Παππούς και γιαγιά: οι δεύτεροι γονείς

Τα παιδιά πρέπει να περνούν χρόνο μαζί τους και να εισπράττουν το ενδιαφέρον και την αγάπη τους • Με την υπογραφή του Μιχάλη ΚεφαλογιάννηΤου παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου» λέει η λαϊκή φράση. Στην ελληνική οικογένεια, ο παππούς και η γιαγιά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του οικογενειακού πλαισίου. 

Παλαιότερα, το σύνηθες φαινόμενο ήταν σε ένα σπίτι να διαμένουν τρεις γενιές ή παραπάνω. Συνεπώς, η ανατροφή του παιδιού δεν αφορούσε μόνο τους γονείς, αλλά και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.

Ακόμα όμως και στις ημέρες μας, όπου τα παιδιά απομακρύνονται από την οικογενειακή εστία για να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια, ο ρόλος των παππούδων είναι καίριος στο μεγάλωμα των εγγονιών. Μπορεί να αποτελέσουν βοηθούς και συμπαραστάτες στο δύσκολο έργο των γονέων, ειδικά όταν εκείνοι δουλεύουν πάρα πολλές ώρες και λείπουν από το σπίτι.

«Για τα παιδιά είναι μια σχέση αγάπης και στοργής, η οποία έχει θετικές συνέπειες στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξή τους. Τα παιδιά βλέπουν τους παππούδες σαν δεύτερη οικογένεια, σαν δεύτερους γονείς κατά μια έννοια. Τους παρέχουν ασφάλεια και προστασία, κάτι καθοριστικό για την ψυχική ισορροπία τους, όταν τα παιδιά καλούνται να βγουν από τον μικρόκοσμό τους και το πλαίσιο της οικογένειας, και να εκτεθούν σε άλλες κοινωνικές ομάδες και σε άγνωστο ως τότε περιβάλλον, όπως το σχολείο. Τα παιδιά πρέπει να περνούν χρόνο με τους παππούδες και τις γιαγιάδες και να λαμβάνουν το ενδιαφέρον και την αγάπη τους» επισημαίνει η Μαρία Κατσαούνη, ψυχολόγος υγείας.

ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΥΣΗ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ

Τα προβλήματα αρχίζουν όταν οι παππούδες έρχονται να αναμειχθούν και να παρέμβουν με τον δικό τους τρόπο στο μεγάλωμα του παιδιού και δεν υπάρχουν σαφή όρια.
Αντιδρούν στον τρόπο ανατροφής που έχουν επιλέξει οι γονείς και αρχίζουν να εφαρμόζουν τις δικές τους αρχές και πεποιθήσεις στο παιδί.

«Ο ρόλος τους θα πρέπει να είναι καθαρά βοηθητικός και υποστηρικτικός. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να παίρνουν αυθαίρετα αποφάσεις για το μεγάλωμα του παιδιού και να ακυρώνουν με αυτόν τον τρόπο τον γονέα στα μάτια του παιδιού» εξηγεί η κυρία Κατσαούνη.
Οπως αναφέρει, σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει οι παππούδες να κάνουν υποδείξεις ή, ακόμα χειρότερα, παρατηρήσεις στους γονείς, κυρίως μπροστά στο παιδί. Οπως, για παράδειγμα, «Ελα, μην το μαλώνεις το παιδί» ή «Ασ’ το, δεν πειράζει», σε περιστάσεις όπου οι γονείς προσπαθούν να βάλουν όρια στο παιδί τους.

Με τον τρόπο αυτόν, οι γονείς του παιδιού, αντί να είναι οι υπεύθυνοι για το μεγάλωμα του παιδιού, συνεχίζουν να έχουν τον ρόλο του γιου και της κόρης, και οι παππούδες αναλαμβάνουν τον ρόλο των γονέων. Ετσι δημιουργείται σύγχυση ρόλων και οι παππούδες επεμβαίνουν ενεργά.

Τι πρέπει να προσέξουν

Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να κάνουν μια συζήτηση με τον παππού και τη γιαγιά, και να ξεκαθαρίσουν ότι οι ίδιοι είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για τους κανόνες, τα όρια που μπαίνουν στο σπίτι και τον καθορισμό των υποχρεώσεων των παιδιών. Ετσι, οι παππούδες θα πρέπει να συμμορφωθούν στο πρόγραμμα των γονέων και να μην κάνουν τα δικά τους.

«Εάν οι γονείς θέλουν το παιδί τους να μην τρώει σοκολάτες ή να πηγαίνει για ύπνο σε συγκεκριμένη ώρα, οι παππούδες θα πρέπει να μένουν πιστοί σε αυτές τις οδηγίες και να μη σαμποτάρουν τις προσπάθειες των γονέων για την οριοθέτηση και διαπαιδαγώγηση του παιδιού, ακόμα κι αν αυτό γίνεται για την ικανοποίησή του» συμβουλεύει η κυρία Κατσαούνη.

Επίσης, οι παππούδες θα πρέπει να είναι αντικειμενικοί και να μην παραφέρονται από τα συναισθήματά τους και την υπερβολική αγάπη τους προς το εγγόνι.

«Λανθασμένη είναι και η άποψη πως ο ρόλος των παππούδων είναι να κακομαθαίνουν το εγγόνι, μη ακολουθώντας και παραβλέποντας συγκεκριμένους κανόνες συμπεριφοράς, τους οποίους ορίζουν οι γονείς. Αυτή η στάση των παππούδων πολλές φορές φέρνει σε ρήξη το ίδιο το ζευγάρι και δημιουργεί προβλήματα» προσθέτει. Είναι σημαντικό το παιδί να βλέπει κοινή γραμμή από γονείς και παππούδες, ώστε να λαμβάνει ξεκάθαρα μηνύματα και να μην αισθάνεται ότι οι παππούδες αποδυναμώνουν τον ρόλο του γονέα, αλλά να του είναι ξεκάθαρο ότι οι γονείς είναι οι πρωταγωνιστές.

«Τα παιδιά είναι ιδιαίτερα εύστροφα και, ακόμα και σε μικρή ηλικία, μπορούν να εντοπίσουν τις αδυναμίες του παππού και της γιαγιάς και να τις εκμεταλλευτούν με τον γλυκό τρόπο τους. Κάτι τέτοιο μπορεί να φέρει δυσκολίες, όταν κληθούν να οριοθετήσουν τη συμπεριφορά του εγγονιού τους» καταλήγει.

{{-PCOUNT-}}17{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα