Η Ελευθερία ξεδιπλώνει τη ζωή μας!

Η Ελ. Αρβανιτάκη μιλάει στη «δημοκρατία» για την πορεία της, το σήμερα, την επαφή της με τον κόσμο και για τη συναυλία της στο Θέατρο Δάσους στις 6 ΙουνίουΑπό την
Ελένη Σκάρπου

Αμέτρητα τραγούδια, εκατοντάδες συναυλίες, πληθώρα θαυμαστών και κυρίως άπειρα συναισθήματα που ακολουθούν τις μελωδίες και το γλυκύτατο προφίλ της επί σκηνής.

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη αποτελεί έναν μουσικό θρύλο για την ελληνική μουσική και καταφτάνει με γεμάτες αποσκευές από τα τελευταία 30 χρόνια της στο τραγούδι, στο Θέατρο Δάσους, την Τετάρτη 6 Ιουνίου, υπό τον τίτλο «Για όλη τη ζωή μας σου μιλώ».

«Τριάντα -και βάλε- χρόνια γεμάτα τραγούδια, γεμάτα συναντήσεις με σπουδαίους δημιουργούς και συναδέλφους, γεμάτα ταξίδια, συγκινήσεις και χαρές που μου έδωσε αυτή η τέχνη, γεμάτα αγωνίες και λαχτάρες από την άλλη, γεμάτα από μια ζωντανή σχέση με το κοινό, με το οποίο νιώθω πως μεγαλώνουμε παρέα, αλλά και γεμάτα από συναντήσεις με νεότερες γενιές, πράγμα που με κάνει να νιώθω μια μεγάλη ικανοποίηση. Αυτά όλα συνθέτουν το παζλ των χρόνων που πορεύομαι στη μουσική και με κάνουν να κλείνω ακόμα ραντεβού, όπως αυτό που έχουμε στο Θέατρο Δάσους, για να τραγουδήσουμε παρέα» αναφέρει η ίδια και εντοπίζει τα τραγούδια ζωής που τη σημάδεψαν.

«Θα σπάσω κούπες»

«Εχω πει αρκετές φορές ότι για πολύ δικούς μου λόγους το “Θα σπάσω κούπες” είναι για μένα ένα πολύ σημαντικό τραγούδι, όπως και το “Παράπονο” του Ελύτη, που μελοποίησε μοναδικά ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, γιατί είναι ένα τραγούδι που μου άλλαξε τη ζωή και τον τρόπο σκέψης. Κατά τα άλλα, ναι, υπάρχουν τραγούδια που έχω ξεχωρίσει και που δεν έτυχαν τεράστιας αποδοχής, όπως για παράδειγμα το “Εγώ το μέλλον νοσταλγώ” από τον δίσκο “Εκπομπή” ή το “Τι θέλω τι” από το “Γρήγορα η ώρα πέρασε”» επισημαίνει και σίγουρα για εκείνη κύκλοι ανοίγουν και κλείνουν συνέχεια στη ζωή και την τέχνη. Αναμένοντας τις εκπλήξεις και τις συγκινήσεις που θα φέρουν τα καινούργια πράγματα, μηδενίζει για λίγο και φαντάζεται τι θα γινόταν αν ξεκινούσε τώρα την καλλιτεχνική πορεία της.

«Είναι πολύ δύσκολο να φανταστώ ότι ξεκινάω τώρα, γιατί δεν μπορώ να παραγράψω πώς ξεκίνησα εγώ και πώς ήταν τότε τα πράγματα στον κόσμο γενικότερα και στη δισκογραφία ειδικότερα. Αυτό που βλέπω σήμερα και από τη μία με ιντριγκάρει και από την άλλη με φοβίζει είναι πως έχει μεταλλαχθεί η λειτουργία της προώθησης της δουλειάς μας μέσω των δυνατοτήτων του διαδικτύου και της ταχύτητας της εναλλαγής των ακουσμάτων και των ερεθισμάτων. Είναι ένας άλλος κόσμος.
Αυτό που με γεμίζει όμως ελπίδα είναι η αγάπη των νέων παιδιών για τη μουσική και το πάθος τους να εκφραστούν, φτιάχνοντας μόνοι τους τις παραγωγές τους κι έχοντας ταυτόχρονα και όνειρα και στόχο» λέει.

«Ποτέ δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά στο Μύλο της Θεσσαλονίκης»

Από τη μεγάλη διαδρομή της στη μουσική θυμάται ανθρώπους, όπως o Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο Μιχάλης Γκανάς, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Νίκος Ξυδάκης, ο Σταμάτης Σπανουδάκης, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Ara Dinkjian.

«Στη συνάντηση με τον Αμερικανοαρμένη Ara Dinkjian, μια συνάντηση που επηρέασε κι εμένα αλλά και όλο μου το περιβάλλον τότε, θυμάμαι την ευγνωμοσύνη του γι’ αυτό που έζησε μαζί μας στην Ελλάδα και το πεδίο της συζήτησης που ανοίξαμε τότε με έναν άνθρωπο που γνώριζε σε βάθος την ιστορία της καταγωγής του και την Ιστορία γενικότερα» εξομολογείται η γνωστή ερμηνεύτρια, η οποία εξακολουθεί να μνημονεύει την πρώτη φορά που έπαιξε στον Μύλο. «Ποτέ δεν θα ξεχάσω την πρώτη φορά που έπαιξα στον Μύλο στη Θεσσαλονίκη στις αρχές της δεκαετίας του ’90.

Οι παραστάσεις τότε ήταν ό,τι πιο δυνατό έζησα σε αυτή την πόλη, πέρα από τις συναυλίες στο Θέατρο Δάσους, οι οποίες ήταν κι αυτές πολύ συγκινητικές. Αυτές, όμως, οι παραστάσεις στον Μύλο σηματοδοτούσαν μια αναγέννηση και δήλωναν μια πίστη. Ηταν από τις σημαντικότερες παραστάσεις που έχω κάνει γενικότερα» δηλώνει η ίδια.

Οσο για τη σκηνή και τη σχέση της με το κοινό; «Η σκηνή για μένα είναι τρόπος ζωής, είναι μια σχέση πραγματική και αληθινή. Αναφέρομαι και σε ό,τι εκπέμπεται από εμάς πάνω στη σκηνή, αλλά και σε ό,τι εισπράττουμε από το κοινό. Εγώ εκείνη τη στιγμή είμαι απόλυτα ειλικρινής, απόλυτα συγκεντρωμένη και επιδιώκω μια βαθιά συναισθηματική σχέση με το κοινό» καταλήγει η Ελευθερία Αρβανιτάκη.

• ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ
«Για όλη τη ζωή μας σου μιλώ», Θέατρο Δάσους, Θεσσαλονίκη,
Τετάρτη 6 Ιουνίου. Οι πόρτες ανοίγουν στις 20.00.

{{-PCOUNT-}}14{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα