ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ

Η εικόνα ενός ηγέτη αντανακλά σε κάθε ΕλληναΑπό τον
Μανώλη Κοττάκη

Το περασμένο Σάββατο βρέθηκα στην ίδια συντροφιά με έναν εξαιρετικό Ελληνα: τον άνθρωπο που οργάνωσε τη διαδρομή Σπάρτη – Θερμοπύλες πριν από μερικούς μήνες με τη συμμετοχή δρομέων από πολλές χώρες, κατά κύριο λόγο από τις ΗΠΑ. Ο κύριος αυτός μού εξήγησε ότι η οικουμενική σκέψη του Ελληνισμού έχει τεράστια ακτινοβολία στις ΗΠΑ και γι’ αυτό θεωρεί ότι το μέλλον είναι ο θεματικός τουρισμός.|

Ο νέος φίλος μου περιέγραψε μερικές απίστευτες σκηνές που έζησε κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Πενήντα χιλιόμετρα περπατούσαν κάθε μέρα οι δρομείς μέχρι να φτάσουν στις Θερμοπύλες και χωρίς να «κλέβουν». Οταν ύστερα από κοπιώδη πορεία έφτασαν στο άγαλμα του Λεωνίδα, μπροστά στο «Μολών Λαβέ», μερικοί δεν άντεξαν από τη συγκίνηση και ξέσπασαν σε αναφιλητά. Τόση επιρροή ασκούσαν πάνω τους ο Λεωνίδας και οι 300, τη μνήμη των οποίων στην πατρίδα μας έχουμε εκχωρήσει στη «Χρυσή Αυγή» – μήπως και κατηγορηθούμε για εθνικισμό.

Πού το πάω; Κάνω αυτή τη μακρά εισαγωγή για να επισημάνω πως, όταν ο πρωθυπουργός της χώρας βγαίνει από τα σύνορα, δεν εκπροσωπεί απλώς την κυβέρνησή του ή τη χώρα. Εκπροσωπεί ολόκληρο πολιτισμό με ακτινοβολία αιώνων, ακόμη και στους καιρούς που η χώρα διασύρεται ως χρεοκοπημένη. Οι Κινέζοι, που ξέρουν ποια είναι η κληρονομιά μας, δείχνουν εμπράκτως σεβασμό, δεν χρειάζεται να τον διεκδικήσουμε.

Οταν, λοιπόν, ασκώ κριτική στον Τσίπρα σε δημόσιες παρεμβάσεις μου και σημειώνω ότι μέσα στο οβάλ γραφείο (κυρίως) αλλά και στον Κήπο των Ρόδων δεν είχε αυτοπεποίθηση, δεν είναι γιατί σώνει και καλά θέλω να τον αντιπολιτευτώ, αν και του αξίζει.
Απλώς προσπαθώ να του πω ότι η εικόνα του ηγέτη που με εκπροσωπεί έξω έχει αντανάκλαση σε κάθε Ελληνα. Καλή η αυτοπεποίθησή του στις κοινοβουλευτικές αντιπαραθέσεις με τον αρχηγό της αντιπολίτευσης μέσα (για τους οπαδούς του φυσικά), αλλά εκτός συνόρων οι απαιτήσεις διπλασιάζονται. Εκτός συνόρων η Ελλάδα χρειάζεται ηγέτη, όχι αρχηγό. Και στον βαθμό που τον χρειαζόμαστε, δυστυχώς, δεν ήταν.

Και να σας πω ποιο είναι το χειρότερο; Δεν είχε απέναντί του κανέναν ηγέτη περιωπής ο Τσίπρας. Οταν απαιτείται να έχεις δίπλα σου τον πρωθυπουργό χρεοκοπημένης χώρας για να τον στύψεις οικονομικά προκειμένου να «πουλήσεις» στο εσωτερικό σου κοινό ότι ανοίγεις θέσεις εργασίας ακόμη και με τα λεφτά των ανίσχυρων Ελλήνων, τότε, συγγνώμη κύριε Τραμπ, σιγά την πλανηταρχία. Και όταν «στήνεις» ερώτηση επί προσωπικού για να αναγκάσεις τον Τσίπρα να ανακαλέσει αυτό που είχε πει εναντίον σου κάποτε, τελικώς εκπέμπεις εμπάθεια, δεν είναι οι ηγέτες έτσι. Ρωτήστε τον Κένεντι, τον Αϊζενχάουερ, τον Ρέιγκαν.

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα