Οταν ο Παύλος Μελάς αφύπνιζε τον Ελληνισμό

Τότε υπήρχε η Μεγάλη Ιδέα. Σήμερα λείπει το όραμα. Αναζητείται ο ευγενής στόχος που θα αναγεννήσει το έθνοςΑπό τον 
Κωνσταντίνο Χολέβα

Ηταν 13 Οκτωβρίου 1904. Το παλικάρι είχε αφήσει τα σαλόνια των Αθηνών και ήλθε για τρίτη φορά στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία. Ηλθε να στηρίξει τους εντοπίους Ελληνες αγωνιστές κατά της προπαγάνδας της Βουλγαρικής Εξαρχίας και κατά της ένοπλης βίας των κομιτατζήδων. Και εκείνη τη νύχτα στη Στάτιτσα της Καστοριάς (μην τη συγχέουμε με τη Σιάτιστα του νομού Κοζάνης) ο Παύλος Μελάς έπεσε νεκρός. Το τουρκικό απόσπασμα είχε πάρει πληροφορίες από τους κομιτατζήδες. Και ο Παύλος, ο ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Πυροβολικού, άφησε την τελευταία του πνοή στην αγαπημένη του Μακεδονία, όπου είχε έλθει ως εθελοντής μαζί με άλλα παλικάρια από την ελεύθερη Ελλάδα.

Ο Ιων Δραγούμης ξεσήκωσε τον Παύλο και ο θάνατος του Παύλου Μελά αφύπνισε την ελληνική κυβέρνηση και τον απανταχού Ελληνισμό. Ολοι έμαθαν ότι στη Μακεδονία η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού είναι ελληνική, αλλά οι Βούλγαροι εθνικιστές σχεδίαζαν να διαδεχθούν τους Οθωμανούς Τούρκους. Η ψευδοεπανάσταση του Ιλιντεν στις 20/7/1903 είχε δείξει ξεκάθαρα τους στόχους της βουλγαρικής ΕΜΕΟ (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση). Με τα ίδια ακριβώς αρχικά, ΒΜΡΟ, στη βουλγαρική και στις άλλες σλαβικές γλώσσες ονομάζονται σήμερα δύο κόμματα: Το ένα αποτελεί την αντιπολίτευση στα Σκόπια. Το δεύτερο συγκυβερνά στη Σόφια.

Ο Ελληνισμός κατά τη δεύτερη ένοπλη φάση του Μακεδονικού Αγώνα (η πρώτη διεξήχθη το 1878) απέδειξε ότι μπορεί να οργανωθεί και να επιτύχει τον στόχο του. Αρκεί να υπάρχει μία Ιδέα, ένα όραμα. Τότε υπήρχε η Μεγάλη Ιδέα, η επιθυμία για την απελευθέρωση όλων των υπόδουλων ελληνικών πληθυσμών. Σήμερα λείπει το όραμα. Αναζητείται ο ευγενής στόχος που θα αναγεννήσει πνευματικά και ηθικά το έθνος.

Τότε, λοιπόν, όλοι συντονίστηκαν σωστά και επέτυχαν να ενθαρρύνουν τους εντοπίους Μακεδόνες και να αποτρέψουν τη βουλγαρική κατάκτηση της Μακεδονίας. Το Πατριαρχείο, οι επίσκοποι, οι απλοί κληρικοί, οι γηγενείς Ελληνες (έστω και αν κάποιοι από αυτούς μιλούσαν τα ελληνικά ανάμεικτα με σλαβικές λέξεις), οι εθελοντές αξιωματικοί και απλοί πολίτες από τη νότια Ελλάδα, οι δάσκαλοι και οι δασκάλες, τα Μακεδονικά Κομιτάτα και οι Φιλεκπαιδευτικές Αδελφότητες στην Αθήνα, στη Λάρισα, στην Κωνσταντινούπολη. Ολοι αγωνίστηκαν με ομοψυχία και θάρρος. Οι κυριότεροι, όμως, πρωταγωνιστές ήσαν οι απλοί άνθρωποι της Μακεδονίας, άνδρες, γυναίκες, παιδιά. Στήριξαν τον Αγώνα και έδωσαν στις Μεγάλες Δυνάμεις το μήνυμα ότι οι κάτοικοι της Μακεδονίας εμπνέονται από την Ορθοδοξία και την ελληνική Ιστορία.

Σε όλη τη διάρκεια του Αγώνος η διαμάχη ήταν μεταξύ Ελλήνων και Βουλγάρων με παρεμβαίνοντες κατά καιρούς τους Τούρκους στρατιώτες. Σε κανένα επίσημο ή ανεπίσημο έγγραφο δεν υπάρχει αναφορά σε «μακεδονικό έθνος».
Τιμώντας τον Παύλο Μελά θα ακυρώσουμε τη Συμφωνία των Πρεσπών.

*Πολιτικός επιστήμων

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα