Κούφια Αριστερά

Τα ξεπερασμένα στερεότυπα και ο πόλεμος των ιδεολογιώνΑπό τον 
Παναγιώτη Χ. Δούμα*

Πρόσφατα βρέθηκα στο χωριό μου. Μ’ αρέσει να το επισκέπτομαι, αν και σπίτι δεν υπάρχει πια. Μένω σ’ έναν ξενώνα στην περιοχή και επιδιώκω να βρίσκομαι εκεί όσο πιο συχνά γίνεται.

Oπως πάντα, λοιπόν, ξεκίνησα Κυριακή πρωί να επισκεφτώ το νεκροταφείο για να ανάψω το καντήλι στον οικογενειακό τάφο και να πω μια προσευχή. Προς έκπληξή μου -δεν είμαι και τόσο θρησκευόμενος και μου διέφυγε- εορταζόταν η Κυριακή της Ορθοδοξίας συγχρόνως με την εορτή του Αγίου Αλεξίου. Φτάνοντας είδα μία πομπή να έχει σχηματιστεί έξω από τον ιερό ναό. Oλοι κρατούσαν εικόνες στα χέρια τους και πορεύονταν γύρω από τον ναό. Πίσω τους, αποσπασμένος από το πλήθος, ήταν ένας ηλικιωμένος συγχωριανός, ο οποίος τους χλεύαζε -με φιλικό μάλλον τρόπο- για τις εικονομαχίες και για το… «γελοίον του πράγματος» να απειλείσαι κι εσύ να ασχολείσαι με… εικόνες.

Η λειτουργία ολοκληρώθηκε, είδα τον τάφο, άναψα το κερί μου και βγήκα μαζί μ’ έναν φίλο που ήταν μαζί μου να πιω έναν καφέ στο καφενείο του χωριού. Μαζί μας έκατσε κι ο παραπάνω ηλικιωμένος κύριος.

Σαφώς μορφωμένος και, ως προς την εκφορά του λόγου αλλά και την αμφίεση, σαν τη μύγα μες στο γάλα. Hξερε για μένα και βρήκε ευκαιρία να μας διηγηθεί πώς βίωσε από κοντά τα γεγονότα του «Μάη του ’68». Μας δήλωσε ξεκάθαρα πως είναι αριστερός και για χρόνια οργανωμένος σε διάφορα μετερίζια του συγκεκριμένου χώρου. Το υψηλό επίπεδο της κουβέντας αλλά και το φιλικό κλίμα μάς επέτρεπε να του τα θέσουμε και από τη δική μας δεξιά σκοπιά. Κι ενώ διερρήγνυε τα ιμάτιά του ότι είναι ακραιφνής αριστερός, ξαφνικά διαπιστώσαμε ότι συμφωνεί σε όλα μαζί μας.

Συνοπτικά, ο «αριστερός» αυτός θεωρούσε ότι το πράγμα έχει ξεφύγει με τους μετανάστες. Οτι η χώρα μας χάνει την εθνική της ομοιογένεια. Οτι το δημογραφικό και η επίλυσή του πρέπει να είναι άμεση προτεραιότητά μας. Οτι το Ισλάμ είναι τεράστιος κίνδυνος για την πατρίδα μας και ότι ο μεγάλος του φόβος είναι μη δει το χωριό του με έναν μιναρέ στη θέση του επιβλητικού του καμπαναριού.

Η Αριστερά στην Ελλάδα -σε ιδεολογικό επίπεδο- είναι μάλλον ένα ξεπερασμένο αφήγημα. Βασίζεται σε ταμπού και στερεότυπα και, κυρίως, στο «αντί». Κάπως έτσι όμως έχασε τον ιδεολογικό πόλεμο και η Δεξιά. Βασίστηκε μεταπολεμικά στον αντικομμουνισμό και δεν προχώρησε στο να καλλιεργήσει τις αρχές και τα οράματά της στον λαό.

Ανθρωποι σαν αυτόν τον -καθ’ όλα συμπαθή- κύριο αργά ή γρήγορα θα ξεπεράσουν τα άχρηστα αυτά στερεότυπα. Θα ανακαλύψουν τον ιδανικό συνομιλητή τους στην απέναντι πλευρά. Οχι βέβαια στο στρατόπεδο του ελιτισμού και του ατομικισμού, που σκοτώνει τον ρομαντισμό, τα οράματα και το ίδιο το μέλλον, αλλά στις δυνάμεις εκείνες που σέβονται τον λαό και το έθνος.

*Επιχειρηματίας, επικεφαλής της Κίνησης «Εθνος & Ελευθερία», [email protected]

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα