Η επενδυτική πελαγοδρομία του Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι στα Επτάνησα.Τα πάμπολλα προβλήματα που αντιμετωπίζει, οι μεσαιωνικές συνθήκες εργασίας και το σκληρό παζάρι με ψαρά για την αγορά πέντε κιλών γαύρου!
Το άκουσμα των λέξεων «εμίρης» και «σεΐχης» σε παλαιότερες δεκαετίες έφερνε συνειρμικά εικόνες από κωμωδίες με τον Γιώργο Πάντζα («Ο εμίρης και ο κακομοίρης»), τον Γιώργο Βουτσά («Ο ξυπόλητος πρίγκηψ») και τη Ρένα Βλαχοπούλου («Μια Ελληνίδα στο χαρέμι»). Εκεί, αληθινοί ή ψεύτικοι, οι Αραβες «γαλαζοαίματοι» παρουσιάζονταν ως χαρακτήρες γενναιόδωροι και παθιασμένοι. Εντιμοι και απόλυτοι. Ρομαντικοί και γόητες. Το άνοιγμα της ελληνικής επιχειρηματικότητας και ναυτιλίας στον αραβικό κόσμο, που είχε αρχίσει κυρίως με τον Ωνάση τη δεκαετία του ’50, είχε εξωραΐσει -στον βαθμό της αγιοποίησης- την εικόνα των βασιλικών οικογενειών των χωρών που διέθεταν πετρέλαιο. Σήμερα, με την ισλαμική προέλαση και τη μάστιγα της τρομοκρατίας και του ISIS, είναι άλλοι οι συνειρμοί που προκαλούνται, όταν στα δελτία ειδήσεων ακούγονται αραβικά ονοματεπώνυμα.
Πάντως, και παλαιότερα και τώρα ουδείς μπορεί να φανταστεί έναν βαθύπλουτο εμίρη να παζαρεύει επί ώρα με πλανόδιο ψαρά την τιμή για πέντε κιλά γαύρο! Αυτή η εικόνα, που δεν χώρεσε στα κινηματογραφικά σενάρια, έγινε πραγματικότητα στην Ελλάδα το 2011 με τον τότε εμίρη του Κατάρ Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί. Στις 6 Σεπτεμβρίου η ενημερωτική ιστοσελίδα των Επτανήσων corfupress.com, επικαλούμενη ως πηγές «το ΑΠΕ και το ρεπορτάζ της Μαίρης Τζώρα», δημοσιοποίησε την ακόλουθη εντυπωσιακή είδηση: «Στον εμίρη Αλ Θανί αρέσει η ελληνική κουζίνα. Το αγαπημένο του φαγητό είναι το αρνί στη σούβλα. Μάλιστα, όταν το έχει σερβιρισμένο στο τραπέζι του, δεν χρησιμοποιεί μαχαιροπίρουνα, αλλά το απολαμβάνει τρώγοντας με τα χέρια».
Πριν από λίγες ημέρες ο αρχηγός του Κατάρ, εμίρης Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί έκανε σημαντική παρέμβαση στα ελληνικά τραπεζικά δεδομένα, ενώ εκτιμάται ότι η διήμερη εμφάνισή του στο Ιόνιο πιθανόν να σχετίζεται με επενδυτικά σχέδια του εμίρη για την περιοχή. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει ήδη τιμήσει στις τρεις φορές που επισκέφθηκε την Κέρκυρα τουλάχιστον δύο παραδοσιακές ψησταριές, του Γιαννίτση και το Αγνάντι, ενώ αυτόπτες μάρτυρες στο Μεγανήσι έκαναν λόγο για έναν άνθρωπο που του αρέσει η επαφή και η συνομιλία με τους ντόπιους αλλά και καθημερινές πρακτικές που -θεωρητικά θα έπρεπε να- είναι μακριά από την κουλτούρα του, λόγω των οικονομικών δυνατοτήτων του: Εκανε σκληρό παζάρι με πλανόδιο ψαρά προκειμένου να αγοράσει από αυτόν πέντε κιλά φρέσκου γαύρου. Ζήτησε σκόντο στην τιμή και παζάρευε με τον πωλητή, ο οποίος, σύμφωνα με τους μάρτυρες, δέχτηκε να ρίξει κατά τι την τιμή του ικανοποιώντας τον βαθύπλουτο εμίρη!»
