Μηνύματα Παυλόπουλου με πολλούς παραλήπτες στο μνημόσυνο ΠαπαδόπουλουΤο 10ο ετήσιο μνημόσυνο για τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο ήταν η αφορμή προκειμένου ο Προκόπης Παυλόπουλος με την παρουσία του στην Κύπρο να στείλει σαφή μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση, θέτοντας ταυτόχρονα το πλαίσιο μιας λύσης για το Κυπριακό, που θα εξασφαλίζει την ενότητα του Ελληνισμού.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας εξέφρασε την κατηγορηματική αντίθεσή του στη συνομοσπονδία, λέγοντας ότι η αποδοχή μιας τέτοιας λύσης για την Κύπρο θα την οδηγούσε εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς είναι ασύμβατη με το κοινοτικό κεκτημένο. Πρόσθεσε, μάλιστα, με νόημα ότι πρέπει «να βρούμε τον τύπο ομοσπονδίας που μας ταιριάζει». Ξεχωριστή σημασία αποκτούν οι αναφορές του κ. Παυλόπουλου στο δημοψήφισμα του 2004 κατά του Σχεδίου Ανάν, τη διεξαγωγή και το αποτέλεσμα του οποίου χαρακτήρισε «δημοκρατική παρακαταθήκη» για ένα «μείζον και υπαρξιακής σημασίας για την Κύπρο θέμα».
Ουσιαστικά, ο κ. Παυλόπουλος παρουσίασε εκείνο το «Οχι» του κυπριακού λαού ως κληρονομιά που θέτει και στις ημέρες μας συγκεκριμένα καθήκοντα στις πολιτικές ηγεσίες της Κύπρου και, φυσικά, της Ελλάδας και επιφορτίζει το ίδιο όλους να το υπερασπιστούν σήμερα, ασχέτως της στάσης που κράτησαν το 2004, όπως ο σημερινός Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης, που είχε ταχθεί υπέρ του «Ναι».
«Μέσα από την αρραγή ενότητα διατρανώνουμε την πεποίθησή μας ότι ως έθνος ξέρουμε πια καλά πως τα μεγάλα και σημαντικά τα επιτύχαμε ενωμένοι» συμπλήρωσε ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, προσθέτοντας ότι οι διχασμοί μάς στοίχισαν εθνικές τραγωδίες, που τις «πληρώσαμε» ακόμη και με τμήματα του εθνικού κορμού μας. «Οσο συνεχίζεται η τραγωδία της Κύπρου, όσο πάνω στο έδαφος της Κύπρου υπάρχουν, κατά παράβαση κάθε έννοιας Διεθνούς Δικαίου και Ευρωπαϊκού Δικαίου, στρατεύματα κατοχής, ο αγώνας συνεχίζεται και θα συνεχίζεται» διαβεβαίωσε ο Προκόπης Παυλόπουλος, ενώ, αφήνοντας αιχμές κατά της διεθνούς κοινότητας, υπογράμμισε: «Δεν μπορούμε να αποδεχτούμε την Κύπρο με λειψή κυριαρχία, ακεραιότητα και την ελευθερία της τραυματισμένη. Εχουμε να αντιμετωπίσουμε μια απαραδέκτως απαθή διεθνή κοινότητα, που ανέχεται την παρουσία στρατευμάτων κατοχής στην Κύπρο».
