Η Θεωρία των Φύλων (και της αλλαγής τους)

Επί της ουσίας πετιέται από το παράθυρο η «βιολογία»H Θεωρία των Φύλων είναι πια το επίσημο αφήγημα του ελληνικού κράτους. Με απλά λόγια, η νομοθεσία μας πια αποδέχεται ότι ο καθείς μπορεί με μια γραφειοκρατική πράξη, δίχως σχεδόν κανέναν άλλον περιορισμό, να αλλάξει φύλο. Αυτός ο νόμος όμως δεν είναι παρά το «εισαγωγικό σημείωμα» της εφαρμογής της Θεωρίας των Φύλων, μιας κοινωνιολογικής προσέγγισης της Αριστεράς σχετικά με τα φύλα. Γιατί η Θεωρία των Φύλων δεν περιορίζεται στις «αλλαγές φύλου», αλλά έχει πολλή… ουρά ακόμη. 

Αλλά ας το πιάσουμε από την αρχή. Η Θεωρία των Φύλων αναπτύχθηκε τις δεκαετίες του ’70 και του ’80 στα πανεπιστήμια της Δύσης, κυρίως στις ΗΠΑ και στη Βρετανία. Το δομικό χαρακτηριστικό της είναι ότι εξετάζει την αρρενωπότητα και τη θηλυκότητα ως σύνολα διαμορφωμένων χαρακτηριστικών, που επηρεάζουν τη ζωή των ανθρώπων, σε αντίθεση με τις παραδοσιακές θεωρίες, που θέλουν το φύλο να επηρεάζει τις συμπεριφορές λόγω βιολογίας.

Επί της ουσίας, δηλαδή, πετιέται η «βιολογία» από το παράθυρο όσον αφορά τα φύλα και γίνεται μια κοινωνιολογική προσέγγιση τόσο των σχέσεων μεταξύ των φύλων όσο και της ίδιας της ύπαρξής τους. Τα φύλα γίνονται αντιληπτά αποκλειστικά ως «κοινωνικές κατασκευές» (όπως και τα έθνη άλλωστε). Εκτός από «εξήγηση», όμως, η θεωρία των φύλων έχει και «στόχο». Ποιος είναι αυτός; Η δημιουργία μιας νέας «σεξουαλικότητας», η οποία επικρίνει και καταδικάζει τις παραδοσιακές απόψεις περί της σεξουαλικότητας και του φύλου ως «δυαδική σκέψη», ότι δηλαδή σκεφτόμαστε με όρους αντίθεσης και ετεροπροσδιορισμού και «ετερο-κανονιστική», ότι δηλαδή οι ετεροφυλόφιλες σχέσεις είναι κάτι το φυσιολογικό, κάτι που κάνει τους ανθρώπους οι οποίοι έλκονται από το ίδιο φύλο ή είναι δι-σεξουαλικοί ή διαφυλετικοί -τρανσέξουαλ- να αισθάνονται ότι οι ίδιοι δεν είναι κάτι το φυσιολογικό.

Σύμφωνα με αυτό το κατασκεύασμα -το οποίο, επαναλαμβάνουμε, είναι πλέον αποδεκτό από το ελληνικό κράτος- είναι λάθος να σκεφτόμαστε με όρους έλξης αρσενικού – θηλυκού και, αντιθέτως, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα, όπως «φυσιολογική» σεξουαλικότητα. Οι «πρεσβευτές» της θεωρίας των φύλων ισχυρίζονται ότι οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε τη σεξουαλικότητα αποκλειστικά με όρους των αντιθέτων που έλκονται μεταξύ τους, αλλά πρέπει να βλέπουμε τη σεξουαλικότητα ως κάτι που «ρέει» και εκφράζεται με έναν ρευστό και δυναμικό τρόπο.

Με άλλα λόγια, μπορεί να προσελκύει, γενικά, το αντίθετο φύλο, το ίδιο φύλο ή και τα δύο, αλλά μπορεί και οι «προτιμήσεις» σας να αλλάζουν συνεχώς. Η σεξουαλική προτίμηση δεν είναι κάτι σταθερό, ούτε θα πρέπει να υποθέσουμε ότι οι άνθρωποι είναι κατά βάση ετεροφυλόφιλοι. Η στρατηγική της Θεωρίας των Φύλων είναι το να υπονομεύσει την ετερο-κανονικότητα.

Οπότε, λίαν συντόμως -και από ό,τι έχουμε καταλάβει με κυβέρνηση είτε ΣΥΡΙΖΑ είτε Ν.Δ.- θα πρέπει να περιμένουμε και τα επόμενα «νομοσχέδια» που θα ολοκληρώνουν την εφαρμογή της Θεωρίας των Φύλων.

Δημήτρης Παπαγεωργίου*

*Δημοσιογράφος

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα