Θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ»

Είναι ορισμένες στιγμές, που νομίζεις ότι όλα αυτά τα σενάρια επιστημονικής φαντασίας που κυκλοφορούν για διακτινισμούς και ταξίδια μέσα στο χρόνο, δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα. Είναι ορισμένοι τόποι, που καταργούν το «τώρα» και σε στέλνουν στο «χθες» με συνοπτικές διαδικασίες.
Κάπως έτσι αισθάνθηκα, όταν πάτησα το κατάστρωμα του Θωρηκτού «Γεώργιος Αβέρωφ», μαζί με φίλους από έναν Σύνδεσμο. Αμέσως σβήστηκαν από τον σκληρό δίσκο μου οι Καρανίκες οι Φύσσες και οι Ζακ και ο νεότερος Εθνομάρτυς Κωνσταντινέας, καθώς και ο διάδοχος του Παπαρηγόπουλου κ. Τατσόπουλος. Είναι τέτοιο το δέος που αισθάνεσαι αντικρύζοντας τα πυροβόλα των 234 χιλιοστών. Κι’ αυτό είναι μόνο η αρχή. Λίγο πιο εκεί σε μεταλλική πινακίδα είναι σκαλισμένο το ιστορικό σήμα του Ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη, προς όλα τα πλοία του Στόλου: «Με την δύναμιν του Θεού και τας ευχάς του Βασιλέως και εν ονόματι του Δικαίου, πλέω μεθ’ ορμής ακαθέκτου και με την πεποίθησιν της νίκης, εναντίον του εχθρού του γένους – 3 Δεκ. 1912».
Ο ευγενέστατος και ενθουσιώδης κυβερνήτης του πλοίου, Αρχιπλοίαρχος κ. Χαραλαμπόπουλος, μόλις μας έπαιρνε από το χέρι και μας ταξίδευε. Σταχυολογούμε τα κυριότερα σημεία.
Το θωρηκτό άρχισε να ναυπηγείται το 1985, στα ναυπηγεία Fratelli Orlando στο Livorno και το 1901 καταπλέει στον όρμο του Φαλήρου οπού το υποδέχονται 50.000 άνθρωποι. Μέγεθος εξωπραγματικό για την εποχή.
Το ποσόν της προκαταβολής προήλθε από τη διαθήκη του Γεωργίου Αβέρωφ, και ανήρχετο σε 8 εκατομμύρια χρυσές δραχμές, ενώ το υπόλοιπο ποσό, των 15.650.000 χρυσών δραχμών, καλύφθηκε από το Ταμείο Εθνικού Στόλου (Τ.Ε.Σ.). Η  κυβέρνηση  δαπάνησε 23.650.000 δρχ. για την απόκτηση του.
Όμως έχει τεράστιο ενδιαφέρον να τονισθεί ότι η αγορά έγινε… χωρίς μίζα! Κι’ όταν κάποιοι πλησίασαν τον επικεφαλής αξιωματικό του Βασιλικού Ναυτικού της διαπραγματευτικής ομάδας για να του δώσουν την νόμιμη προμήθειά του, εκείνος ζήτησε και επέβαλε το ποσό να αφαιρεθεί από το κόστος πληρωμής του πλοίου!… Κάπως έτσι ενήργησαν, πολύ αργότερα και οι επιγενόμενοι του Άκης, Γιάννος και Σία.
Το Βασιλικό Ναυτικό παρέλαβε το πλοίο και το αναμόρφωσε κατά τα 2/3, μετατρέποντάς το σε απόρθητο φρούριο. Με τα έξοδα να καλύπτονται εξ’ ολοκλήρους από δωρεές και από τα έσοδα εράνου «υπέρ του στόλου». Βλέπετε τότε, τα χρήματα των εράνων πήγαινα για τον τεθέντα σκοπό και δεν κατέληγαν σε μυστηριώδεις τσέπες όπως…κακή ώρα.
Η ένδοξη περίοδος του «Αβέρωφ» είναι οι Βαλκανικοί Πόλεμοι 1912, 13. Τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου απελευθερώνονται από Αγήματα του Ναυτικού, ενώ το «Αβέρωφ» συμμετέχει, ή καλύτερα πρωταγωνιστεί, σε δυο ιστορικές ναυμαχίες. Της «Λήμνου» και της «Έλλης», όπου κατανικά τον Τουρκικό στόλο, μετρώντας ασήμαντες απώλειες (10 νεκροί και 8 τραυματίες) σε έμψυχο υλικό, ενώ οι ζημιές στο καράβι ήταν 2-3 γρατζουνιές στα πυροβόλα του, που φαίνονται και σήμερα και μία τρύπα σε μία από τις 3 τσιμινιέρες. Συνέπεια των ναυμαχιών αυτών, ήταν να αποκλεισθεί ο τουρκικός στόλος μέσα στα Δαρδανέλια και συνεπώς να μη μπορέσουν να μεταφερθούν στην Ευρωπαϊκή ακτή 250.000 στρατιώτες, η εμπλοκή των οποίων στις χερσαίες επιχειρήσεις, πιθανόν να απέτρεπε την τελική νίκη των Ελληνικών όπλων.
Το θωρηκτό «Γ. Αβέρωφ» έλαβε μέρος και στον Α΄ αλλά και στον Β΄ Παγκοσμίους Πολέμους, γράφοντας πάντα σελίδες δόξας.
Επικειμένης της εισόδου των Γερμανών στη Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941 το Υπουργείο Ναυτικών διατάζει την αυτοβύθιση του Θωρηκτού. Το πλήρωμα αγνοεί την διαταγή και μαζί με τα εναπομείναντα πλοία του Στόλου, οδηγεί τον «Μπάρμπα Γιώργη», όπως τον ονόμαζαν, στην Μέση Ανατολή.
Όταν και το τελευταίο κομμάτι Ελληνικής γης (Δωδεκάνησα 7 Μαρτίου 1948), απελευθερώνεται, τότε ο «Αβέρωφ» ξεκουράζεται, έχοντας συμπληρώσει 47 χρόνια έντονης ζωής. Ξεκουράζεται ως το 1983, όταν το Πολεμικό Ναυτικό αποφασίζει να επισκευάσει και να ανακηρύξει το «Γ. Αβέρωφ» Εθνικό Κειμήλιο.
Τα διάφορα αντικείμενα που εκτίθενται στο πλοίο, όπως στολές, ατομικός οπλισμός, χάρτες, ημερολόγια, συνθέτουν και ανασταίνουν την τότε καθημερινότητα του πλοίου.
Και κάτι συγκλονιστικό που αφιερώνεται στους απανταχού άθεους. Σε ένα ταπεινό κουβά πλοίου, πριν από την ναυμαχία της «Έλλης», εμφανίστηκε μία εικόνα του Αγίου Νικολάου, η οποία διατηρείται σε θαυμάσια κατάσταση. Μόλις την είδε ο βαθιά θρησκευόμενος Κουντουριώτης είπε: «Ο Θεός με πολλά σημάδια μας δείχνει το θέλημα του. Με αυτό μας δείχνει την θέλησή του να νικήσουμε στην αυριανή ναυμαχία».
Και το τελευταίο. Η σημαία του «Γ. Αβέρωφ», ήταν αυτή που υψώθηκε την 18η Οκτωβρίου του 1944 στο Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως, από τον Γ. Παπανδρέου.
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο κυβερνήτης του πλοίου, ήταν ο Αντιπλοίαρχος Σοφοκλής Δούσμανης, ενώ ο Ναύαρχος Παύλος Κουντουριώτης, ήταν ο Αρχηγός του Στόλου και επέβαινε και αυτός στο «Γ. Αβέρωφ», αφού ήταν η Ναυαρχίδα του Στόλου.
Αρχίζουμε να κατεβαίνουμε την σκάλα του πλοίου γεμάτοι εθνική υπερηφάνεια. Στο πούλμαν ο οδηγός βάζει στο ραδιόφωνο ειδήσεις. Ξανά στην σκληρή πραγματικότητα. Ξανά στο Γαβρόγλου, ξανά στον Τσίπρα, ξανά στον Τσακαλώτο, ξανά στις δημοκρατικές δυνάμεις.
Όμως στ’ αυτιά μας αντηχεί ακόμα η φωνή του Κουντουριώτη: «Πλέω μεθ’ ορμής ακαθέκτου και με την πεποίθησιν της νίκης, εναντίον του εχθρού του Γένους»

{{-PCOUNT-}}4{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα