Το κρυφτούλι του Αλ. Τσίπρα

Το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και η αποκάλυψη του βιοτικού επιπέδου του ανατολικού μπλοκ διέλυσαν τις αυταπάτες περί σοσιαλιστικών παραδείσων και καθεστώτων-προτύπων, όπως του Χόνεκερ με το Τείχος του Βερολίνου ή του Χότζα με τα ηλεκτροφόρα σύρματα στην ελληνοαλβανική μεθόριο. Το «παραμύθι» της μεταπολιτευτικής ΚΝΕ, του αντιφατικού ΠΑΣΟΚ της περιόδου 1974-89 και των δεκάδων αριστερίστικων σχημάτων είχε καταρρεύσει.

Είκοσι χρόνια μετά, η πρώτη φάση του Μνημονίου (Μάιος 2010 – Ιούνιος 2012) με τη λανθασμένη συνταγή του Γ. Παπανδρέου, του Ευ. Βενιζέλου και του ΔΝΤ, αλλά και με τον παραλογισμό σχεδόν ολόκληρης της Ε.Ε. να ζητήσει συνυπογραφή του και από τη Ν.Δ. τροφοδότησε μια νέα στροφή της ελληνικής κοινωνίας. Οι περισσότεροι κινήθηκαν προς την Αριστερά και αρκετοί προς μια αφελή έκδοση της Δεξιάς. Για τη στροφή αυτή δεν ευθύνονται, ασφαλώς, οι Ελληνες εργαζόμενοι που ταλαιπωρούνται, αλλά όσοι δεν είχαν τη στοιχειώδη πολιτική ευφυΐα να αντιληφθούν πού θα οδηγηθούν η κοινωνία και η χώρα. Και το χειρότερο όλων: Η σκληρότητα του Μνημονίου δημιούργησε μια καινούργια πολιτική γενιά με αυταπάτες, η οποία εκφράζεται από τη μοντέρνα εκδοχή της μεταπολιτευτικής ΚΝΕ που, πλέον, ονομάζεται ΣΥΡΙΖΑ.

Οι αυταπάτες παρουσιάζουν τον ΣΥΡΙΖΑ σαν εγγυητή του εισοδήματος των εργαζομένων, σαν εξολοθρευτή της ανεργίας και σαν πολιτικό μέγεθος ικανό να αλλάξει την πορεία της Ευρώπης. Πρόκειται ίσως για τα πιο σύντομα ανέκδοτα, αλλά (τουλάχιστον) το 27% της 17ης Ιουνίου τα πιστεύει. Ωστόσο, μέρα με τη μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ και ο επικεφαλής του Αλ. Τσίπρας αποδεικνύουν ότι δεν είναι ικανοί να ανταποκριθούν ούτε στις μεγάλες εθνικές απαιτήσεις, αλλά ούτε και στα μικρότερα τρέχοντα πολιτικά θέματα.

Τρία περιστατικά, εντός του Αυγούστου, είναι ενδεικτικά της παλαιολιθικής νοοτροπίας και της ανεπάρκειας του ΣΥΡΙΖΑ: Πρώτον, την ώρα που οι πολίτες αναφωνούν «επιτέλους» για τις αυτονόητες επιχειρήσεις ελέγχου των λαθρομεταναστών, ο ΣΥΡΙΖΑ τις αποδίδει σε πολιτική απόφαση για την επέτειο της 4ης Αυγούστου! Δεύτερον, την ώρα που χρειάζονται ακόμα και τα ΜΑΤ για να συνειδητοποιήσει ο κάθε Υδραίος εστιάτορας ότι πρέπει να εκδίδει αποδείξεις, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται τον φοροφυγά και επιβραβεύει τη βίαιη πολιορκία του τοπικού αστυνομικού τμήματος. Τρίτον, όταν στοιχειωδέστατος ρεαλισμός επιβάλλει θερμότατες πολιτικές και αμυντικές σχέσεις με το Ισραήλ, ο ΣΥΡΙΖΑ διχάζεται ακόμα και για μια δειλή χειραψία ενός φοβισμένου Αλ. Τσίπρα με τον Σ. Πέρες.

Κι αναρωτιέται κανείς πώς ο κ. Τσίπρας θα διαπραγματευόταν με τον πρόεδρο Ολάντ και την καγκελάριο Μέρκελ επί «σκληρής» ύλης, όταν δεν τολμά ούτε να φωτογραφηθεί εθιμοτυπικά με τον κ. Πέρες ούτε να καταδικάσει τη φοροδιαφυγή ούτε να παραδεχτεί τον κίνδυνο της λαθρομετανάστευσης. Αλήθεια, αν τους επόμενους μήνες ο κ. Ολάντ ή κ. Μέρκελ επισκεφτούν την Αθήνα, ο κ. Τσίπρας θα βρει το θάρρος να τους συναντήσει δημόσια ή θα κρυφτεί «αλά Πέρες»;

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα