Γερούν, γερά, πάρ’ τους τα μυαλά και τα λεφτά

Κανένας δεν έχει καταλάβει πού ακριβώς βρίσκεται η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τους δανειστές. Κάποιες στιγμές φαίνεται να δημιουργείται κλίμα συμφωνίας, όμως αμέσως μετά διαψεύδονται οι προσδοκίες και το χάσμα μοιάζει τεράστιο.

Στη διαμόρφωση αυτού του θολού τοπίου παίρνουν μέρος όλοι.

Οι Γερμανοί ουκ ολίγες φορές το τελευταίο διάστημα άφησαν να διαρρεύσει (ακόμα και ο ίδιος ο Σόιμπλε) ότι «είμαστε κοντά και αισιόδοξοι». Ωστόσο, όταν έρχεται η ώρα των συμβουλίων και των αποφάσεων, παραμένουν αμετακίνητοι στις σκληρές θέσεις τους.

Παρόμοια στάση κρατά και το ΔΝΤ. Αλλοτε εμφανίζεται να βάζει νερό στο κρασί του και άλλοτε να είναι αμετακίνητο. Η ελληνική κυβέρνηση μοιάζει να μην ξέρει τι θέλει. Σαφέστατα ένα ζητούμενο είναι να κερδίσει χρόνο (αν είναι δυνατόν ως τις γερμανικές εκλογές), αλλά στο μεσοδιάστημα τι θα γίνει με τη χώρα; Πώς θα καλυφθούν οι ανάγκες, πώς θα πληρωθούν οι μεγάλες δόσεις στις αρχές του καλοκαιριού και κυρίως πότε θα επιστραφούν τα χρωστούμενα του κράτους στην πραγματική οικονομία;

Σ’ αυτό το γύρω γύρω όλοι, στη μέση είναι ο Ντάισελμπλουμ. Ο Ολλανδός υπασπιστής του Σόιμπλε, επικεφαλής του Eurogroup, που σαν πιστό σκυλί έκανε ως τώρα με προθυμία ό,τι του ζητούσαν. Αυτός είχε αναλάβει να βολιδοσκοπήσει τον απρόβλεπτο Βαρουφάκη (στην περιβόητη συνάντηση με το «ουάου») και ο ίδιος είχε αναλάβει να στείλει το μήνυμα στην κυβέρνηση Τσίπρα το 2015, ότι πρέπει να υπογράψει τα πάντα.

Τα δεδομένα όμως από προχθές άλλαξαν δραματικά. Ο καλός υπάλληλος Γερούν αποδοκιμάστηκε με ταπεινωτικό τρόπο από τους ίδιους τους ψηφοφόρους του στις ολλανδικές εκλογές. Το κόμμα του κυριολεκτικά γκρεμίστηκε και ο ίδιος ήταν ο πιο μεγάλος χαμένος της κάλπης.

Κι όμως! Αυτόν που δεν θέλουν πια ούτε οι ίδιοι οι Ολλανδοί σπεύδουν να υποστηρίξουν οι φίλοι του από τη Γερμανία. Αρκετές ημέρες πριν από τις εκλογές της Ολλανδίας (προφανώς επειδή έβλεπαν τα γκάλοπ) ο Σόιμπλε και οι άνθρωποί του έστελναν το μήνυμα ότι δεν σχετίζεται η λαϊκή αποδοχή με τις υψηλές θέσεις της Ε.Ε. Αυτό το αστείο επιχείρημα υποστήριξαν και μετά την οριστική ψυχρολουσία των αποτελεσμάτων.

Σοβαρά λοιπόν; Και ο λαός τι είναι, διακοσμητικός; Επομένως θα διοικεί το συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών της Ευρώπης ένας πολιτικός που δεν θα είναι πλέον υπουργός, αλλά πρώην. Τι κι αν μεσολάβησε η λαϊκή αποδοκιμασία! Για τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και του Βερολίνου αυτά είναι λεπτομέρειες.

Για να επιβεβαιωθεί κάπως έτσι για ακόμα μια φορά ότι στην Ευρωπαϊκή Ενωση κάνουν κουμάντο οι χαρτογιακάδες που εκτελούν εντολές άνωθεν. Η δημοκρατία, οι συλλογικές αποφάσεις και η κοινωνική δικαιοσύνη (γύρω από τις οποίες οικοδομήθηκε -υποτίθεται- η Ενωση) έχουν γίνει άγνωστες λέξεις.

Κάπως έτσι λοιπόν βαδίζει η χώρα στα τυφλά, σε μια διαπραγμάτευση ατελείωτη και με τους ίδιους και απαράλλαχτους αντιπάλους, που δεν ενδιαφέρονται καν για τη λαϊκή βούληση.

Θεός τους είναι το χρήμα και οδηγός τους οι ψυχροί αριθμοί. Ε, κι άμα γίνει και κανένα λάθος… καλή καρδιά! Τι κι αν αυτό το λάθος θα το ‘χει πληρώσει με πόνο και αίμα ένας ολόκληρος λαός.

Δημήτρης Ριζούλης

{{-PCOUNT-}}14{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα