Στην ούγια γράφει Μνημόνιο

Στις εκλογές θα ψηφίσουμε πώς ακριβώς θα καταργήσουμε το δικαίωμά μας να επιλέγουμε

Σήμερα το μενού έχει ορισμούς. Αν δεν το ορίσεις, δεν θα το καθορίσεις, φίλε ψηφοφόρε. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με μια τζούρα Αριστοτέλη από τα «Αναλυτικά Πρότερα» (89b, 34): «γνόντες δὲ ὅτι ἔστι, τί ἐστι ζητοῦμεν». Αυτός ο κακούργος δάσκαλος, που έκανε ιδιαίτερα στον Μέγα Αλέξανδρο και δεν έκοβε απόδειξη, λέει το εξής: «Αφού μάθουμε ότι υπάρχει κάτι, αναζητούμε τι είναι αυτό». Ας το πράξουμε. Μάθαμε ότι υπάρχει κάτι. Αναζητήσαμε τι είναι και ενημερωθήκαμε ότι αποκαλείται «εκλογές». Εκεί αποφασίζουμε ποιο κόμμα να ψηφίσουμε. Ετσι θα γεμίσουμε τη Βουλή με βουλευτές. Στα αρχαία ελληνικά η λέξη «βουλή» σημαίνει επιθυμία, θέληση, απόφαση. Κι εμείς άραγε τι θέλουμε, τι επιθυμούμε;

Στο πάνελ είναι και ο θείος Σωκράτης, άρτι αφιχθείς από το υπερπέραν. Ενημερώθηκε ότι λόγω των κάπιταλ κοντρόλς έκλεισε η εταιρία που έκανε εισαγωγή κώνειο και νιώθει κάπως ασφαλέστερος στη νέα Αθήνα των πολυκατοικιών και των μουσαφιραίων της Τασίας Χριστοδουλοπούλου. Αυτό που τον κάνει αληθινά αισιόδοξο είναι ότι πλέον δεν τον καταλαβαίνουμε αρκετά ώστε να θέλουμε να τον θανατώσουμε. Γι’ αυτό θέλει να κάνει παρέμβαση.

Υποκρισία

Ο μπαρμπούλης φιλόσοφος παρεμβαίνει και επαναλαμβάνει όσα είπε στον «Φαίδρο» (237b. 6 – 237c. 8): «Περὶ παντός, ὦ παῖ, μία ἀρχὴ τοῖς μέλλουσι καλῶς βουλεύσεσθαι· εἰδέναι δεῖ περὶ οὗ ἂν ᾖ ἡ βουλή, ἢ παντὸς ἁμαρτάνειν ἀνάγκη». Στη μοντέρνα, απεμπλουτισμένη ελληνική αυτό σημαίνει: «Για κάθε ζήτημα, παιδί μου, υπάρχει μία αρχή: να γνωρίζουμε για ποιο ζήτημα πρέπει να αποφασίσουμε, αλλιώς θα κάνουμε λάθος σε όλα».

Εμείς οι Ελληνες, λοιπόν (μαζί με τους προσκεκλημένους της Τασίας Χριστοδουλοπούλου), γνωρίζουμε «για ποιο ζήτημα πρέπει να αποφασίσουμε». Οφείλουμε να αντικαταστήσουμε την κυβέρνηση με μια νέα, επειδή η παρούσα είναι υπηρεσιακή, ήτοι η πρόχειρη ρεζέρβα.

Οι προηγούμενες προσπάθησαν να μας βγάλουν από τα Μνημόνια υπογράφοντας διαρκώς νέα, χειρότερα, με ακόμα μεγαλύτερες πλειοψηφίες. Αυτό ορίζεται σαφώς ως υποκρισία και, αν αποφασίσουμε ότι μας αρέσει η υποκρισία, το διαιωνίζουμε ταΐζοντάς το με την προτίμησή μας. Αν δεν διαφωνούμε με την υποκρισία, τότε επιλέγουμε πώς θέλουμε να μας κοροϊδεύουν. Αυτά μαρτυρούν οι ορισμοί.

Παναγιώτης Λιάκος

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα