ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ

Παραχάραξη της αλήθειας και κατάχρηση εξουσίας στο θέμα της βίαςΑπό τον
Χαράλαμπο (Χάρη) Κατσιβαρδά*

Ηαυτοδικία συνιστά μια αξιόποινη πράξη ακριβώς διά τον λόγον ότι στρέφεται κατά των θεσμικών οργάνων μιας συντεταγμένης Πολιτείας. Εν ολίγοις υποσκάπτει το δημοκρατικό πολίτευμά μας, διότι η αυτογνώμων ενάσκησή της αντιστρατεύεται ευθέως την έννομη τάξη, υπέρ της διαφύλαξης της οποίας έχει ταχθεί, κατά το άρθρο 20 του Συντάγματος, προδήλως, η δικαστική Αρχή. Επί των ημερών μας, η αυτοδικία συνιστά μια πράξη ανοχής εκ μέρους της κυβερνήσεως, αναλόγως με τα «α λα καρτ» προοδευτικά ανακλαστικά της, φαινόμενο δυστυχώς αντικειμενικώς θλιβερό για τη δημοκρατία ημών, η οποία επιβάλλεται να κατισχύει έναντι οιασδήποτε ιδεολογίας ή κόμματος.

Η ολοκληρωτική ιδεοληψία «σοβιετικού τύπου» φέρεται ότι δεν έχει εκλείψει και εις τις ημέρες μας, και η μείζων συνιστώσα της παρούσης κυβερνήσεως είναι πεπεισμένη ότι άνευ παρακράτους και εμπροσθοφυλακής -ή άλλως ταγμάτων εφόδου, τα οποία τρομοκρατούν τον κόσμο για να παύσει να σκέπτεται ή να βουλεύεται ελευθέρως επί ποινή άσκησης παράνομης βίας- δεν μπορεί να υπάρξει. Η ωμή βία εκ μέρους συλλογικοτήτων, με εγκληματικές πρακτικές υποκόσμου, λίαν αξιόποινες κατά τις κοινές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, θεσμοποιούνται εφόσον βεβαίως έχουν την άνωθεν ανοχή και την εύνοια των λοιπών Αρχών, εφόσον έχουν βαπτισθεί τεχνηέντως, με «προπαγανδιστική μαεστρία», «τρομοκρατία επ’ αγαθώ» ή δράση προς το κοινό καλό.

Φρονώ ότι η παραχάραξη της αλήθειας είναι ψηλαφητή, καθότι η βία δεν έχει χρώμα, από οπουδήποτε κι αν προέρχεται, άρα δεν είναι δυνατόν η νομιμότητα να ανέχεται την προοδευτική βία και να καταδικάζει κάποια άλλη μορφή βίας, απλώς διότι δεν ανήκει εις την οιονεί θεσμισμένη βία, υπό την έννοια δηλαδή της «ημέτερης βίας».

Το είδος αυτό της ανοχής στη βία είναι πρόδηλο σήμερα και καθίσταται αποτροπιαστικό και βδελυρό όταν στρέφεται κατά κορυφαίων θεσμών, οι οποίοι εκ του Συντάγματος συνιστούν το θεμέλιο της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας μας. Η κατάλυση της νομιμότητας και η τρομοκρατία εξ ορισμού και οντολογικώς εν τη γενέσει της ευαγγελίζονται αφεύκτως το χάος, συνώνυμο της δικτατορίας ακόμη και αν είναι προοδευτικού τύπου.

Εν κατακλείδι, η ανοχή σε συγκεκριμένο είδος βίας συνιστά παρεμπίπτουσα έκφανση της ίδιας πλευράς του νομίσματος, με την απερίφραστη καταδίκη μιας παλλαϊκής δημοκρατικής αντίδρασης ή μιας ελεύθερης αντίδρασης στο πλαίσιο του νόμου ως «φασιστικής» απλώς επειδή κατέχεις την εξουσία του κράτους, επιβεβαιώνοντας στην πράξη την κατάχρηση της εξουσίας σου διά της νομής του κράτους ή το βαθιά διαποτισμένο αντιδημοκρατικό συναίσθημά σου, αυτό της εξουδετέρωσης των αντιφρονούντων, διά της επιβολής της ιδικής σου «χρωματισμένης αλήθειας» πάση θυσία.

*Δικηγόρος

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα