Ο Κυριάκος αποφάσισε να ηγηθεί της Δεξιάς!

Πρώτη φορά από την ανάδειξή του στην ηγεσία προσαρμόστηκε ο ίδιος στην παράταξη αντί η παράταξη στον ίδιοΑπό τον
Μανώλη Κοττάκη

Τελικά ποιες δημοσκοπήσεις λένε την αλήθεια; Αυτές που δίνουν ευρύ προβάδισμα νίκης με 12-14 μονάδες διαφορά στη Ν.Δ.; Εκείνες που βρίσκουν τη διαφορά περί τις 9-10; Ή οι δημοσκοπήσεις με κάλπη σε δείγμα 10.000 ατόμων, όπου η διαφορά περιορίζεται στο 5,5%; Αν και σε όλες προηγείται με άνεση η Ν.Δ., το εύρος της διαφοράς και η ύπαρξη ή μη αυτοδυναμίας θα παίξουν καταλυτικό ρόλο στις μετεκλογικές εξελίξεις. Στη σύνθεση και τη συγκρότηση της νέας κυβέρνησης.

Κατά συνέπεια, οι διαφορετικοί αριθμοί παράγουν πρόβλημα εκτίμησης. Ας αρχίσουμε από τα βασικά. Οποια δημοσκόπηση κι αν λάβει κανείς υπόψη του, είτε με τις μεγάλες διαφορές είτε με τις μικρές διαφορές, θα διαπιστώσει ότι η Ν.Δ. αυξάνει τη δύναμή της σε σύγκριση με τις παλαιότερες. Ξεκόλλησε από τη στασιμότητα. Και το ερώτημα είναι γιατί. Μια πρώτη πρόχειρη εξήγηση θα μπορούσε να ήταν ότι το Μακεδονικό πλήττει βαρύτατα τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μόνο που σε όλες τις μετρήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί τις δυνάμεις του, άρα η αύξηση της διαφοράς, περιστασιακή ή μόνιμη, θα κριθεί σε βάθος χρόνου, δεν οφείλεται σε τυχόν αποσυσπείρωση της Αριστεράς. Τι συνέβη, λοιπόν; Εις τι συνίσταται η μεταβολή; Η μεταβολή οφείλεται στο γεγονός ότι ο αρχηγός της Ν.Δ. άφησε τον ρεαλιστή και φιλελεύθερο Κυριάκο Μητσοτάκη στην άκρη, τον τοποθέτησε στο ράφι και αποφάσισε να ηγηθεί της ελληνικής Δεξιάς. Του πλέον πειθαρχημένου συνόλου ψηφοφόρων στην ελληνική πολιτική Ιστορία, όπως διηγείται ο πατέρας του στον Αλέξη Παπαχελά.

Τον γνωστό Μητσοτάκη της ρεάλ πολιτίκ, των καλών τρόπων με την Ευρώπη, των ρήξεων και των τομών στον δημόσιο τομέα θα τον συναντήσουμε πιθανότατα ξανά μετά τις εκλογές. Αλλά αυτή τη στιγμή το βέβαιο είναι ότι για πρώτη φορά από την ανάδειξή του στην ηγεσία τον Ιανουάριο του 2016 προσαρμόστηκε ο ίδιος στην παράταξή του αντί να προσαρμοστεί η παράταξη στον ίδιο. Η στάση του στο Μακεδονικό με βάση το πολιτικό προφίλ του είναι έκπληξη.

Ο Τσίπρας υπολόγιζε ότι θα πορευτεί στη βάση του συμβιβασμού και πως θα λογιαριάσει τις σχέσεις του με τους ξένους ηγέτες. Απεδείχθη ότι τον ζύγισε λάθος και γι’ αυτό σήμερα δείχνει αμήχανος και αιφνιδιασμένος από τη στροφή της Ν.Δ. στο Προσφυγικό, στο Μακεδονικό, στις σχέσεις με την Ε.Ε. Και αιφνιδιασμένος όπως είναι, διαπράττει κλασικά αριστερά λάθη. Το να ταυτίζεις τον Μητσοτάκη με τον Ορμπαν και τον Σαλβίνι στην παρούσα φάση είναι δώρο για τη συντηρητική παράταξη, όχι κατηγορία.

Διότι ακόμη και αυτοί οι διστακτικοί ψηφοφόροι της Δεξιάς, που κινούνται στις παρυφές της Χρυσής Αυγής, εντυπωσιάζονται όταν ακούν τον «δαίμονα» Τσίπρα να ταυτίζει τον Κυριάκο με ηγέτες που θαυμάζουν. Η μείζων μεταβολή της περιόδου είναι αυτή λοιπόν: Ο Μητσοτάκης, δεξιός. Και επειδή το Σκοπιανό δεν θα φύγει από την ατζέντα, η επίδρασή της θα είναι και μόνιμη. Από κει και πέρα όμως, τη μάχη θα κρίνουν η οικονομία, τα θέματα διαφάνειας και ενδεχομένως η απλή αναλογική.

Είναι ζήτημα προς απάντηση αν ο κόσμος θα αρχίσει να συμπεριφέρεται αναλογικά ακόμη και από την επόμενη αναμέτρηση, δίνοντας δύναμη στους μικρούς. Μετέχοντας προσφάτως σε μια εκδήλωση της εταιρίας μετρήσεων Prorata επέμεινα πως αν οι δημοσκοπήσεις αντιφάσκουν πρέπει να χρησιμοποιούμε και την παρατήρηση, να στήνουμε αυτί, να ακούμε τη βοή της κοινωνίας για να καταλαβαίνουμε. Διατρέχοντας την Ελλάδα καιρό τώρα, η εντύπωσή μου είναι πως ο σκληρός πυρήνας της διαφοράς (όχι η τελική διαφορά, αλλά η βάση εκκίνησης) μεταξύ Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ είναι έξι μονάδες.

Αυτός ο πυρήνας μπορεί να εκτοξευτεί σε δεκάρια, μπορεί και να συρρικνωθεί όμως. Υπάρχουν υπόγεια ρεύματα, υπάρχει προδιάθεση του εκλογικού σώματος (δείτε τι συμβαίνει με τα θέματα ταυτότητας), αλλά για να βγει το ένα ή το άλλο ρεύμα στην επιφάνεια πρέπει να υπάρξουν αφορμές.
Εχω ανακαλύψει φυλές ψηφοφόρων «έκπληξη» υπέρ Κυριάκου (διασώστρια ΕΚΑΒ που συμφωνεί με τις προτάσεις του για την υγεία), έχω εντοπίσει φυλές ψηφοφόρων «έκπληξη» υπέρ Τσίπρα (γυναίκες αστικών περιοχών που θεωρούν ότι τέσσερα χρόνια δεν ισοφαρίζουν 40), συναντώ συνεχώς υπερσυντηρητικούς άνδρες των άκρων. Σιωπηρούς.

Και, τέλος, είναι αδιαπραγμάτευτη η πεποίθησή μου ότι την τελική ώθηση στο εκλογικό σώμα δίνουν οι γυναίκες, όχι οι άνδρες. Τελευταίο, αλλά όχι έλασσον: Δείτε πόσα υπερσυντηρητικά sites είναι στα δέκα πρώτα του επίσημου μετρητή απήχησης του Internet Αlexa: Πάνω από τρία. Πολλές φορές τι ψηφίζουμε φαίνεται από τι διαβάζουμε!

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα