Ελληνική και παγκόσμια

Η συγκλονιστική εμφάνιση της Νάνας Μούσχουρη στο ΗρώδειοΑπό τον
Μανώλη Κοττάκη

Eλλάδα είναι το βλέμμα μου. Ο τρόπος που κοιτάζω τον κόσμο» είχε γράψει προ δεκαετίας σε ένα σημείωμά της η γνωστή στιχουργός Λίνα Νικολακοπούλου. Αυτή την Ελλάδα μάς έδειξε με το βλέμμα της και την αναλλοίωτη στον χρόνο φωνή της την Πέμπτη στο Ηρώδειο, σε μια συγκλονιστική βραδιά, ένας μύθος του ελληνικού πολιτισμού: η Νάνα Μούσχουρη. Την Ελλάδα που μπορεί να είναι ταυτόχρονα και παγκόσμια και τοπική και εγχώρια και οικουμενική και εσωστρεφής αλλά και απέραντη. Την Ελλάδα που δεν διστάζει να βγει από τα σύνορά της και να εκφράσει τα συναισθήματά της στις γλώσσες των άλλων.

Νιώθω ειλικρινά ευλογημένος που βρέθηκα στις κερκίδες του Ηρωδείου ανάμεσα σε 4.000 θεατές όλων των ηλικιών, που καθηλώθηκαν και άκουσαν επί δύο ολόκληρες ώρες την Ελληνίδα ερμηνεύτρια να εκτίθεται ενώπιόν τους, τρακαρισμένη μα και αγέρωχη, συγκινημένη μα και αποφασιστική, να μιλά για τις ελληνικές αξίες. Μεγάλωσα με την «Ενδεκάτη εντολή» του Νίκου Γκάτσου και με τη φωνή της. Εζησα πολύ δυνατές συγκινήσεις βλέποντας στην τηλεόραση τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή να παρακολουθεί, ντυμένος με λευκό κοστούμι, την πρώτη συναυλία της στο Ηρώδειο το 1984 – προχθές ήταν εκεί ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος και ο Αχιλλέας Καραμανλής με τη σύζυγό του Νίκη. Ονειρεύτηκα μαζί της τα βράδια που μελετούσαμε για τις εξετάσεις στη Νομική, ταξιδεύοντας μέχρι το Κατμαντού. Η ζωή τα είχε φέρει, όμως, έτσι ώστε να μην ακούσω ποτέ από κοντά αυτή τη συγκλονιστικής αθωότητας φωνή, που στην εκφορά της μοιάζει με καθάριο νερό πηγής.

Η Νάνα που ονειρευόμασταν ήταν όντως εκεί, παρούσα στην πρόσκληση της ΕΛΠΙΔΑΣ της Μαριάννας Βαρδινογιάννη. Και υπήρξε μια απροσδόκητη έκπληξη. Δεν ακολούθησε την πεπατημένη, το αναμενόμενο. Δεν έκανε απολογισμό. Δεν βολεύτηκε στην παλαιά Νάνα. Αντιθέτως, μας πήγε από τον Χατζιδάκι έως την Εϊμι Γουάινχαουζ, από τον Πλέσσα μέχρι τον Μπομπ Ντίλαν, από τη Βίκυ Μοσχολιού έως τον Λέοναρντ Κοέν, από τη Μελίνα μέχρι τον Αζναβούρ. Ηταν απέραντα ελληνική, μα και συγκλονιστικά οικουμενική. Αυτό που με συγκλόνισε, όμως, σε αυτόν τον μύθο ήταν το απίστευτο μείγμα συστολής και δύναμης. Συστολής διότι απευθυνόταν στο κοινό με τη σεμνότητα και την ντροπαλότητα κάποιας που δεν είναι φτασμένη, ενώ είναι μάλιστα και ντίβα. Ντίβα χωρίς τουπέ. Δύναμης γιατί, παρά το τρακ, γνώριζε πώς να διαχειριστεί τη φωνή της ώστε να ολοκληρώσει, χωρίς διάλειμμα, στις 23.45 μια σόλο συναυλία που άρχισε στις 21.45.

Με άλλα λόγια, δίδαξε ηγεσία, στα δικά μου τα μάτια. Η κόρη του μηχανικού κινηματογράφων, που έμαθε το τραγούδι και τη μουσική στις σκοτεινές αίθουσες, στάθηκε απέριττη εκεί μπροστά μας, διέθεσε τον εαυτό της στην πατρίδα και μας έδειξε: Να πώς παραδίδεται η σκυτάλη. Να ποια είναι η κληρονομιά της υπέροχης κοσμοπολίτικης Ελλάδος του 1960, που πίστευε βαθιά πως όσο πιο τοπικές και ελληνικές είναι οι ρίζες ενός τραγουδιού, μιας ταινίας, ενός θεατρικού έργου τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες να γίνει παγκόσμιο.

Η Μούσχουρη, στο τέλος της συναυλίας, μας αποκάλυψε πώς ο Νίκος Γκάτσος τής εμπιστεύτηκε το «Χάρτινο το φεγγαράκι» του και τον τρόπο που ο ίδιος κατέληγε σε έναν στίχο, όταν ήταν σίγουρος για το δημιούργημά του. Εγραφε τελετουργικά σε κάθε σελίδα τη λέξη «θεωρείται», εγκρίνεται δηλαδή. Προχθές η Νάνα έγραψε τη δική της σελίδα στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού. Και 4.000 νέοι και ηλικιωμένοι, Ελληνες και αλλοδαποί, τη χειροκροτούσαν όρθιοι με ενθουσιασμό επί 10 λεπτά. Ηταν το δικό τους «θεωρείται», κυρία Μούσχουρη!

{{-PCOUNT-}}8{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα