Αν είσαι συμπαθής προς τους άλλους, τότε πραγματικά αρχίζει να ανατέλλει ο Θεός στην ψυχή σουΓράφει ο
π. Ανδρέας Κονάνος
Κανείς δεν παραδέχεται ότι είναι φανατικός. Τώρα, πώς γίνεται και στον κόσμο αυτόν υπάρχει τόσος φανατισμός, είναι αναπάντητο ερώτημα. Πάντα κάποιοι άλλοι είναι οι φανατικοί. Εμείς είμαστε πάντα οι σωστοί και καλά κάνουμε και επιμένουμε σ’ αυτά που λέμε. Φοβάμαι τον φανατισμό και το πείσμα μου.
Και με τρομάζει πολύ, διότι όλα αυτά τα κρύβω επιμελώς πίσω απ’ τον αθώο Χριστό. Και κινδυνεύω το σκοτάδι που κουβαλάω μέσα μου να το περάσω για φως. Δεν είμαστε πάντα φωτισμένοι. Ευτυχής αυτός που το νιώθει. Σήμερα σου έδωσα απλώς ένα μικρό κριτήριο να ψαχτείς κι εσύ και να δεις αν είσαι φωτισμένος.
Το σημάδι είναι: Αν είσαι συμπαθής προς τους άλλους, τότε πραγματικά αρχίζει να ανατέλλει ο Θεός στην ψυχή σου. Αυτή είναι η απόδειξη πως σε άγγιξε ο Θεός: η ευελιξία σου. Είναι μεγάλο πράγμα να είσαι ευέλικτος. Επιεικής, συμπαθής, ανοιχτός, άνετος. Να δέχεσαι τον άλλον με τη διαφορετική άποψη και γνώμη, και την όποια διαφορετικότητα. Αυτό το ήθος και αυτό το ύφος φανερώνουν ότι ο Θεός πράγματι κατοίκησε στην καρδιά σου και σε φώτισε. Το πείσμα, η πώρωση, ο φανατισμός και η σιγουριά δεν αποδεικνύουν φώτιση Θεού.
Αποδεικνύουν άλλα πράγματα. Μου έκανε εντύπωση μια λεπτομέρεια στον βίο του αγίου Συμεών του Στυλίτη. Ελεγαν σε κάποιους παλαιότερους πατέρες για τον άγιο Συμεών: «Μεγάλος άγιος αυτός. Είναι πάνω στον στύλο και κάνει θαύματα και ελκύει κόσμο κοντά του, κάνει μεγάλο καλό». Και απαντούν οι πατέρες αυτοί: «Να πάτε να του πείτε να κατέβει απ’ τον στύλο του. Ετσι θα καταλάβουμε αν είναι πνευματικός άνθρωπος. Και να μας πείτε την αντίδρασή του». Και πήγαν και του το ‘παν. Του λένε: «Πάτερ Συμεών, οι πατέρες λένε να κατέβεις κάτω». Και απαντά ο άγιος Συμεών: «Θα κατέβω. Κατεβαίνω».
Και μετά του είπαν: «Κάθισε πάνω. Είπαν να το κάνουμε για να σε δοκιμάσουμε». Ηθελαν να δουν αν αυτό που πιστεύει για σωστό, για αληθινό, τον έχει κάνει φανατικό και πεισματικό. Και όταν είδαν ότι είναι άνετος να αλλάξει θέση και τρόπο διαγωγής, τον άφησαν να συνεχίσει, μια και ό,τι έκανε αποδείχτηκε ότι γινόταν με αληθινή ταπείνωση και πνεύμα Χριστού.
Μείνε μέσα στην Εκκλησία και στην αλήθεια του Χριστού. Οταν σου λέω να μην έχεις φανατισμό, δεν εννοώ να αλλάξεις την πίστη σου, αλλά να αλλάξεις τον πεισματικό και αδιάκριτο τρόπο που την εκφράζεις. Πιο πρακτικά: Τον τρόπο που φέρεσαι στο παιδί σου και στον άνθρωπό σου. Ο τρόπος σου πάσχει. Λες ωραία πράγματα, αλλά με τρόπο σκληρό, απότομο και απόλυτο. Μιλάς για τον Χριστό που είναι ο Ηλιος, μα ο άλλος νιώθει ότι μέσα απ’ τα λόγια σου τον ακουμπάνε αγκάθια από σκαντζόχοιρο και όχι απαλά χέρια.
Και ματώνεις την ψυχή του άλλου έτσι όπως τον πλησιάζεις. Γι’ αυτό να παρακαλάμε τον Θεό να μας χαρίσει εσωτερική διάκριση.
*Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου «Ολα του γάμου δύσκολα…» των εκδόσεων Αθως
