Ο Σ. Καργάκος υπήρξε ακούραστος εργάτης της πέναςΑπό τον
Λάκη Ιωαννίδη*
Αποχαιρετούμε τον Σαράντο Καργάκο με ένα μικρό απόσπασμα από έναν μεγάλο ποιητή μας: «Σε αυτή τη γη, την μαύρη γη, τη χιλιοπικραμένη, ποτέ της δεν σταμάτησε να βγάζει παλικάρια, και αν κλαίμε για το θάνατο, θρηνούμε το χαμό τους, είμαστε υπερήφανοι που ‘χουμε τέτοια αδέλφια».
Ο Σαράντος Καργάκος υπήρξε αδελφός για πολλές δεκαετίες στο μετερίζι των μεγάλων αγώνων της γενιάς του 1960-1970 που μας έδεσε στα χρόνια μέχρι σήμερα σε μεγάλους αγώνες για τη δημοκρατία, τις μεγάλες πανανθρώπινες αξίες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, τη γλώσσα μας, τα οράματα και τις αγωνίες του έθνους μας.
Πορευθήκαμε έναν δύσκολο δρόμο, με στόχο να βάλουμε ένα λιθαράκι στην αναβάθμιση της ελληνικής κοινωνίας. Ο Σαράντος, ο ακούραστος εργάτης της πένας με τα σπουδαία βιβλία του, γαλούχησε τις νεότερες γενιές και ένιωθε βαθιά ευτυχισμένος που πάλευε στη σύγχρονη υλιστική κοινωνία μας.
Πρόθυμος να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε διαλέξεις, ομιλητής σε όλα τα συνέδρια της αδελφότητάς μας, σε όλες τις εξορμήσεις μας με τον Πρόδρομο Εμφιετζόγλου στη Θράκη, στα Πομακοχώρια, στα υιοθετημένα χωριά της Φλώρινας, στο κέντρο ελληνικής γλώσσας που ίδρυσε ο Εμφιετζόγλου στο Αργυρόκαστρο, στα χωριά της Β. Ηπείρου, στο ιστορικό Μοναστήρι στον Εβρο, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη.
Κοντά μας και μπροστάρης, όταν ιδρύσαμε την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ με τους ακαδημαϊκούς Αντώνη Κουνάδη, Γρηγόρη Σκαλκέα και άλλους φωτισμένους Ελληνες πατριώτες.
Ευτυχισμένος που είχε δίπλα του μια σπουδαία σύζυγο, τη Γιάννα, που αγαπούσε και λάτρευε και που του συμπαραστάθηκε από τα φοιτητικά τους χρόνια. Ευχόμαστε να είσαι δυνατή, Γιάννα, όπως πάντα ήσουν. Στάθηκες κοντά του με αφοσίωση και αγάπη. Νιώθουμε ιδιαίτερα υπερήφανοι που είχαμε τη φιλία και την αγάπη σας.
Να κλείσω με ακόμη ένα μικρό ποιητικό απόσπασμα: «Του Αντρειωμένου ο θάνατος θάνατος δεν λογιέται».
*Πρόεδρος Δ.Σ. της Παγκοσμίου Αδελφότητος για τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία
