Βασική προϋπόθεση η αλλαγή μείγματος πολιτικής
Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε μια έντονη προσπάθεια του επικοινωνιακού επιτελείου της κυβέρνησης, αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού να πείσουν την κοινή γνώμη τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς ότι η χώρα ετοιμάζεται να ξαναμπεί σε ρυθμούς ανάπτυξης, και να προσελκύσει το ενδιαφέρον επενδυτών για την πραγματοποίηση επενδύσεων στην Ελλάδα. Η αγωνιώδης αυτή προσπάθεια του πρωθυπουργού, που πραγματοποιείται με σειρά διεθνών επαφών (βλ. επίσκεψη Μακρόν), επισκέψεις σε επιχειρηματικούς χώρους (Apivita), συμμετοχή σε διεθνή fora κ.λπ., αποδεικνύει τη στροφή του κυβερνώντος κόμματος στον ρεαλισμό και στην εγκατάλειψη (τουλάχιστον στην πράξη) των αριστερών ιδεολογικών ευφυολογημάτων που το οδήγησαν στην εξουσία.
Αρκούν, όμως, οι επικοινωνιακές κινήσεις για να ανατραπεί η δομική καταστροφή που έχει επιφέρει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματική οικονομία;
Βασική προϋπόθεση για την επίτευξη ανάπτυξης είναι η έμπρακτη στήριξη του ιδιωτικού τομέα, που αποτελεί την κινητήρια δύναμη για τη διενέργεια και την προσέλκυση επενδύσεων.
Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει με τη συνέχιση της σημερινής πολιτικής. Είναι άμεση η ανάγκη της αλλαγής του μείγματος που ακολουθείται προς τις εξής κατευθύνσεις:
• Αμεση μείωση του φορολογικού κόστους, καθώς και του κόστους των εργασιακών εισφορών των επιχειρήσεων.
• Καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και διευκόλυνση των αδειοδοτήσεων νέων δραστηριοτήτων.
• Αλλαγή νοοτροπίας και μεταρρύθμιση διοικητικών μηχανισμών του Δημοσίου για την ταχύτερη και απλούστερη λειτουργία προς όφελος πολιτών και επιχειρήσεων.
• Αξιοποίηση αναπτυξιακού νόμου ως εργαλείο ανάπτυξης.
• Τόνωση της ρευστότητας μέσω της παροχής κινήτρων για τη διενέργεια άμεσων επενδύσεων.
• Ριζική φορολογική μεταρρύθμιση ώστε να ανατραπεί η ασφυξία που έχει προκληθεί στους ελεύθερους επαγγελματίες και στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας.
Τα παραπάνω θα πρέπει να συνοδευτούν από ταυτόχρονες κινήσεις περικοπής δαπανών του δημόσιου τομέα και εκμετάλλευσης των πόρων του, που παραμένουν αναξιοποίητοι. Δυστυχώς, η χώρα μας από πλευράς προσέλκυσης επενδύσεων παραμένει στις τελευταίες θέσεις του σχετικού πίνακα (34η επί συνόλου 44), πίσω από χώρες όπως η Πολωνία και η Τσεχία, ενώ είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο υψηλός αριθμός επενδύσεων συνεπάγεται δημιουργία νέων θέσεων εργασίας (χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Πολωνίας με 22.074 νέες θέσεις το 2016). Με βάση τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι είναι επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας ενός διαφορετικού οικονομικού περιβάλλοντος, φιλικού προς την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις.
Το περιβάλλον αυτό η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να το δημιουργήσει. Κι αυτό γιατί απαιτείται η διαφορετική οπτική στην προσέγγιση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να αντιμετωπίζει ως βδέλυγμα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το τελευταίο νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, όπου η εμμονή της δημιουργίας ενός κοστοβόρου και ανελαστικού συστήματος, περιχαρακωμένου γύρω από (ανύπαρκτες σήμερα) δημόσιες δομές, περιορίζει τις ελεύθερες επιλογές του πολίτη και καταλήγει σε ένα άλλο ανεφάρμοστο μόρφωμα (που θα προσθέσει, όμως, μερικά εκατομμύρια επιπλέον βάρη στις πλάτες των φορολογούμενων Ελλήνων).
Ο πρωθυπουργός, γνωρίζοντας ότι είναι μονόδρομος η ανάγκη της αλλαγής του πολιτικού μείγματος, επιχειρεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο εσωκομματικό ακροατήριό του. Ωστόσο, η Ελλάδα και οι Ελληνες δεν αντέχουν άλλους πειραματισμούς ούτε μαθητευόμενους μάγους.
Η σημερινή κυβέρνηση έχει σοβαρές ευθύνες για την κατάσταση και τα επικοινωνιακά τρικ δεν αρκούν πλέον. Η χώρα μας κατέχει τη θλιβερή πρωτιά στην ανεργία, με το 23,5% των Ελλήνων (κυρίως νέων) να μην έχει δουλειά. Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ε.Ε. των 28 είναι μόλις 8%, ενώ στο σύνολο της ευρωζώνης είναι 9,6%. Στο παραπάνω ποσοστό θα πρέπει να προστεθεί το σύνολο των (νέων και πάλι κατά κύρια βάση) υποαπασχολούμενων Ελλήνων (257.877, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία), για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η κοινωνία δεν έχει άλλες αντοχές.
Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει νεοκομμουνιστική ρητορική και συμβολισμούς (κηδεία Κάστρο, σχέσεις με Μαδούρο, συνθηματολογία τύπου «Δεν πληρώνω», «Κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη»), ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να διαπραγματευτεί με τις αγορές (και φυσικά εφαρμόζει τα αντίθετα από ό,τι υπόσχεται), έχει καταστήσει την Ελλάδα διεθνώς αναξιόπιστο συνομιλητή. Πώς είναι, λοιπόν, δυνατόν με βάση τα παραπάνω να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα επιτρέψουν την ανοικοδόμηση του περιβάλλοντος εμπιστοσύνης για την προσέλκυση επενδύσεων;
Είναι σαφές ότι μοναδική λύση είναι η κυβερνητική αλλαγή το συντομότερο δυνατόν και η δημιουργία μιας σοβαρής, σταθερής κυβέρνησης που θα θέσει ως προτεραιότητα τη στήριξη της ιδιωτικής οικονομίας ως μοχλού ανάπτυξης, την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία καλά αμειβομένων θέσεων εργασίας, ζητήματα για τα οποία η Νέα Δημοκρατία και προσωπικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν δεσμευτεί.
Αντώνιος Χονδρονίκος*
Οικονομολόγος – Πολιτικό στέλεχος Νέας Δημοκρατίας (Μητρώο Πολιτικών Στελεχών, μέλος των Τομέων Ανάπτυξης και Υγείας)
