Δηλώνω ότι ουδέποτε θα αρχίσω ομιλία ή γραπτό κείμενό μου, με τη φράση: «Τιμώ τους αγώνες του ΚΚΕ». Αυτό μπορεί να ενοχλεί μερικούς. Ξύδι και από το καλό για να κάνει και δουλειά.
Ο με πολύ μαεστρία καλλιεργούμενος εθνομηδενισμός, δεν ευδοκιμεί στην Ελλάδα μας. Λοιδορούν την Θρησκεία μας, αλλά οι εκκλησίες στους Χαιρετισμούς ήταν γεμάτες.
Σχεδόν όλοι βρίζουμε νυχθημερόν το διαδίκτυο, το οποίο μας βομβαρδίζει με του κόσμου τις αηδίες. Όμως, ξεπροβάλουν και κάποια διαμαντάκια, σαν τα λουλούδια που φυτρώνουν μέσα από τις κοπριές.
Κάποτε στο Α/Δ «Ελ. Βενιζέλος» και δίπλα από την υπερμεγέθη σταλινικού τύπου φωτογραφία του νονού του Α/Δ, υπήρχε ένας ωραιότατος ναΐσκος με την ενημερωτική επιγραφή «Εκκλησία».
«…Η γυναίκα μόλις είχε επιστρέψει από την αυλή. Στα χέρια της κρατούσε ένα πακέτο, ατσούμπαλα τυλιγμένο σε χαρτί εφημερίδας. Ο Σπύρος, το πήρε και το έκρυψε προσεκτικά στη μέσα μεριά του παλτού του, κάτω από τη μασχάλη του.