ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ

Γιατί συνιστά πρόοδο η διαδικασία αδειοδότησης των καναλιών

Από το φθινόπωρο του 2015 που ψηφίστηκε από το Κοινοβούλιο ο νόμος για την αδειοδότηση των μέσων ενημέρωσης διατυπώθηκαν πολλές προφητείες αλλά και απειλές: Οτι ο νόμος θα καταπέσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (μέχρι στιγμής όχι), ότι θα παρέμβει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γιατί αντίκειται στο δίκαιο του ανταγωνισμού (μέχρι στιγμής όχι), ότι οι καναλάρχες θα συγκροτήσουν μέτωπο και θα απόσχουν από τον διαγωνισμό (όχι, αυτό δεν συνέβη, αλλά στράφηκαν στο παρασκήνιο ο ένας εναντίον του άλλου), ότι επειδή έτσι γουστάρουν δεν θα πληρώσουν το τέλος συχνοτήτων (το πλήρωσαν), ότι «η διαδικασία θα εξελιχθεί σε πολιτικό τάφο της κυβέρνησης» (δεν προκύπτει) και πλήθος άλλα επιχειρήματα που θα τα διαβάζει ο ιστορικός του μέλλοντος και θα γελά.

Υποστήριξα τη διαδικασία από την πρώτη στιγμή, μολονότι έχω θεμελιακές ιδεολογικές και πολιτικές διαφωνίες με το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί η νομοθέτηση αυτή δεν ήταν αριστερή έμπνευση. Η φιλοσοφία που διαπερνά την πρωτοβουλία αποτελεί πλήρη υιοθέτηση της ιδεολογικής κληρονομιάς Καραμανλή – Παυλόπουλου για το πώς πρέπει να λειτουργούν τα μέσα σε μια ευνομούμενη δημοκρατία. Μπορεί να διαφέρει στη μεθοδολογία -στόχος Καραμανλή ήταν να πετάξει εργολάβους και προμηθευτές του Δημοσίου από τα ΜΜΕ, στόχος Τσίπρα είναι να αλλάξει τον συσχετισμό-, αλλά η φιλοσοφία είναι κατά βάση η ίδια.

Ο δεύτερος λόγος που στήριξα τη νομοθετική πρωτοβουλία είναι γιατί στην πραγματικότητα ο νέος νόμος για τα ΜΜΕ είναι μία ιστορία κυριαρχίας: είναι η ιστορία της κυριαρχίας της πολιτικής επί της αγοράς. Είναι μία αντιστροφή του κανόνα που λέει ότι η αγορά κυριαρχεί επί της πολιτικής και όταν αυτή δεν υποτάσσεται, τότε πιάνουν δουλειά οι γάτες Ιμαλαΐων. Εδραία πεποίθησή μου είναι ότι δεν μπορεί να πάει η πατρίδα μπροστά όσο η αγορά επικυριαρχεί της πολιτικής.

Οσο αυτό συνέβαινε, τα μεγαλύτερα σκάνδαλα γίνονταν πίσω από την πλάτη μας. Αρκετές φορές μάλιστα γυαλίζονταν με το λούστρο της διαπλοκής. Επρεπε να βουλιάξει η χώρα για να ακούσουμε πρώτη είδηση στα κανάλια για το σκάνδαλο της Siemens. Οταν λοιπόν σήμερα φθάνουμε στο σημείο οι καναλάρχες να πηγαίνουν στα γραφεία της εξουσίας και να την προσκυνούν (είτε στη Βουλή να καταθέσουν για την Εξεταστική Επιτροπή είτε στο υπουργείο ΜΜΕ για να μετάσχουν στον διαγωνισμό ή στο δημόσιο ταμείο για να πληρώσουν άδειες και τέλη), τότε όλοι εμείς πρέπει να έχουμε το θάρρος να πούμε ότι αυτό που γίνεται συνιστά πρόοδο για τη χώρα. Η πολιτική κάνει κουμάντο ξανά. Οχι οι παρακάμαρες.

Μανώλης Κοττάκης

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα