Κατάθεση-βόμβα από τον Γάλλο που διεκδίκησε το σύστημα ασφάλειας

«Μου είπαν οτι χάσαμε την αγορά αυτή επειδή δωροδοκήσαμε χαμηλά, ενώ οι Αμερικανοί (του C4I) στόχευσαν στον υπουργό εσωτερικών και στον πρωθυπουργό»

Διαβάστε παρακάτω ολόκληρο το άρθρο

Η Θέση μας: Αλλαγή φύλου και Νέα Τάξη

Διαβάστε online την «κυριακάτικη δημοκρατία» ,εδώ

Διαβάστε επίσης:

►Ο βαρύς λογαριασμός ακόμα και για εισοδήματα 400 € του Μνημονίου 4

►ΛΕΠΕΝ VS ΜΑΚΡΟΝ: Η ώρα της αλήθειας για τη Γαλλία και την Ευρωπαϊκή Ενωση

►Χρυσάφι για τους πέντε οδικούς άξονες

►Ποιος προσπάθησε να «θάψει»τη δίωξη για δωροδοκία του Γιάννου Παπαντωνίου;

►Το βρόμικο σχέδιο Σόιμπλε για να μην «ανασάνει» ποτέ η Ελλάδα

►Η τελευταία αρχόντισσα του Πειραιά

►Σκόπια: Ολοταχώς για «Χαλέπι των Βαλκανίων»

►Ο Κ. Καραμανλής στέλνει μήνυμα από τη Θεσσαλονίκη!

►Σκιαδάς: Οταν η Αγία Δύναμις στη Μητροπόλεως βρισκόταν πάνω σε ρέμα

►Σ. Καλεντερίδης: Τι σκέπτονται Τραμπ- Πούτιν για τη Συρία

►Γ. Χαρβαλιάς: Τι παίζεται σήμερα

►Δημόσιο: Το σχέδιο της κυβέρνησης για μονιμοποίηση των συμβασιούχων

 Κατάθεση-σοκ από τον Γάλλο που διεκδίκησε το C4I: Οι Αμερικανοί πήραν τη δουλειά γιατί «στόχευσαν» τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εσωτερικών

K ατάθεση-βόμβα στις δικογραφίες για τα εξοπλιστικά, με πληροφορίες σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη για την ανάθεση από την τότε κυβέρνηση της σύμβασης για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων, έχει στα χέρια της από το 2006 η ελληνική Δικαιοσύνη. Πρόκειται για επίσημη κατάθεση ενώπιον των γαλλικών εισαγγελικών Αρχών του πρώην προέδρου της Thales Engineering & Consulting Μισέλ Ζοσεράν, η εταιρία του οποίου κέρδισε τη σύμβαση για τις φρεγάτες.
Το υψηλόβαθμο αυτό στέλεχος κατήγγειλε, όπως έχει αποκαλύψει η «κυριακάτικη δημοκρατία», πρακτικές διαφθοράς από την εταιρία του, με αποτέλεσμα να αρχίσει δικαστική έρευνα.

Εκεί ο Ζοσεράν, πέραν των καταγγελιών και πληροφοριών που μεταφέρει για «παράνομες πληρωμές στον υπουργό Αμυνας για τις φρεγάτες», προχωρεί και σε ακόμα μία αποκάλυψη-βόμβα: Ισχυρίζεται ότι ο πρόεδρος της ελληνικής εταιρίας που αντιπροσώπευε την Thales αποκάλυψε πως έχασαν τη σύμβαση για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων (C4I) «διότι ο ανταγωνιστής, η εταιρία Saic, υποστηριζόταν ευθέως από τον Ντικ Τσέινι (σ.σ.: αντιπρόεδρος των ΗΠΑ 2001-2009 επί προεδρίας Μπους).

Και κατά τον Ρ… (σ.σ.: πρόεδρος της ελληνικής βερσιόν της Thales) χάσαμε την αγορά αυτή επειδή δωροδοκήσαμε χαμηλά, ενώ οι Αμερικανοί στόχευσαν τον υπουργό Εσωτερικών και τον πρωθυπουργό». Οπως είναι γνωστό, πρωθυπουργός την περίοδο εκείνη ήταν ο Κώστας Σημίτης και η κατάθεση αυτή περιλαμβάνεται στο αίτημα δικαστικής συνδρομής που απέστειλαν οι γαλλικές Αρχές στο πλαίσιο της έρευνάς τους για την υπόθεση διαφθοράς στη γαλλική εταιρία.
Στην ίδια δικογραφία υπάρχει και μια άλλη μορφή της κατάθεσης με το ίδιο ύφος, αλλά από τη διατύπωση απουσιάζει η λέξη «δωροδοκήσαμε» και υπάρχει η αναφορά «στοχεύσαμε χαμηλά».

■ η κατάθεση του 2006: H ακριβής διατύπωση της κατάθεσης, όπως περιλαμβάνεται στο αίτημα δικαστικής συνδρομής των Γάλλων, είναι: «Χρειάστηκε να υποβάλω σχέδιο για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα το 2002 και στις αρχές του 2003. Τη στιγμή αυτή ταξίδεψα στην Ελλάδα επανειλημμένως και είχα επαφές με τον κ. Ρ… (πρόεδρος της THINT Ελλάδος), ο οποίος μου υπέδειξε ότι θα έπρεπε να προβλεφθεί προμήθεια 7%-10% για τον υπουργό Αμυνας. Και μου υπέδειξε επίσης ότι στην προηγούμενη αγορά φρεγατών στην Ελλάδα είχε μεσολαβήσει συμφωνία με τον ίδιο υπουργό για την καταβολή των προμηθειών, χάρη στην οποία η Thales κέρδισε την αγορά.

Στην αγορά της ασφάλειας των Αγώνων ανταγωνιστής ήταν μια εταιρία ονόματι SAIC, την οποία υποστήριζε ευθέως ο Ντικ Τσέινι. Και κατά τον Ρ… χάσαμε την αγορά αυτή επειδή δωροδοκήσαμε χαμηλά, ενώ οι Αμερικανοί στόχευσαν τον υπουργό Εσωτερικών και τον πρωθυπουργό.
Ο Pascal Chirasse πρέπει να είχε γνώση των γεγονότων αυτών, γνώριζε καλά τον Ρ…, πολύ καλύτερα απ’ ό,τι εγώ…»

■ η κατάθεση του 2016: Οι ελληνικές Αρχές υπέβαλαν αίτημα δικαστικής συνδρομής και στις 14/9/2016 ο Ζοσεράν καταθέτει εκ νέου και αναφερόμενος στην υπόθεση της σύμβασης για την ασφάλεια των Αγώνων λέει πως «όταν είπε στον Ρ… ότι θεωρούσε απίθανο να κερδίσει η Thales τη σύμβαση αυτή, δεδομένης της παρουσίας μιας εταιρίας 100% αμερικανικής, ο τελευταίος τού απάντησε ότι, αντιθέτως, η εν λόγω εταιρία είχε πολλές πιθανότητες να κερδίσει, λαμβανομένων υπόψη των κυκλωμάτων που θα ενεργούσαν και τα οποία είχαν δώσει τα διαπιστευτήριά τους όταν η Thales κέρδισε τη σύμβαση για τις φρεγάτες».

Ο συγκεκριμένος είχε μιλήσει και στον γαλλικό Τύπο και είχε δεχτεί την μήνιν του Γιάννου Παπαντωνίου, τον οποίο εν πολλοίς χαρακτήρισε παντελώς αναξιόπιστο. Είναι πάντως η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται δικαστικό έγγραφο το οποίο επιχειρεί ουσιαστικά να εμπλέξει τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη.

Η «αμαρτωλή» σύμβαση

H σύμβαση για το «αμαρτωλό» C4I κλείστηκε στις 13 Μαρτίου 2003, έπειτα από ένα χρονοβόρο πηγαινέλα. Κατακυρώθηκε στην κοινοπραξία υπό την αμερικανική SAIC το έργο που αφορά τα συστήματα ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων, αντί 255.000.000 ευρώ. Οι αρχικές απαιτήσεις της SAIC ήταν 317.900.000 ευρώ και τελικά στις 13/3/2003 έκλεισε στα 254.900.000 ευρώ. Εκτός από τη SAIC σημαντικό ρόλο στην κοινοπραξία διαδραματίζει και η Simens, η οποία έχει αναλάβει την ολοκλήρωση των συστημάτων ασφαλείας (integration).

Η εξέλιξη είναι γνωστή, αφού ουσιαστικά το σύστημα δεν λειτούργησε ποτέ και μάλιστα πρόσφατα ήρθε ακόμα μία ντροπιαστική εξέλιξη για τη χώρα: Με απόφαση αμερικανικού δικαστηρίου το Δημόσιο οφείλει στην εταιρία SAIC για το περιβόητο σύστημα ασφαλείας C4I 40.000.000 ευρώ και πλέον απειλείται με κατασχέσεις. Τον Ιούλιο του 2013 το Δημόσιο είχε καταδικαστεί για τη μη καταβολή του υπολοίπου της οφειλής του προς την εταιρία και τελικά το αμερικανικό δικαστήριο επέβαλε την άμεση καταβολή των χρημάτων. Πλέον και μετά την απόφαση αυτή υπάρχει κίνδυνος ακόμη και για κατάσχεση της περιουσίας του Δημοσίου που βρίσκεται επί αμερικανικού εδάφους, αν δεν καταβάλουμε τα χρήματα.

Ποιος προσπάθησε να  «θάψει» τη δίωξη για δωροδοκία Γιάννου;

Ενα άγριο παρασκήνιο, μη σύνηθες στα δικαστικά χρονικά, εκτυλίχθηκε μεταξύ 6 και 27 Απριλίου, με την Εισαγγελία Διαφθοράς, στην προηγούμενη σύνθεσή της, υπό την Ελένη Ράικου, να αρνείται επί της ουσίας να ασκήσει ποινική δίωξη για δωροδοκία και ξέπλυμα βρόμικου χρήματος για υποθέσεις εξοπλιστικών που αφορούν τον πρώην υπουργό Αμυνας Γιάννο Παπαντωνίου. Η αποκάλυψη της «κυριακάτικης δημοκρατίας» προκαλεί σοβαρούς προβληματισμούς για την άρνηση της Εισαγγελίας Διαφθοράς υπό την Ελένη Ράικου να ικανοποιήσει το αίτημα της ανακρίτριας Ηλιάνας Ζαμανίκα να ασκηθεί συμπληρωματική ποινική δίωξη για την υπόθεση των φρεγατών, τα μοναδικά αδικήματα τα οποία δεν ενταφιάζει η παραγραφή του νόμου περί ευθύνης υπουργών.
Μάλιστα, η άρνηση αυτή (με ένα 50σέλιδο έγγραφο που συντάχθηκε εντός τριών ημερών) είναι επί της ουσίας η «τελευταία πράξη» προτού αποχωρήσει από τη θέση της η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Διαφθοράς Ελένη Ράικου. Ερχεται δε λίγες μέρες μετά την αποκάλυψη πως η ανακρίτρια Ζαμανίκα έστειλε αναφορά στον εισαγγελέα επόπτη ανακρίσεως, σύμφωνα με την οποία η Εισαγγελία Διαφθοράς δεν της προώθησε 250.000 σελίδες από τη δικογραφία για εξοπλιστικά που αφορούν τον Γ. Παπαντωνίου.

