Κάπου εκεί στην δεκαετία του 1950, ήταν σχεδόν ποινικό αδίκημα να εκφράσεις την άποψη ότι σου αρέσει η κωμωδία και όχι το δράμα.

Το σημερινό σημείωμα πιθανόν αρκετοί να το έχετε διαβάσει. Όμως έστω και ένας να μη το έχει υπόψη του, αξίζει τον κόπο να το παρουσιάσουμε, μια και η Εθνική Επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου πλησιάζει.

Το σημερινό σημείωμα, απευθύνεται κυρίως στους φιλάθλους, χωρίς όμως να αποκλείονται και οι μη φίλαθλοι, αφού άπτεται ενός κοινωνικού φαινομένου, που ενώ θα έπρεπε να είναι πηγή χαράς και διασκεδάσεως, τείνει να γίνει μάστιγα της εποχής μας. Αφορά βεβαίως το ποδόσφαιρο, το οποίο δεν θα δούμε ως «κοινωνικόν φαινόμενον», αλλά από μια άλλη σκοπιά, λίγο πιο χαλαρή.

Η καλοκαιρινή ραστώνη (εκείνη περιμέναμε για να… ραστωνίσουμε), μοιραίως, προσπέρασε μερικά επετειακά γεγονότα, τα οποία όμως εμείς δεν επιτρέπεται να αγνοήσουμε.

Το αριστερό τμήμα της παραπάνω εικόνας, θα θυμίζει στους παλιότερους την μεγάλη επιτυχία του 1961 «Come September» ή, επί το ελληνικότερον, «Ραντεβού κάθε Σεπτέμβρη».

Η Πολιτεία πρέπει να παρέμβει άμεσα για να αντιμετωπίσει τα τάγματα εφόδου της Αριστεράς

Η «απουσία» της Κύπρου από τη Βουλή και η μάχη των Αμπελοκήπων