ΣΟΥΠΕΡ ΛΙΓΚΑ

Η συζήτηση στη Βουλή στο πρίσμα των εκλογών

Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά η γεύση που μας άφησε το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, μετά την τελευταία συζήτηση στη Βουλή, δεν είναι η καλύτερη. Η πολιτική τάξη μας εμφανίζει συμπτώματα αστάθειας, την ώρα που η (μακρο)οικονομία παρουσιάζει, έπειτα από χρόνια κρίσης, τα πρώτα σημάδια σταθερότητας. Το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη 2,8% για το 2018, τράπεζες και ιδιωτικές επιχειρήσεις βγαίνουν δειλά στις αγορές, το ελληνικό ζήτημα ήταν για πρώτη φορά εκτός ατζέντας Eurogroup.

Κι όμως, παρά ταύτα, η κυβέρνηση και το Κοινοβούλιο εμφανίζουν ισχυρά συμπτώματα αρρυθμίας. Στη θέση του Τσίπρα θα προβληματιζόμουν και θα έψαχνα να βρω τι συμβαίνει, αν διαπίστωνα ότι τρεις μουσουλμάνοι βουλευτές καταψηφίζουν μια τροπολογία, παρά το γεγονός ότι στα πρακτικά της Βουλής κατεγράφη πλειστάκις πως το νομοσχέδιο αφορά τον αυτοπροσδιορισμό των ατόμων. Θα αναζητούσα, σε εποχή όξυνσης των σχέσεων του Ερντογάν με τη Δύση, αν υπάρχει βάθος πίσω από τη διαφοροποίηση των τουρκικής καταγωγής βουλευτών, η οποία προστίθεται στην έξαρση των προσφυγικών ροών (ειδικώς μετά την κήρυξη της ανεξαρτησίας του κουρδικού κράτους και τη διπλωματική αναβάθμιση από την Ελλάδα).

Στη θέση του Τσίπρα θα προβληματιζόμουν, αν παρατηρούσα τη συμπεριφορά δυο τριών βουλευτών των ΑΝ.ΕΛ., των οποίων οι οικογένειες έχουν σχέση με την οικογένεια Μητσοτάκη (ειδικά του ενός, διαχρονικές). Θα προβληματιζόμουν, αν παρατηρούσα τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να διαφοροποιούνται και άλλους τρεις τέσσερις να μεταπείθονται τελευταία στιγμή. Ειδικώς αν ήξερα ότι έχω μπροστά μου τρίτη αξιολόγηση και ψήφιση νομοσχεδίων, χωρίς δημοσιονομικό χαρακτήρα μεν, αλλά έντονα ιδεολογικό δε (συνδικαλιστικός νόμος, περιορισμός δικαιώματος απεργίας).

Ο πειρασμός της διαφοροποίησης θα είναι πολύ μεγάλος, ειδικά αν αυτόν τον νόμο τον ψηφίσει η Ν.Δ. Στη θέση του Τσίπρα θα προβληματιζόμουν πολύ, αν άκουγα τον βουλευτή του Ποταμιού Μαυρωτά να αποκαλύπτει ότι δέχθηκε πιέσεις από την αντιπολίτευση για να καταψηφίσει το νομοσχέδιο. Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ως φαίνεται, έχει μέγα ανήφορο να ανέβει.

Αλλά και στη θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη θα προβληματιζόμουν. Ειδικά αν συνειδητοποιούσα, μετά το επεισόδιο Γεωργιάδη, ότι η πολιτική γραμμή μου και το πολιτικό σχέδιό μου αμφισβητούνται έντονα από πρώην υπουργούς του Αντώνη Σαμαρά. Οχι από τον Σαμαρά τον ίδιο -είναι πολύ έμπειρος για να εμπλακεί σε τέτοια παιχνίδια-, αλλά από βουλευτές του κλίματος. Και βεβαίως, στο όλο σκηνικό πρέπει να προστεθεί η αμηχανία της Φώφης Γεννηματά, η οποία την κοπάνησε στην Κρήτη για να μην επιλέξει μεταξύ Αλέξη και Κυριάκου. Δυστυχώς, το Κοινοβούλιο μοιάζει πολύ με τη Σούπερ Λίγκα στο ποδόσφαιρο: πολλή φασαρία, λίγα εισιτήρια, άδεια γήπεδα. Σκεφτείτε να συμβεί αυτό στην κάλπη. Θα μας δώσει μικρό δικομματισμό.

Μανώλης Κοττάκης

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα