Η επιστημονική απάντηση που δίνουν ειδικοί στα οικονομικά της υγείας είναι ότι οι Ελληνες αναγκάζονται να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη προκειμένου να αγοράσουν χρόνο, ποιότητα και επιλογές σε γιατρούς που δεν τους προσφέρει το ΔημόσιοΠανάκριβα κοστίζει η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στον Ελληνα ασθενή, ο οποίος πληρώνει από την τσέπη του περίπου 300 ευρώ ετησίως για ιατρικές επισκέψεις και διαγνωστικές εξετάσεις. Το 21% των πολιτών δηλώνει απογοητευμένο, καθώς δεν έλαβε την ιατρική φροντίδα που είχε ανάγκη, κυρίως λόγω του κόστους. Τρεις στους δέκα ασθενείς αδυνατούν να πληρώσουν τα φάρμακά τους λόγω φτώχειας, ενώ περίπου οι μισοί πολίτες νιώθουν μεγάλη ανασφάλεια για την ιατροφαρμακευτική φροντίδα.
Τα παραπάνω αποκαλυπτικά στοιχεία αναφέρει η έρευνα για την κατάσταση που επικρατεί στο ΕΣΥ, HELLAS HEALTH VIΙ, από το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής σε συνεργασία με το Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών. Αίσθηση επίσης προκαλούν τα στοιχεία που δημοσιοποίησε τον Μάρτιο του 2018 η Ελληνική Στατιστική Αρχή για τη χρηματοδότηση των δαπανών υγείας. Συγκεκριμένα το 2016 τα νοικοκυριά πλήρωσαν από την τσέπη τους 5,057 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που αναλογεί στο 34,3% της συνολικής δαπάνης υγείας στη χώρα μας για το ίδιο έτος. Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Γιατί η υγεία στην Ελλάδα είναι τόσο ακριβή, τη στιγμή που η οικονομική κρίση έχει θέσει εκτός εργασίας εκατομμύρια πολίτες και έχει μειώσει δραματικά μισθούς και συντάξεις;
Η επιστημονική απάντηση που δίνουν ειδικοί στα οικονομικά της υγείας είναι ότι οι Ελληνες αναγκάζονται να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη προκειμένου να αγοράσουν χρόνο, ποιότητα και επιλογές σε γιατρούς που δεν τους προσφέρει το δημόσιο σύστημα Υγείας, το οποίο πάσχει από δραματικές ελλείψεις.
Επίσης, οι πειραματισμοί στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και η μακροχρόνια φροντίδα χρόνιων πασχόντων ωθούν πολύ συχνά τους πολίτες να πληρώνουν τοις μετρητοίς.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι η παρατεταμένη οικονομική κρίση έχει συμβάλει στο υψηλό ποσοστό ιδιωτικών πληρωμών, εξαιτίας της μείωσης στη φαρμακευτική δαπάνη, που έχει ουσιαστικά οδηγήσει στην αύξηση της συμμετοχής των ασθενών στα φάρμακα. Συγκεκριμένα το 2017 οι Ελληνες πλήρωσαν 600.000.000 ευρώ μόνο για φάρμακα.
Επιπροσθέτως, δεν πρέπει να προσπερνάμε το «φακελάκι» στους γιατρούς, που βαραίνει σημαντικά την τσέπη του ασθενούς.
► Η έρευνα της HELLAS HEALTH VII
Αναλυτικά η έρευνα για την κατάσταση που επικρατεί στο ΕΣΥ της HELLAS HEALTH VII, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Μάιο από το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής σε συνεργασία με το Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, αναφέρει ότι η ιδιωτική δαπάνη για την υγεία αφορά τουλάχιστον έξι στους δέκα Ελληνες.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το 62% των ερωτηθέντων που είχε ανάγκη ιατρικής φροντίδας το τελευταίο έτος χρειάστηκε να πληρώσει από την τσέπη του. Το 21% αναφέρει ότι δεν έλαβε την ιατρική φροντίδα που είχε ανάγκη κυρίως λόγω του κόστους (53%), λόγω άλλης απασχόλησης (15%), από αμέλεια (11%) ή λόγω της μακράς αναμονής (11%).
Οι ιδιώτες γιατροί, συμβεβλημένοι και μη με τον ΕΟΠΥΥ, είναι αυτοί που δέχονται την πλειονότητα των Ελλήνων ασθενών. Το 37% απευθύνεται σε συμβεβλημένο ιδιώτη γιατρό για ιατρική φροντίδα, το 23% σε μη συμβεβλημένο ιδιώτη γιατρό, ενώ ποσοστό 19% αναζητεί γιατρό στα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και μόλις το 7% απευθύνεται στα δημόσια πολυϊατρεία και Κέντρα Υγείας του ΠΕΔΥ.
Κατά μέσο όρο, κάθε Ελληνας πληρώνει από την τσέπη του στη διάρκεια του έτους περίπου 300 ευρώ για ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις. Αναλυτικά, πληρώνει 170 ευρώ για επισκέψεις σε ιατρούς, 75 ευρώ για επισκέψεις σε οδοντιάτρους και 50 ευρώ για εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις.
Η έρευνα έδειξε επίσης ότι για το 28% των ερωτηθέντων η πληρωμή των φαρμάκων αποτέλεσε σημαντικό πρόβλημα. Μάλιστα, το 30% των επισκέψεων στο φαρμακείο στο διάστημα αυτό αφορούσε την προμήθεια συνταγογραφούμενων φαρμάκων χωρίς συνταγή γιατρού, εκ των οποίων το 35% ήταν για αγορά αντιβιοτικών!
► Το «φακελάκι», η συμμετοχή και το κόστος των διαγνωστικών εξετάσεων επιβαρύνουν την τσέπη των ασθενών
Ο Ελληνας ασθενής δίνει «φακελάκι» με στόχο τη γρήγορη πρόσβασή του στον γιατρό που επιθυμεί και για να κερδίσει χρόνο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε τον περασμένο Μάρτιο η Ελληνική Στατιστική Αρχή για τη χρηματοδότηση των δαπανών υγείας. Στην περίπτωση που νοσηλευτεί σε δημόσιο νοσοκομείο είναι κανόνας ότι θα χρειαστεί να προχωρήσει σε «άτυπη πληρωμή» -κυρίως- για να παρακάμψει τη λίστα αναμονής και να εξασφαλίσει «καλύτερη φροντίδα», όπως πιστεύει.
Επίσης, ο ασφαλισμένος θα καταβάλει ποσοστό συμμετοχής 15% στις εξετάσεις που καλύπτει το ταμείο του στις οποίες θα υποβληθεί σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο, καθώς τα μικροβιολογικά και διαγνωστικά εργαστήρια των νοσοκομείων καλύπτουν μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό, που δεν ξεπερνά το 10% των αναγκών των πολιτών.
Φυσικά θα πληρώσει και για τα φάρμακά του το ποσοστό συμμετοχής του, που κυμαίνεται από 10% έως 25%, καθώς και τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή του φαρμάκου και την τιμή του φθηνότερου γενοσήμου της κατηγορίας, το οποίο ωστόσο δεν επιλέγει, διότι κανείς δεν του εξήγησε ότι είναι αξιόπιστο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το ποσοστό διείσδυσης των γενοσήμων στην ελληνική αγορά είναι μόλις 25%, όταν σε άλλες χώρες της Ευρώπης ξεπερνά το 80%.
Για το τέλος αφήσαμε την οδοντιατρική περίθαλψη, που είναι καθαρά ιδιωτική υπόθεση, καθώς στην ΠΦΥ υπηρετούν μόλις 700 οδοντίατροι για να παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες υγείας στο σύνολο του πληθυσμού…
Τρεις στους δέκα Ελληνες δεν έχουν εμβολιαστεί ποτέ ως ενήλικες!
Τα στοιχεία της μελέτης είναι αποκαλυπτικά για το πώς αντιλαμβάνεται ο ενήλικας τον εμβολιασμό και τη σημασία της πρόληψης. Συγκεκριμένα, το 27% του ελληνικού πληθυσμού δεν έχει εμβολιαστεί ποτέ στην ενήλικη ζωή του. Μάλιστα, το 19% δεν γνωρίζει ότι πρέπει να εμβολιάζονται οι ενήλικες και ένα 10% θεωρεί ότι οι κίνδυνοι είναι μεγαλύτεροι από τα οφέλη.
Ευτυχώς, ένα σημαντικό ποσοστό, που φτάνει το 30%, έχει κάνει το ετήσιο αντιγριπικό εμβόλιο, το 25% το εμβόλιο διφθερίτιδας, τετάνου, κοκκύτη, το 15% πνευμονιόκοκκου και το 14% ηπατίτιδας Β. Το 23% ωστόσο δεν γνωρίζει εάν ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου για πνευμονικές λοιμώξεις.
Επίσης, το 76% δεν έχει ενημερωθεί για τα νοσήματα που σχετίζονται με τον ιό HPV και το 78% δεν γνωρίζει για την ύπαρξη εμβολίου.
Υπάρχει και ένα ποσοστό 6% που αναφέρει δυσκολίες στο να εμβολιαστεί, λόγω έλλειψης εμβολίων (30%), φόβου για κινδύνους (20%), δυσκολία συνταγογράφησης (12%) και λόγω του κόστους (9%).
Σε ό,τι αφορά τον παιδικό εμβολιασμό, το 94% των γονέων αναφέρει πλήρη εμβολιαστική κάλυψη για τα παιδιά, αρκετοί όμως δεν θυμούνται τα συγκεκριμένα εμβόλια που έχουν κάνει τα τέκνα τους.