■ Το αίτημα: Οπως αποκάλυψε η «κυριακάτικη δημοκρατία» στις 23/4, η ανακρίτρια με έγγραφό της ζητεί την άσκηση συμπληρωματικής ποινικής δίωξης για δωροδοκία και ξέπλυμα σχετικά με την υπόθεση των φρεγατών με βάση:
-Κατάθεση ενώπιον Γάλλου εισαγγελέα του πρώην στελέχους της Thales Engineering & Consulting Μισέλ Ζοσεράν, ο οποίος έχει αναφερθεί σε διάλογο που είχε στην Ελλάδα το 2002-2003 «με έναν κ. P., πρόεδρο της Thales International Greece. Αυτός μου είπε ότι έπρεπε να δώσουμε μία προμήθεια 7%-10% για τον Ελληνα υπουργό Αμυνας». Η κατάθεση παρέμεινε επί σειρά ετών ανεκμετάλλευτη.
-Εννέα λογαριασμούς της Σταυρούλας Κουράκου, συζύγου του πρώην υπουργού, στην HSBC, με εμβάσματα 1.300.000 ευρώ από τον κουμπάρο του ζεύγους Γ. Κανδαλέπα. Για τα χρήματα αυτά ήδη έχουν «καταδικαστεί» για παράβαση του νόμου περί «πόθεν έσχες». Παράλληλα, από το 2014 εκκρεμεί και δεν έχει ικανοποιηθεί το αίτημα δικαστικής συνδρομής προς τους Ελβετούς για άνοιγμα των λογαριασμών Κανδαλέπα.

■ Η άρνηση: Το αίτημα υποβλήθηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών και την επομένη, 7/4, ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Ηλίας Ζαγοραίος το διαβίβασε στην Εισαγγελία Διαφθοράς, η οποία άλλωστε διενεργεί τις έρευνες για τα εξοπλιστικά. Και ενώ η συνήθης πρακτική ήταν να ασκείται η δίωξη άμεσα και να προχωρεί η διαδικασία, η έκπληξη ήρθε τρεις μέρες μετά, όταν οι εισαγγελείς Αντ. Ελευθεριάνος και Ι. Σέβης αρνούνται να την ασκήσουν. Συγκεκριμένα, αφενός εντός δύο σελίδων επισημαίνουν πως δεν είναι αρμόδιοι να την ασκήσουν (ενώ η Εισαγγελία Διαφθοράς διενήργησε την έρευνα), αλλά ανήκει στην αρμοδιότητα της Εισαγγελίας Πρωτοδικών. Αφετέρου, αντί να κλείσουν εκεί, αφιερώνουν σχεδόν 48 (!!!) σελίδες για να αιτιολογήσουν γιατί δεν πρέπει να ασκηθεί ποινική δίωξη για την υπόθεση του κ. Παπαντωνίου. Αναφέρουν:
«Το αίτημα για άσκηση συμπληρωματικής ποινικής δίωξης εμφανίζεται πρόωρο, καθώς δέον να προηγηθεί, κατόπιν προσήκουσας ανακοίνωσης αξιοποίνου πράξεως, η διενέργεια προκαταρκτικής εξετάσεως, η οποία ωστόσο δύναται να ενεργηθεί μόνο από εισαγγελικό λειτουργό». Δηλαδή να προηγηθεί νέα έρευνα για στοιχεία τα οποία δεν αξιοποιήθηκαν ή παρέμειναν πεταμένα σε κούτες επί σειρά ετών!
Χαρακτηριστικό επίσης είναι πως την «άρνηση» υπογράφουν ο εισαγγελέας Ελευθεριάνος, ο οποίος ήταν αρμόδιος και για τη διαβίβαση των στοιχείων τα οποία δεν εστάλησαν στην ανακρίτρια προ καιρού, και ο εισαγγελέας Σέβης, ο οποίος, σημειωτέον, ουδέποτε ασχολήθηκε με τα συγκεκριμένα εξοπλιστικά και κλήθηκε να διαμορφώσει άποψη για μια δικογραφία εκατοντάδων χιλιάδων σελίδων εντός δύο 24ώρων. Επικυρώνει δε η Ελένη Ράικου.

■ Ερωτήματα: Και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πολλά, αφού γενικώς ανιχνεύεται μια δυσκαμψία της Εισαγγελίας Διαφθοράς με την προηγούμενη σύνθεσή της, όταν πρόκειται για περιπτώσεις που αφορούν τους κ. Παπαντωνίου και Λιακουνάκο. Χαρακτηριστικό είναι ότι προ καιρού υπήρξε μπαράζ δημοσιευμάτων για συνεννοήσεις της Εισαγγελίας με τον κ. Λιακουνάκο, ο οποίος εμφανίστηκε να κανονίζει συνάντηση του Αγγλου δικηγόρου και κατηγορούμενου Κόλεριτζ με τον εισαγγελέα Ελευθεριάνο. Μάλιστα, το αίτημα Ζαμανίκα έπρεπε να ικανοποιηθεί άμεσα, διότι δεν είχαν προηγηθεί ανακριτικές πράξεις, αλλά απλώς έγινε επανεκτίμηση των υπαρχόντων στοιχείων, διότι -προφανώς- επρόκειτο για ελλιπή δίωξη.

Η Εισαγγελία Διαφθοράς ήταν αρμόδια δεδομένων των εξής:
-Υπήρχε η εγκύκλιος του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νίκου Παντελή, η έκδοση της οποίας είχε επιδιωχθεί από την ίδια την Εισαγγελία Διαφθοράς, που καθόριζε πως αποκλειστικά αρμόδια για αυτά τα θέματα είναι η συγκεκριμένη Εισαγγελία.
-Στην υπόθεση της εισαγγελέως Τσατάνη, η οποία, ως γνωστόν, αφαίρεσε τη δικογραφία κατά του Ανδρέα Βγενόπουλου από την Εισαγγελία Διαφθοράς, έγινε δεκτό ότι η αρμοδιότητα -πάλι- ήταν της συγκεκριμένης Εισαγγελίας. Γι’ αυτό μάλιστα κινήθηκε και πειθαρχική διαδικασία σε βάρος της κυρίας Τσατάνη.
Επίσης, η Εισαγγελία Διαφθοράς εμφανίζεται να «αναιρεί» τον εαυτό της, αφού, ενώ στο Πρωτοδικείο υπάρχει ορισμένος εισαγγελέας που γνωμοδοτεί για την προφυλάκιση ή όχι κατηγορουμένων, στις υποθέσεις διαφθοράς γνωμοδοτεί εισαγγελέας από την Εισαγγελία Διαφθοράς. Η αυτοαναίρεση έγκειται στο γεγονός ότι, εκεί που η ανάκριση έχει προχωρήσει τόσο πολύ (βρίσκεται στο σημείο που σχεδόν λήγει), η Εισαγγελία Διαφθοράς αναγνωρίζει την αρμοδιότητά της και την αρνείται τώρα που η υπόθεση βρίσκεται σε αρχικό στάδιο!

Με παραγγελία Τουλουπάκη

Κατόπιν της άρνησης, η υπόθεση της αρμοδιότητας του εισαγγελέα Διαφθοράς ή του εισαγγελέα Πρωτοδικών λύθηκε από την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου υπέρ της άποψης του κ. Ζαγοραίου ότι η αρμοδιότητα ανήκει στην Εισαγγελία Διαφθοράς. Οταν η δικογραφία διαβιβάστηκε όμως, ο κ. Ελευθεριάνος πάλι αρνήθηκε να ασκήσει συμπληρωματική δίωξη, ζητώντας το αίτημα της ανακρίτριας να τεθεί στο αρχείο. Ομως η αλλαγή σκυτάλης στην Εισαγγελία Διαφθοράς είχε αλλάξει τα δεδομένα, αφού η νέα προϊσταμένη Ελένη Τουλουπάκη έδωσε εντολή να ασκηθεί άμεσα η ποινική δίωξη, όπερ και εγένετο. Ετσι ανοίγει ο δρόμος για την ικανοποίηση του αιτήματος δικαστικής συνδρομής από τις ελβετικές Αρχές, κάτι που δεν θα γινόταν αν η κυρία Τουλουπάκη δεν είχε παραγγείλει την άσκηση της δίωξης, σύμφωνα με το αίτημα της κυρίας Ζαμανίκα.