Σήμερα ο Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί δεν είναι πια εμίρης του Κατάρ, αφού το 2013 παραιτήθηκε υπέρ του γιου του Ταμίμ μπιν Χαμάντ. Στην Ελλάδα όμως άπαντες τον αποκαλούν εμίρη και προσδοκούν από εκείνον επενδύσεις, άνοιγμα θέσεων εργασίας, αναζωογόνηση της καθημαγμένης οικονομίας στις περιοχές δραστηριοποίησής του και διαφήμιση σε ολόκληρη την άρχουσα τάξη της υφηλίου – κάτι που νομίζουν ότι εξασφαλίζεται αυτομάτως μέσω της παρουσίας του στην πατρίδα μας.
Η εξέλιξη πάντως της παρουσίας του στην Ελλάδα δεν δείχνει να ανταποκρίνεται σε αυτές τις προσδοκίες. Οι επενδύσεις του αντιμετωπίζουν πλήθος προβλημάτων. Ο ίδιος και οι «κύκλοι», που μιλούν πολύ συχνά για λογαριασμό του, εκφράζουν δυσφορία για τις καθυστερήσεις, μέμφονται τη γραφειοκρατία και διατυπώνουν ανησυχίες για πιθανή απόσυρση του ενδιαφέροντος του Αλ Θανί για την Ελλάδα και συνεπώς για την απώλεια δισεκατομμυρίων από τη χώρα μας.
Μια ψυχρή αποτίμηση, όμως, όσων δηλώνει πως επιθυμεί να προσφέρει και τι απαιτεί από τη χώρα μας ο Αλ Θανί φανερώνει ότι οι επενδύσεις του πελαγοδρομούν, διότι ακόμα και στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχουν κάποιοι νόμοι και τηρούνται.
Ο εκβιασμός στους οικοδόμους να υπογράψουν για ημερομίσθια 18-20 €
Ενα από τα «σύμβολα» της νεότερης ιστορίας των Επτανήσων που προσπάθησε και κατάφερε να αποκτήσει ο Αλ Θανί ήταν το ξενοδοχείο «Miramare» στα Μωραΐτικα της Κέρκυρας. Χτίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60 από τον Γεράσιμο Πατρονικόλα, τον σύζυγο της Καλλιρρόης Ωνάση. Η Καλλιρρόη Ωνάση ήταν η αδελφή του θρυλικού Ελληνα κροίσου Αριστοτέλη Ωνάση. Εγκαινιάστηκε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και από τις πολυτελείς σουίτες του έχουν… παρελάσει πάμπολλα ονόματα του διεθνούς τζετ σετ.
Ο Αλ Θανί το αγόρασε υποσχόμενος, ως συνήθως, τα πάντα. Θέσεις εργασίας, μόνιμες κι εποχικές, ανάπτυξη, τουρισμό ποιότητας κ.λπ. Ομως στην ανακοίνωση – καταγγελία που δημοσιοποίησε στις αρχές Ιουλίου το Συνδικάτο Οικοδόμων Κέρκυρας σκιαγραφείται η ζοφερή εικόνα που επικρατεί στο γιαπί του «Miramare». Εκεί, μεταξύ άλλων, αναφέρονται τα εξής:
«Τον τελευταίο μήνα οι συνάδελφοί μας στο εργοτάξιο«Miramare» γίνονται μάρτυρες της πιο άγριας εκμετάλλευσης – εξαπάτησης από πλευράς της εργοδοσίας, που ακούει στο όνομα ΠΙΜΑ-ΜΑΡ Α.Ε.
Ειλικρινά, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς πώς εδώ και τουλάχιστον δύο χρόνια η συγκεκριμένη εταιρία κάνει τις “δουλειές” της – επενδύσεις, σε συνθήκες πλήρους ασυδοσίας, σε καθεστώς ανεξέλεγκτης υπερεκμετάλλευσης σε βάρος των εργαζομένων, καταπατώντας κάθε εργατικό νόμο, συλλογική σύμβαση, ωράριο εργασίας, κανόνες ασφάλειας εργοταξίου, καθεστώς ασφάλισης των εργαζομένων και πολλά άλλα.
Από το ότι βάφτισε τους οικοδόμους ξενοδοχοϋπαλλήλους για να γλιτώσει τα ένσημα και το δωρόσημο, από τις χιλιάδες υπερωρίες Σαββάτων και Κυριακών που δεν αναγνωρίζει και δεν πληρώνει, από το γεγονός ότι ύστερα από τρεις ελέγχους του ΙΚΑ στο εργοτάξιο δεν υπήρχε βιβλίο παρουσίας εργοταξίου και μόνο έπειτα από παρέμβαση του σωματείου εδώ και δύο εβδομάδες αναγκάστηκε να βάλει, αλλάζοντας και τις ημέρες εργασίας σε πενθήμερο από έξι!
Δεν τους φτάνει που ακόμα και αυτά τα κουτσουρεμένα δικαιώματα που έχει ο εργαζόμενος τα έχουν γράψει στα παλιά τους τα παπούτσια, έρχονται σήμερα και απειλούν, και εκβιάζουν τους συναδέλφους ότι αν δεν υπογράψουν καινούργιες ατομικές συμβάσεις αποικιακού τύπου με 30 ευρώ μικτά την ημέρα (!), δηλαδή 18 έως 20 ευρώ καθαρά, θεωρείται ότι έχουν αποχωρήσει από την εταιρία!
Τα 18 μέχρι 20 ευρώ το μεροκάματο του οικοδόμου για μια πολυεθνική εταιρία που αγοράζει νησιά και βραχονησίδες ξοδεύοντας εκατομμύρια ευρώ, αγοράζει ξενοδοχεία και επιχειρήσεις τουρισμού εκτός από την Κέρκυρα σε Μύκονο, Ανδρο και σε άλλα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου είναι δίκαιη αμοιβή!
Αυτή είναι η ανάπτυξη που μας υπόσχονται οι κυβερνήσεις και η Ε.Ε., αυτοί είναι οι αναπτυξιακοί τους νόμοι και η υγιής επιχειρηματικότητα, με τους “καλούς επενδυτές” που θα φέρουν δουλειές και ψωμάκι για τον λαό να φάει! Οι Αραβες με τα πετροδόλαρα που θα μας σώσουν!
Με 30 ευρώ μικτά στον οικοδόμο, με απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, με το λοκ άουτ και την κατάργηση κάθε δικαιώματος των εργαζομένων. Ακόμα και το δικαίωμα της απεργίας και του συνδικαλισμού θέλουν να καταργήσουν».
Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το euro2day.gr, η ΠΙΜΑ-ΜΑΡ Α.Ε., την οποία καταγγέλλουν οι οικοδόμοι της Κέρκυρας, «είναι μόνο μία από τις επιχειρήσεις που διαθέτει ο Κριστιάν Κομέρ (Christian Comair), Λιβανέζος επιχειρηματίας, ο οποίος είναι στενός συνεργάτης της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ και ειδικά του τέως εμίρη Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί. […] Ο ίδιος επιχειρηματίας είναι και ο βασικός μέτοχος όλων των εταιριών που έχουν πραγματοποιήσει τις επενδύσεις σε νησιά, ακίνητα και ξενοδοχεία στην Ελλάδα, όπως η ΠΙΜΑΡΑ Α.Ε., η οποία και αγόρασε το νησί Οξυά στο Ιόνιο, καθώς και γειτονικές νησίδες. Κατέχει το 95% της τελευταίας, με το 5% να ανήκει σε μία άλλη εταιρία με την επωνυμία ΠΙΜΑ Α.Ε.».
Η (Natura) Οξυά όπου μπορεί να χτίσει μόνο ξύλινο αναψυκτήριο!
Ενας από τους πυρήνες των επενδυτικών σχεδίων του Αλ Θανί βρίσκεται στο νησί Οξυά του Ιονίου. Ο πρώην εμίρης και ζάπλουτος επιχειρηματίας αγόρασε το νησί Οξυά σκοπεύοντας να το μετατρέψει σε art island, δηλαδή σε «νήσο τέχνης». Αυτό θα προϋπόθετε μια σειρά εργασίες ανοικοδόμησης οικιών και εγκαταστάσεων, οι οποίες θα καθιστούσαν αυτό το νησάκι με την παρθένα φύση πλωτό ξενοδοχείο για τουρίστες με πανίσχυρα πορτοφόλια.
Ομως, και σε αυτό το πλάνο υπάρχουν δύο σημαντικοί αντίπαλοι: η ελληνική και η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η Οξυά βρίσκεται εντός των ορίων του Εθνικού Πάρκου Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου – Αιτωλικού και περιλαμβάνεται στο δίκτυο περιοχών Natura. Αυτό το δίκτυο αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους άξονες της περιβαλλοντικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αν τηρηθούν οι νόμοι -και όλα δείχνουν ότι αυτό θα γίνει- για τις επιτρεπόμενες εργασίες στην Οξυά, τότε δεν πρόκειται να χτιστούν ούτε ξενοδοχεία, ούτε συνεδριακά κέντρα, ούτε χώροι θεαμάτων και εκδηλώσεων, ούτε οτιδήποτε μεγαλεπήβολο και ικανό να αλλοιώσει το φυσικό περιβάλλον. Στην Οξυά ο Αλ Θανί μπορεί να δημιουργήσει μια εγκατάσταση ήπιας αναψυχής (δηλαδή ένα ξύλινο αναψυκτήριο), να τοποθετήσει μερικά μελίσσια, να βοσκήσει συγκεκριμένο αριθμό αιγοπροβάτων και να χτίσει μια αγροικία 80 τετραγωνικών μέτρων και μια αποθήκη 50 τ.μ.
Μόλις ενημερώθηκε για τα δυσάρεστα, ο Αλ Θανί σκέφτηκε ότι έχει δαπανήσει σημαντικά κεφάλαια για να αγοράσει ένα νησί χωρίς να μπορεί να το αξιοποιήσει, αλλά γι’ αυτό δεν ευθύνεται ασφαλώς το… νησί, ούτε το φυσικό περιβάλλον του. Υπεύθυνοι για την επένδυση που δείχνει να οδηγείται σε αδιέξοδο είναι όσοι τον παραμύθιαζαν για την «ευκολία» να κάνει κάποιος οτιδήποτε σε μια χρεοκοπημένη χώρα. Κι όμως, στην Ελλάδα, ευτυχώς, δεν μπορεί να γίνει οτιδήποτε για το κέρδος, ούτε πρέπει. Αν ίσχυε αυτή η λογική, έστω και για 24 ώρες, τότε θα έμπαιναν σε τροχιά ιδιωτικοποίησης (και αναπόφευκτης τσιμεντοποίησης) η Ακρόπολη των Αθηνών, οι Δελφοί, το αρχαίο μαντείο της Δωδώνης, η Κνωσός και γενικά ό,τι αξίζει να διαφυλαχτεί ως κόρην οφθαλμού στην πατρίδα μας.
Τα 15.000 στρέμματα στη Ζάκυνθο, που τα αγόρασε χωρίς έρευνα
Η «Ιόνιος εκστρατεία» του Αλ Θανί, όπως θα μπορούσε να ονομαστεί το «μπουκέτο» των επενδυτικών κινήσεών του στα Επτάνησα, έχει ανακαλύψει όλους τους νομικούς και διοικητικούς υφάλους που υφίστανται στην περιοχή προσκρούοντας πάνω τους. Ο Αλ Θανί με μια εταιρία συμφερόντων του (Pimana Α.Ε.) αγόρασε μεγάλο κομμάτι του βόρειου τμήματος της Ζακύνθου. Ακόμη μία φορά η τοπική κοινωνία άκουσε περί επένδυσης ύψους πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και για οικονομική επανεκκίνηση της Ζακύνθου.
Και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχουν κενά. Η έκταση των 15.000 στρεμμάτων που αγόρασε το 2014 ο εμίρης δεν είχε ξεκαθαρισμένο το ιδιοκτησιακό της στάτους. Εμφανίστηκαν διεκδικητές τμημάτων της έκτασης, μεταξύ αυτών η Ι.Μ. Ζακύνθου και Στροφάδων, η οποία διεκδικεί 3.000 στρέμματα. Η μητρόπολη και η Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου των Kρημνών υπέβαλαν αγωγή για να ακυρωθεί το συμβόλαιο εξαγοράς της έκτασης από την Pimana Α.Ε. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο πλευρό της Ι.Μ. Ζακύνθου έχει ταχθεί και η Περιφέρεια Ιόνιων Νήσων με τον περιφερειάρχη Θεόδωρο Γαλιατσάτο.
Τι δεν ξέρουν
Αυτό που ίσως δεν έχει καταστήσει σαφές η Πολιτεία προς τους ενδιαφερόμενους να επενδύσουν είναι το ακόλουθο: Με χρήματα μπορεί κάποιος να αγοράσει εκτάσεις, μετοχές, υπηρεσίες, προϊόντα και οτιδήποτε άλλο μπορεί να πουληθεί. Δεν μπορεί, όμως, το κράτος να πουλάει τους νόμους στον υψηλότερο πλειοδότη. Ούτε είναι εφικτό να λειτουργεί ο αγοραστής ως απόλυτος άρχων, εμίρης εν προκειμένω, στην περιοχή που επιλέγει να επενδύσει.
Οφείλει πριν από τις επενδύσεις του να ενημερώνεται σωστά για το νομικό, εργασιακό και ιδιοκτησιακό καθεστώς κάθε τόπου που επιλέγει. Θα λειτουργήσει εκείνος στο πλαίσιο του κράτους και όχι το κράτος με βάση τις επιθυμίες του.
Τελικά, η μόνη εύστοχη κίνηση του πρώην εμίρη του Κατάρ Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θανί ήταν το παζάρι με τον ψαρά για τα πέντε κιλά γαύρο. Μόνο σε αυτό έγιναν τα πράγματα όπως τα ήθελε…
