Ρώσοι (Σοβιετικοί παλαιότερα) έπαιξαν το δικό τους, χρησιμοποιώντας την τότε Αριστερά και πνίγοντας την Ελλάδα στο αίμα, την ώρα που είχαν υπογράψει τις συμφωνίες για την παραχώρηση της χώρας μας στη σφαίρα επιρροής της Αγγλίας αρχικά και της Αμερικής στη συνέχεια.

Το «δόγμα Τρούμαν» και το Σχέδιο Μάρσαλ, που είχε όρους οι οποίοι ελάχιστα διαφέρουν από τα Μνημόνια, έδωσαν και τότε την ψευδαίσθηση της σωτηρίας του λαού μας, καταδικάζοντας ταυτόχρονα την Ελλάδα να γίνει παρίας της ανάπτυξης, μια και ουδέποτε κατεβλήθησαν αποζημιώσεις για όσα στοίχισαν στη χώρα μας οι δύο πόλεμοι.

Και επειδή η Ιστορία διδάσκει όποιον θέλει να διδαχθεί, βλέπουμε ότι και σήμερα από τη μία η ξενοκρατία ετοιμάζει το νέο «πακέτο», χωρίζοντας ξανά τους Ελληνες, και από την άλλη τα πολιτικά κόμματα δεν καταφέρνουν ούτε τώρα να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να υπογράψουν ένα κείμενο-απάντηση στους δανειστές. Για άλλη μια φορά πέφτουν στην παγίδα τού «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος», αντί να συνειδητοποιήσουν αυτήν την ώρα ότι χρειαζόμαστε και τον Πλαστήρα και τον Παπάγο. Οσο για αυτούς που τη βλέπουν… Ζαχαριάδηδες, ας προσγειωθούν, διότι δεν έχουμε την πολυτέλεια για τέταρτο γύρο. Και ο νοών νοείτω! Γι’ αυτό ξυπνήστε…

Νίκος Ελευθερόγλου

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα