ΝΕΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΠΓΔΜ!

Ας μη βιάζεται η Αθήνα, αφού η ίδια η σκοπιανή ηγεσία μπορεί να μην είναι έτοιμη για συμβιβασμόΑπό τον
Αλέξανδρο Τάρκα*

Το ζήτημα της ονομασίας της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) επανέρχεται στο προσκήνιο σε μια περίοδο ασταθή αφενός στα Βαλκάνια και διεθνώς και αφετέρου στην Ελλάδα, καθώς σχεδόν όλα τα κόμματα βρίσκονται σε σύγχυση ως προς την τελική θέση τους.

Αν και η διαδικασία υπό τον εκπρόσωπο του γ.γ. του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, όλες οι πληροφορίες δείχνουν ότι το 2018 θα είναι, πράγματι, έτος κρίσιμο. Ο διεθνής παράγοντας πιέζει για ενίσχυση της ευρωατλαντικής προοπτικής των Σκοπίων και καταληκτική ημερομηνία ίσως αποδειχθεί η 11η Ιουλίου 2018 (Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες), με ενδιάμεσο σταθμό την 28η Ιουνίου (Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με εξέταση του Διευρυνσιακού Πακέτου της Ε.Ε. και αξιολόγηση υποψηφιοτήτων ΠΓΔΜ και Αλβανίας). Δεν μπορεί, εξάλλου, ν’ αποκλειστεί κατηγορηματικά κάποια εξέλιξη στο ανώτατο πολιτικό όργανο του ΝΑΤΟ, το Βορειοατλαντικό Συμβούλιο, ενώ η Ε.Ε. διαχωρίζει τις υποψηφιότητες των βαλκανικών κρατών, όπως θα φανεί με την παρουσίαση της Στρατηγικής Διεύρυνσης, τον Φεβρουάριο, και των Εκθέσεων Διεύρυνσης, τον Απρίλιο.
Εν όψει της διαμάχης στον εσωτερικό πολιτικό στίβο, είναι χρήσιμο να καταγραφούν τα στοιχεία που καθιστούν την τρέχουσα φάση διαπραγμάτευσης διαφορετική από το παρελθόν:

1 Κανείς δεν έχει πλέον αμφιβολία ότι το μείζον είναι ο αλυτρωτισμός της ΠΓΔΜ και κύριο όχημά του ο σφετερισμός του όρου «Μακεδονία». Επρεπε η Αριστερά να φτάσει στην εξουσία για να παραδεχτεί ντε φάκτο ότι η ονομασία καλύπτει τα πάντα και να αποδεχθεί τα επιχειρήματα όσων κατηγορούνταν ως «εθνικιστές».

2 Δεν υπάρχει πια πεδίο εφαρμογής της απόφασης του Συμβουλίου Αρχηγών, του Απριλίου 1992, ότι η Ελλάδα δεν θα αποδεχθεί ονομασία με τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγό του. Η απόφαση καταπατήθηκε, νωρίς, με την ιδέα της «διπλής ονομασίας» από τον Κων. Μητσοτάκη και ακολούθησε η κυβέρνηση Σημίτη, που πλησίασε τον συμβιβασμό με τον πρωθυπουργό Λ. Γκεοργκιέφσκι το 2000-2001, αξιοποιώντας την ελληνική οικονομική διείσδυση στην ΠΓΔΜ. Εκτοτε δεκάδες χώρες έχουν αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ με τη συνταγματική ονομασία της, αλλά και τα ίδια τα Σκόπια έχουν συνειδητοποιήσει ότι η επιβίωση και η πρόοδός τους εξαρτώνται από την Αθήνα.

3 Η νέα εθνική γραμμή, υπό την έννοια ότι ήταν τόσο ισχυρή ώστε δεν χρειάστηκε καν η άσκηση βέτο (παρά μόνον η προειδοποίηση άσκησής του) από τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2008, συνοψίζεται στην αρχή ότι η Ελλάδα προσέρχεται στη διαπραγμάτευση έτοιμη να δεχτεί σύνθετη ονομασία erga omnes (έναντι όλων, με χρήση από όλους, σε όλα τα επίπεδα, χωρίς εξαιρέσεις).

4 Το ερώτημα είναι αν ο πρωθυπουργός Ζ. Ζάεφ θέλει και μπορεί να προσαρμοστεί στο erga omnes, αφού ο συμβιβασμός πρέπει να αφορά όλα τα ζητήματα ταυτότητας (γλώσσα κ.λπ.), για τα οποία το κόμμα του δεν δέχεται συζήτηση. Δεν μπορεί ο κ. Ζάεφ να δηλώνει (23 Δεκεμβρίου) το αυτονόητο, ότι η χώρα του δεν αποτελεί «μοναδικό κληρονόμο» του Μεγάλου Αλεξάνδρου, αλλά νωρίτερα (7 Δεκεμβρίου) να έχει υποστηρίξει «θέλουμε να αλλάξουμε την τρέχουσα διεθνή ονομασία, ΠΓΔΜ, σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς, με τρόπο που να μπορεί να είναι αποδεκτός από την Ελλάδα». Η εμμονή στη «διεθνή» ανατρέπει το erga omnes!

5 Το ονοματολογικό δεν αποτελεί διμερή διαφορά, αλλά διεθνές πρόβλημα βάσει αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ το 1993. Αν το θέμα επιστρέψει στα Ηνωμένα Εθνη, οι ισορροπίες θα είναι δύσκολες, ενώ έχει προηγηθεί και η ήττα μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (επί κυβέρνησης Παπανδρέου – Βενιζέλου).

Πέραν των διπλωματικών διαβουλεύσεων, οι εξελίξεις θα επηρεαστούν και από τις ενδοσκοπιανές εξελίξεις. Οι Σοσιαλδημοκράτες του κ. Ζάεφ και οι (δηλώνοντες) Χριστιανοδημοκράτες του VMRO επιθυμούν προκήρυξη δημοψηφίσματος για τη συμβιβαστική ονομασία, ενώ τα μειονοτικά αλβανικά κόμματα δεν τοποθετούνται.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το αλβανικό DUI δεν στήριξε προ μηνός ούτε το πακέτο μεταρρυθμίσεων του κ. Ζάεφ που αξίωνε η Ε.Ε.
Επομένως, είναι καλύτερα στην Αθήνα -κυβέρνηση και αντιπολίτευση- να μη βιάζονται, αφού η ίδια η ηγεσία της ΠΓΔΜ μπορεί να μην είναι έτοιμη για μεταρρυθμίσεις και συμβιβασμό ή να επιβληθεί στο δημοψήφισμα.

*Εκδότης του περιοδικού «Αμυνα & Διπλωματία» και σύμβουλος ξένων εταιριών μελέτης επιχειρηματικού ρίσκου για τη ΝΑ Ευρώπη

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα