Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΟΙ «ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΙ»

Πρέπει να αναζητούμε την αλήθεια με ψυχραιμία, γιατί έτσι θα χαράξουμε σωστή πορεία και για το μέλλονΑπό τον
Δημήτρη Γαρούφα

Με αφορμή την επέτειο της Εθνεγερσίας του 1821 ή άλλων ιστορικών επετείων, δημοσιεύονται κάποια κείμενα που αμφισβητούν ιστορικά γεγονότα, εστιάζοντας στην προβολή κάποιων αρνητικών πλευρών τους, με στόχο μάλλον την πρόκληση θορύβου και όχι την αλήθεια. Ετσι, συχνά κάποιοι ιστοριογράφοι αμφισβητούν τη μορφή της Εθνεγερσίας του 1821 και εστιάζεται η κριτική στην αρνητική συμπεριφορά κάποιων κληρικών, των κοτζαμπάσηδων κ.λπ. Κάποια από τα γεγονότα που αναφέρουν είναι αληθινά γιατί υπήρχαν και τουρκοπροσκυνημένοι κληρικοί παραμονές του 1821, υπήρχαν και κοτζαμπάσηδες που ήθελαν να γίνουν μπέηδες και κλεφταρματολοί με ρευστή συνείδηση. Αλλά αυτές οι αρνητικές πλευρές είναι μεμονωμένα περιστατικά που δεν αλλοιώνουν το νόημα της Εθνεγερσίας. 

Γιατί η Εθνεγερσία του 1821 ήταν καρπός πολύχρονης προετοιμασίας από ανθρώπους που έρχονταν σε επαφή με τις νέες ιδέες αλλά και από φωτισμένους κληρικούς που είχαν καταλάβει ότι η ελευθερία θα έρθει με τα φώτα της παιδείας. Γι’ αυτό δεν δικαιολογούνται κάποιοι να ξεχνούν τον Πατροκοσμά, που έφτασε να λέει «Γκρεμίστε εκκλησιές και χτίστε σχολεία», γιατί όπως έλεγε ο Αδ. Κοραής «Αμα έλθουν τα φώτα της παιδείας θα φύγει η σκλαβιά» και ξεχνούν να αναφερθούν στους θεσμούς που ανέπτυξε το σκλαβωμένο γένος (κοινοτική αυτονομία, ταμεία αλληλεγγύης κ.λπ.), που εξασφάλιζαν επιβίωση αλλά και δημιουργούσαν προοπτική.

Είχαν και σκοτεινές πλευρές οι οπλαρχηγοί του 1821 και συνήθιζαν να εμπλέκονται σε εμφυλίους πολέμους, ενώ είχαν και πάθη, αλλά στην πορεία του Αγώνα έγιναν πρωτοπόροι της Εθνεγερσίας γιατί απέκτησαν συνείδηση της Ιστορίας. Ο θρυλικός Παπαφλέσσας είχε σκοτεινές στιγμές και πιθανόν να ήταν «εξωλέστατος», όπως τον χαρακτήρισε κάποιος δεσπότης της εποχής, αλλά είναι αυτός που σαν αρχαίος Σπαρτιάτης έπεσε στο Μανιάκι και στις 23 Μαρτίου του 1821 σε γράμμα του στους συμπατριώτες του, καλώντας τους να επαναστατήσουν, έγραφε: «Μην καταδεχθείτε να σας κατηγορήσει ο κόσμος και η ιστορία». 

Αν αναζητήσουμε τις επιστολές που έγραφαν οι οπλαρχηγοί με την καθημερινή γλώσσα θα δούμε την αλήθεια. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω αυτά που έγραφε ο Οδ. Ανδρούτσος στις 22 Μαρτίου του 1821 στους Γαλαξιδιώτες: «Τι τη θέλουμε, βρε αδέρφια, αυτή την πολυπικραμένη ζωή να ζούμε κάτω απ’ τη σκλαβιά και το σπαθί των Τούρκων ν’ ακονιέται στα κεφάλια μας; Δεν τηράτε που τίποτα δεν μας απόμεινε; Οι εκκλησιές μας γενήκανε αχούρια των Τούρκων. Οι φαμελιές μας και τα παιδιά μας είναι στην διάκριση των Τούρκων. Τίποτα, αδέρφια, δεν μας έμεινε. Δεν είναι πρέποντας να σταυρώσουμε τα χέρια και να τηράμε τον ουρανό. Ο Θεός μάς έδωκε χέρια, νου και γνώση. Ας ρωτήσουμε την καρδιά μας κι ό,τι μας απαντυχαίνει ας το βάλομε σε πράξη γλήγορα».

Κι ακόμη αφήσαμε την προπαγάνδα των Σκοπίων να προβάλλει διεθνώς την Επανάσταση του Ιλιντεν το 1903, που κράτησε όλο κι όλο για οκτώ μέρες, σαν μόνη επανάσταση στη Μακεδονία, γιατί εμείς δεν προβάλλαμε διεθνώς ποτέ τις επαναστάσεις των Ελλήνων στη Μακεδονία και το 1821-1822 (που αντιμετώπισαν πολυάριθμο τουρκικό στρατό επί επτά μήνες στη Χαλκιδική και δύο μήνες στη Νάουσα), αλλά και τα μετέπειτα επαναστατικά κινήματα το 1844, 1854, 1867, 1878-1880, 1896. 

Δεν προβάλλαμε την ηρωική μορφή του Εμμανουήλ Παπά, που θυσίασε στον Αγώνα τεράστια περιουσία, τα επτά παιδιά του και τον εαυτό του, του Καρατάσου, που δεν υποχωρούσε στις μάχες και τις κέρδιζε γιατί ήταν γέρος και δεν μπορούσε να τρέξει, του Ζαφειράκη, του Γάτσου. Αυτή είναι η πραγματική Ιστορία που ηθελημένα αγνοούν κάποιοι τάχα προοδευτικοί, οι οποίοι πετυχαίνουν εν μέρει τον στόχο τους, γιατί η πλειονότητα των πολιτών αγνοεί την Ιστορία, που δεν διδάσκεται σωστά στα σχολεία, και γιατί κάποιοι υπερασπιστές της επίσημης Ιστορίας την υπερασπίζονται με λάθος τρόπο.

Στην πραγματική Ιστορία δεν υπάρχει μόνο «άσπρο – μαύρο» αλλά υπάρχουν πολλές αποχρώσεις. Μπορεί, π.χ., ο Ελ. Βενιζέλος να είχε και αρνητικές πλευρές, αλλά αντικειμενικά ήταν ο μεγαλύτερος πολιτικός μετά την Απελευθέρωση και πέτυχε τον διπλασιασμό της Ελλάδας το 1912 γιατί είχε συνείδηση της Ιστορίας, κι έτσι μιλώντας στα πληρώματα του στόλου με την έναρξη των Βαλκανικών Πολέμων είπε επί λέξει: «Η πατρίς αξιοί από υμάς όχι απλώς να αποθάνητε υπέρ αυτής. Αυτό θα ήτο το ολιγώτερον. Αξιοί να νικήσετε…» Μπορεί να ήταν δικτάτορας ο Ι. Μεταξάς, αλλά με συνείδηση της Ιστορίας είχε το θάρρος να πει το ιστορικό ΟΧΙ στις 28 Οκτωβρίου το 1940.

Μπορεί να έκανε λάθη η Εκκλησία, αλλά ήταν αυτή που στις αρχές του 20ού αιώνα διέσωσε τη Μακεδονία από την προσπάθεια εκβουλγαρισμού, ήταν αυτή που βοήθησε ώστε σλαβόφωνοι «γραικομάνοι» να σκοτώνονται ζητωκραυγάζοντας στα βουλγαρικά «Ζήτω η Ελλάδα».
Πρέπει όλοι μας, πέρα από μύθους και ιδεοληψίες, ψύχραιμα, να αναζητούμε την αλήθεια και για τη σύγχρονη Ιστορία μας, γιατί με οδηγό την αλήθεια μπορούμε να χαράξουμε σωστή πορεία για το μέλλον.

*Δικηγόρος, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα