Είναι κάποιες Υπηρεσίες…

Σήμερα, λέω να μην ευθυμήσουμε, αν υποτεθεί ότι ευθυμούν, οι τυχόν αναγνώστες, με τα γραφόμενά μου…
Την ιδέα, μου την έδωσε ένα τετράφυλλο φυλλαδιάκι που εξέδωσε το ΓΕΕΘΑ και στην πρώτη του σελίδα προτρέπει τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων με την φράση: «…Διαβάστε. Σπουδάστε. Αποκτήστε γνώση. Σας χρειαζόμαστε και θα σας αξιοποιήσουμε»
Σήμερα λοιπόν, προτείνω να μιλήσουμε για κάποιες Υπηρεσίες του Στρατού μας, των οποίων σχεδόν αγνοούμε την ύπαρξη, αφού το αγχωτικό «σήμερα» δεν μας επέτρεπε τέτοιες πολυτέλειες. Για κάποιες Υπηρεσίες που παρέχουν Γνώση και Πολιτισμό και το έχουμε μέσα στα πόδια μας, χωρίς να το γνωρίζουμε ή, τουλάχιστον, δεν το γνωρίζουμε στον βαθμό που πρέπει.

Από τη αρχή ξεκαθαρίζω, ότι ουδεμία έχθρα συγγένεια ή συνάφεια έχω με κάποιον από τους υπηρετούντες στις Υπηρεσίες αυτές και συνεπώς ό,τι γράφω «πόρρω απέχει» από του να χαρακτηρισθεί «αβανταδόρικο». Όμως, θεωρώ υποχρέωσή μου να αναφερθώ στις Υπηρεσίες αυτές, τις οποίες γνώρισα, εσχάτως.
Και πρώτα, χωρίς αυτό να αποτελεί κατ’ ανάγκη και σειρά αξιολογήσεως, η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού (ΔΙΣ), η οποία στεγάζεται σ’ ένα επιβλητικό νεοκλασικό κτίριο στην γωνία των οδών Θαλού και Πιττακού στην Πλάκα, απέναντι από την Πύλη του Αδριανού και δίπλα στο ετοιμόρροπο σπίτι του Κωστή Παλαμά.
Στο ιστορικό αυτό κτίριο παλαιότερα (Δεκέμβριος του 1913), είχε στεγασθεί όταν πρωτοσυγκροτήθηκε το Α΄ Σώμα Στρατού (Αθηνών), καθώς επίσης και η ΑΣΔΑΝ (Ανωτέρα Στρατιωτική Διοίκηση Αττικής και Νήσων) που στις 25 Οκτωβρίου του 1961 μετονομάσθηκε σε ΑΣΔΕΝ και στις 8 Ιουλίου του 1977 μεταστάθμευσε στο Γουδή, στο Στρατόπεδο «Γ. Ζορμπά», ενώ τον Οκτώβριο του 1995 μετεστάθμευσε στην σημερινή του θέση στο Στρατόπεδο «Σακέτα Β΄» στον Καρέα (αλήθεια γνωρίζουμε ποιος ήταν ο Σακέτας;).

Στην ΔΙΣ, γίνεται σοβαρότατο επιστημονικό έργο και δεν γνωρίζω αν υπάρχει άλλος ανάλογος φορέας, ιδιωτικός ή δημόσιος, με τέτοια υποδομή και τέτοιο όγκο αρχειακού υλικού. Αξίζει να αναφερθεί, ότι ένας πολύ γνωστός ιστορικός συγγραφέας, έβαζε τις τελευταίες πινελιές σε βιβλίο του με θέμα την τραγική για την Πατρίδα μας περίοδο 1946-49, όταν κυκλοφόρησαν από την ΔΙΣ τα «Αρχεία του Εμφυλίου Πολέμου».

Τότε, ο ανήκων σε κάποια πολιτική παράταξη, αλλά σεβόμενος πρώτα τον εαυτό του και την ιστορία συγγραφέας, «ξανακοίταξε» το βιβλίο του μελετώντας ταυτοχρόνως τα «Αρχεία» της ΔΙΣ, και περιέλαβε στο έργο του, πλήθος παραπομπών σ’ αυτά. Η συστηματική δουλειά από επιστήμονες ιστορικούς, Αξιωματικούς και ιδιώτες υπαλλήλους, η επιστημονική ταξινόμηση των ιστορικών στοιχείων και η συνεχιζόμενη ψηφιοποίηση τους, καθιστούν ευχερέστατη την «προσέγγιση» από κάθε ενδιαφερόμενο. Πώς λέγανε παλιά; «Μια επίσκεψη θα σας πείσει».

Εκεί στην Πλατειά Παύλου Μελά (πόσοι άραγε γνωρίζουν ότι έτσι ονομάζεται και όχι Πλατεία Ρηγίλλης), στη συμβολή των οδών Βασιλίσσης Σοφίας και Ρηγίλης, βρίσκεται η Λέσχη Αξιωματικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΛΑΕΔ), η οποία μπορεί να μην αποτελεί σοβαρή πηγή ιστορικών δεδομένων, όμως το επιβλητικό κτίριό της εντυπωσιάζει και έχει και αυτό την ιστορία του.  Το κτίριο, είναι κληροδότημα του Ταγματάρχου Πυροβολικού Πέτρου Σαρόγλου για να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικώς και μόνον ως Λέσχη Αξιωματικών και δεν είναι η κατοικία του Σαρόγλου, όπως εσφαλμένα πιστεύεται, ο οποίος διέμενε στην αρχή της οδού Πειραιώς. Η ΛΑΕΔ άρχισε να κτίζεται το 1928 και τελείωσε περί τον Απρίλιο του 1932. Το 1999 «έκλεισε» λόγω σοβαροτάτων ζημιών που είχε υποστεί από τον τότε σεισμό και ξαναλειτούργησε το 2004. Το εσωτερικό της ΛΑΕΔ, κοσμείται από προσθήκες στις οποίες εκτίθενται κειμήλια από την συλλογή του Σαρόγλου (το μεγάλο μέρος της συλλογής εκτίθεται στο Πολεμικό Μουσείο), ενώ τους τοίχους της, στολίζουν πίνακες του Νικηφόρου Λύτρα του Νικολάου Γύζη και άλλων γνωστών ζωγράφων.

Λίγα μέτρα πιο πέρα, βρίσκεται το Πολεμικό Μουσείο (ΠΜ), για την αρχιτεκτονική του οποίου τόση – καλόπιστη και κυρίως κακόπιστη – κριτική έγινε.  Εδώ δεν έχουμε μόνον αρχεία. Εδώ πλέον έχουμε αναπαράσταση και αναβίωση της ιστορίας. Μια πλουσιοτάτη συλλογή από πίνακες, φωτογραφίες, προτομές, προπλάσματα, προβολές, ανάγλυφους χάρτες, πραγματικά όπλα και Μηχανήματα, ζωντανεύουν τις ιστορικές περιόδους της Πατρίδος μας. Επιστημονικά ταξινομημένα, αριστοτεχνικά φωτισμένα και με ενημερωτικές πινακίδες στο πλάϊ, τα διάφορα εκθέματα, όχι απλώς ζωντανεύουν την ιστορία, αλλά βάζουν και τον επισκέπτη στο «παιχνίδι». Τον βάζουν μέσα στην ιστορία και ζει και συμμετέχει ο ίδιος στα γεγονότα, που διαμόρφωσαν την σύγχρονη Ελλάδα.

Οι ιστορικές ενότητες, είναι σε διαφορετικές αίθουσες η κάθε μία, διευκολύνοντας έτσι ακόμη περισσότερο την περιήγηση και την μελέτη. Τέλος στο Πολεμικό Μουσείο λειτουργεί και τμήμα παραγωγής ιστορικών ντοκιμαντέρ. Το έργο του τμήματος αυτού, μεταφράζεται σε πάνω από 30 ταινίες διαφόρων περιόδων της ιστορίας, οι οποίες αποτελούν σχεδόν μοναδική πηγή ιστορικών μελετών, διαλέξεων και εργασιών, γι’ αυτό άλλωστε έχουν περιληφθεί στο πρόγραμμα γνωστού συνδρομητικού καναλιού. Κλείνοντας, εμείς δεν θα συμβουλεύσουμε τους αναγνώστες μας (όσοι είναι αυτοί τέλος πάντων), μόνο να διαβάζουν, αλλά να επισκεφθούν τις προαναφερθείσες Υπηρεσίες του Στρατού μας, για να διαπιστώσουν «ιδίοις όμμασι» την σπουδαιότητα του παραγομένου έργου τους.

Χρ. Μπολώσης
Υπτγος ε.α

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα