Η κυβέρνηση αναγνώρισε το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να χρησιμοποιούν το λιμάνι της Θεσσαλονίκης, δίνοντάς τους την πολυπόθητη έξοδο στο ΑιγαίοΑπό τον
Γκολιδάκη Διαμαντή*
Οόρος πατριωτισμός τείνει να αλλοτριωθεί, καθώς χάνεται σήμερα έτσι όπως παρουσιάζεται καθημερινά στην κοινωνία μας από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς. Πατριωτισμός είναι ένας συναισθηματικός δεσμός σε ένα έθνος το οποίο ένα άτομο αναγνωρίζει ως την πατρίδα του.
Η έννοια αυτή και ο ορισμός της είναι από τα κλασικότερα σημεία παρανόησης και τριβής μεταξύ των διαφόρων ιδεολογικών τάσεων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Προφανώς αυτός είναι και ο λόγος που η συμφωνία Τσίπρα και Ζάεφ για το μείζον εθνικό ζήτημα, το Σκοπιανό, επιχειρείται να παρουσιαστεί από τον συνασπισμό των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. ως εθνική επιτυχία. Δεν μπορεί να ερμηνευτεί αλλιώς πώς μια τόσο κακή συμφωνία, η οποία είναι εντελώς ετεροβαρής ως προς τα οφέλη που αποκομίζουν τα δύο συμβαλλόμενα μέρη, παρουσιάζεται ως «αναγκαίο καλό» για τη χώρα μας.
Πρώτη φορά στην ιστορία η Ελλάδα αναγνωρίζει «μακεδονική γλώσσα» και «μακεδονική εθνότητα», παράγοντες που για δεκαετίες αποτελούν τους πυλώνες στους οποίους στηρίχθηκε ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων.
Με πρωτοφανή τρόπο εξομοιώνονται οι δύο χώρες ως προς τις προσπάθειες τις οποίες δεσμεύονται να καταβάλλουν, ώστε να απαλειφθούν οι αλυτρωτικές αναφορές στα βιβλία της Ιστορίας και στον δημόσιο λόγο. Η Ιστορία όμως έχει γραφτεί και γράφτηκε με το αίμα των Μακεδονομάχων προγόνων μας από όλη την Ελλάδα, που θυσιάστηκαν για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας. Της μοναδικής Μακεδονίας που υπάρχει ιστορικά από τα αρχαία χρόνια.
Εξίσου καινοφανής και η σπουδή του κ. Κοτζιά να προσθέσει στη συμφωνία παράγραφο που αναγνωρίζει τη γείτονα ως «περίκλειστο κράτος». Με αυτόν τον τρόπο αναγνωρίζεται δικαίωμα των Σκοπιανών ως προς τη χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης και επιτυγχάνεται η πολυπόθητη -για εκείνους- έξοδος στο Αιγαίο. Ποιος είναι ο λόγος αυτής της άκρατης υποχωρητικότητας εκ μέρους του κ. Τσίπρα;
Αραγε τι κερδίσαμε από αυτή την εξάμηνη μυστική διαπραγμάτευση, ώστε να άρουμε τις επιφυλάξεις μας για την είσοδο των γειτόνων στους διεθνείς οργανισμούς;
Είναι πατριωτικό μας καθήκον να «δωρίζουμε» όλα τα διαπραγματευτικά μας όπλα με αντάλλαγμα μερικούς ασαφείς αστερίσκους στα ψιλά γράμματα της συμφωνίας; Οχι βέβαια.
Φαίνεται, λοιπόν, πως μια κακή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., η οποία για τριάμισι χρόνια φτωχοποίησε περαιτέρω τον ελληνικό λαό, έβαλε φρένο στις όποιες προσπάθειες οικονομικής ανάπτυξης με εμμονικές, παλιομοδίτικες πρακτικές και αναζωπύρωσε το αίσθημα ανασφάλειας των Ελλήνων, επισφραγίζει την ανικανότητά της με την κάκιστη συμφωνία για τη Μακεδονία μας.
Μια συμφωνία για την οποία δεν έχει πολιτική νομιμοποίηση, αφού είναι καταγεγραμμένη και η μαζική λαϊκή αντίθεση στα συλλαλητήρια -τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ περιφρονεί- αλλά και η διαπιστωμένη εκ μέρους του κυρίου Τσίπρα προσπάθεια διχασμού των πολιτών. Εντάξει, από την «πρώτη φορά Αριστερά» με τις ιδεοληπτικές διεθνιστικές αγκυλώσεις δεν περιμέναμε κάτι καλύτερο. Από την άλλη, ο σούπερ πατριώτης κ. Καμμένος, ο οποίος πολλάκις αυτοανακηρύχθηκε προστάτης της Μακεδονίας και γενικά του ελληνικού έθνους, γιατί δεν αναλαμβάνει την εθνική ευθύνη που του αναλογεί; Yπάρχει άραγε θεραπεία για αυτή την «πολιτική διπολική διαταραχή», από την οποία φαίνεται ότι πάσχει το κόμμα της συγκυβέρνησης;
Πώς γίνεται να μη στηρίζει την κυβέρνηση για το μείζον εθνικό ζήτημα αλλά να τη στηρίζει ταυτόχρονα συνολικά, ενώ είναι η ίδια που έφερε αυτή την κατάπτυστη συμφωνία;
Και μέσα σε αυτό το πολιτικό σκηνικό η Ν.Δ. προσπαθεί, δίχως να διολισθαίνει στην πατριδοκαπηλία, να ενώσει τους Ελληνες κάτω από το αληθινό πατριωτικό αίσθημα ευθύνης. Κάποιες φορές βρίσκοντας ανταπόκριση και από άλλες παρατάξεις. Κάποιες φορές, απελπιστικά μόνη. Χωρίς λαϊκισμούς, αλλά αφουγκραζόμενη την καρδιά του λαϊκού συναισθήματος. Δεν διαχειρίζεται εκείνη, όμως, την τύχη της Ελλάδας αυτή τη χρονική περίοδο.
Είπαμε και στην αρχή του άρθρου μας ότι η έννοια του πατριωτισμού είναι ταλαιπωρημένη. Ομως η πραγματική σημασία της στην περίπτωση του εθνικού θέματος της Μακεδονίας μας δεν μπορεί παρά να είναι μία: Η Μακεδονία είναι Ελλάδα.
*Καρδιολόγος, διδάκτωρ Ιατρικής, πολιτικό στέλεχος της Ν.Δ.
