Ενα πιόνι της Ρωσίας

Γιατί οι ΗΠΑ αφήνουν το παιχνίδι στο Αιγαίο να εξελιχθείΑπό τον
Μανώλη Κοττάκη

Παρακαλώ θερμά να κοιτάξουμε προσεκτικά τον χάρτη. Από την Αδριατική έως τα Δαρδανέλια και από τον Εβρο έως την Κύπρο. Παντού σε όλη αυτή την περίμετρο μάχονται σκληρά η Αμερική με τη Ρωσία. Στη Σερβία, στο Κοσσυφοπέδιο, στο Μαυροβούνιο, στη Βουλγαρία, στην Ελλάδα, στην Τουρκία, στην Κύπρο, στη Συρία, παντού. Υποτίθεται ότι οι Αμερικανοί προσπαθούν να εμποδίσουν τη ρωσική διείσδυση σε αυτήν τη στρατηγικής σημασίας περιοχή για τον έλεγχο του κόσμου. Λέγεται, μάλιστα, ότι ο πρέσβης Πάιατ προφέρει με μεγάλη δυσφορία στα ελληνικά με αγγλική προφορά τη λέξη «limani», στη Θεσσαλονίκη, και στον «Ρώσο» Σαββίδη είναι ο νους του. 

Ωστόσο, δεύτερη, προσεκτικότερη, ματιά στον χάρτη μάς δείχνει το ακριβώς ανάποδο: Η Ρωσία με όχημα την Τουρκία πασχίζει να εμποδίσει την ενεργειακή διείσδυση της Δύσης στη σχεδόν μονοπωλιακή για αυτήν αγορά της Ευρώπης. Μέχρι να αρχίσουν οι έρευνες εξόρυξης φυσικού αερίου στην κυπριακή, στην ελληνική (Ιόνιο), στην αιγυπτιακή και την ισραηλινή ΑΟΖ, οι ΗΠΑ ήταν οι αμυνόμενες: Επαιζαν καταστροφικό παιχνίδι στα Βαλκάνια, ανατρέποντας κυβερνήσεις που στο όνομα του στενού εθνικού συμφέροντος τολμούσαν να διανοηθούν συμμετοχή στα ενεργειακά projects της Μόσχας.

Στόχος τους ήταν να καθυστερήσουν τη Ρωσία μέχρι να ετοιμαστούν αυτοί. Τώρα που η Δύση ετοιμάστηκε, η Ρωσία προσπαθεί πάση θυσία να την καθυστερήσει με πιόνι στη σκακιέρα τον ανασφαλή και μεγαλομανή πρόεδρο Ερντογάν. Στη φάση που διανύουμε η Τουρκία πιέζει τη Δύση χτυπώντας τον πλέον αδύναμο κρίκο της: εμάς. Τη δοκιμάζει καθημερινά.

Αλλά εκείνη μέχρι στιγμής τίποτα. Θα αναρωτιέστε γιατί. Διότι οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής δεν θέλουν να χάσουν την Τουρκία, πολύ δε περισσότερο δεν θέλουν να τη δουν πλήρως προσδεδεμένη στο άρμα επιρροής του Πούτιν. Για την ώρα, λοιπόν, νίπτουν τας χείρας τους και θα αφήσουν το παιχνίδι να εξελιχθεί μέχρις εκεί που δεν θα κινδυνεύσουν τα συμφέροντά τους.

«Αφήνω» το παιχνίδι να εξελιχθεί σημαίνει «δεν με ενοχλεί αν οι Τούρκοι γκριζάρουν το Αιγαίο», αν οδηγηθούμε σε «φινλανδοποίηση» του Αιγαίου και της Κύπρου, όπως φοβάται ο τομεάρχης Εξωτερικών της Ν.Δ. Γιώργος Κουμουτσάκος. Μύχιος πόθος τους ήταν μια ολόκληρη ζωή, άλλωστε, η αλλαγή του status quo στο Αιγαίο, που ελέγχουν οι ανεξέλεγκτοι Ελληνες.

Η διανομή των ενεργειακών πόρων του Αιγαίου ωστόσο, είτε στο Καστελόριζο είτε στο Οικόπεδο 3 της κυπριακής ΑΟΖ ή αλλού, είναι το κίνητρο που θα δώσει στο τέλος η Δύση στον Ερντογάν προκειμένου να εγκαταλείψει τον Πούτιν. Το δύσκολο για εμάς είναι πως, αν φτάσουμε σε αυτό το σημείο, πρέπει να συνθηκολογήσουμε με διαπραγματεύσεις – γιατί με πόλεμο οι συνέπειες θα είναι ολέθριες και τα κέρδη πενιχρά. Στην εποχή που ζούμε δεν υπάρχει επαρκές θάρρος για την αλήθεια.

Ωστόσο πρέπει να την πούμε. Η στήριξη της Δύσης σε εμάς φτάνει μέχρις εκεί που δεν θίγονται τα γεωπολιτικά συμφέροντά της στη βαθιά Ανατολία. Η στήριξη της Δύσης είναι για συγκεκριμένη διαδρομή, στο τέλος της οποίας θα πληρωθεί ακριβό εισιτήριο: επίλυση ελληνοτουρκικών διαφορών με διεθνείς διαπραγματεύσεις ή και διαιτησία. Συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου μας. Εκεί το πάνε. Μέσα σε αυτόν τον ορίζοντα η ομηρία των Ελλήνων στρατιωτικών, ο εμβολισμός του «Γαύδος» και η ναυμαχία του «Πολεμιστή» δεν αποτελούν δυστυχώς παρά μικρές ψηφίδες της Ιστορίας. Να έχουμε πλήρη συνείδηση.

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα