Η πορεία του Ανδρέα Λοβέρδου, που έβλεπε ως αριθμούς τηλεφώνων τους λογαριασμούς του Ακη, είχε εμπλοκή σε χρηματοδοτήσεις ΜΚΟ και διαπόμπευε οροθετικέςΣε κεντρικό πρόσωπο των ημερών μετατράπηκε για ακόμα μια φορά ο Ανδρέας Λοβέρδος, που έμελλε να είναι ο πρώτος πολιτικός ο οποίος θα περάσει το κατώφλι του εισαγγελέα για να δώσει εξηγήσεις για την υπόθεση Novartis. Ολες αυτές τις ημέρες ο πρώην υπουργός Υγείας δηλώνει «αθώος» και «στοχοποιημένος», απορρίπτοντας κατηγορηματικά όλες τις αιτιάσεις και στρεφόμενος κατά πάντων, κυβέρνησης και δικαστών. Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που ο νυν κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Κινήματος Αλλαγής συγκεντρώνει όλα τα φλας πάνω του. Μια μικρή αναδρομή στην πορεία του θα αποδείξει περίτρανα πως ο… κήρυκας της διαφάνειας έχει εμπλακεί σε διάφορες δυσώδεις υποθέσεις κατά το παρελθόν, πολύ πριν από τον Φρουζή και τη Novartis, ενώ ουκ ολίγες φορές έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί και το άκρον άωτον του πολιτικού καιροσκοπισμού. Μία απ’ αυτές ήταν και όταν υπερασπίστηκε τον Ακη Τσοχατζόπουλο στην υπόθεση των μιζών στα εξοπλιστικά, βλέποντας τους ύποπτους τραπεζικούς λογαριασμούς ως… αριθμούς κινητών τηλεφώνων!
Ο Ανδρέας Λοβέρδος -που υπήρξε, ομολογουμένως, ο πιο πιστός υπουργός της τρόικας- εκλέγεται βουλευτής στη Β΄ Αθηνών με το ΠΑΣΟΚ από το 2000. Εχει περάσει από διάφορα υπουργικά πόστα. Στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών, ενώ στις κυβερνήσεις του μοιραίου Γιώργου Παπανδρέου ανέλαβε αρχικά το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εργασίας και κατόπιν, το 2010, αυτό της Υγείας, περίοδος για την οποία εξετάζεται σήμερα. Δεν του ξέφυγε βέβαια ούτε το υπουργείο Παιδείας, αφού ο Αντώνης Σαμαράς τον έχρισε υπουργό στο τελευταίο εξάμηνο της κυβέρνησης του 2014.
Αξιόποινες πράξεις
Ηδη από τις απαρχές της υπουργικής θητείας του ενεπλάκη το όνομά του σε υποθέσεις, όπως οι παράνομες χρηματοδοτήσεις πέντε ΜΚΟ, που φέρεται ότι είχε υπογράψει την περίοδο 2001-2003 ως υφυπουργός Εξωτερικών μαζί με τον τότε υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου.
Προ διετίας είχε σταλεί δικογραφία στη Βουλή, στην οποία περιγράφονται για τους δύο οι αξιόποινες πράξεις της απιστίας στην υπηρεσία κατά μόνας και κατά συναυτουργία, σε συνδυασμό με τον νόμο περί καταχραστών Δημοσίου, και της ηθικής αυτουργίας στην πράξη κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση. Να σημειωθεί πως οι υποθέσεις αυτές φέρεται ότι κόστισαν στο Δημόσιο περί τα 6.328.000 ευρώ.
Το 2012 ήταν για εκείνον μια χρονιά-σταθμός, καθώς τότε αναδείχθηκε σε όλο του το μεγαλείο ο πολιτικός του οπορτουνισμός. Τότε ήταν που αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ, ίδρυσε τη Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας και κατάφερε, επιτέλους, να γίνει πολιτικός αρχηγός. Στη συνέχεια, βέβαια, ανακοίνωσε τη συνεργασία του με τη Δημοκρατική Αριστερά, με την οποία κατόπιν «τα έσπασε», για να επιστρέψει στην Ελιά και στο ΠΑΣΟΚ. Κοινώς, όπου φυσάει ο άνεμος…
Διασυρμός
Ο οπορτουνιστής υπουργός έχει μείνει στην Ιστορία και για άλλους λόγους. Το 2012 έμεινε… αλησμόνητο στον κ. Λοβέρδο για πολλούς λόγους. Εκείνο το καλοκαίρι, με δική του απόφαση, διαπομπεύθηκαν οι οροθετικές γυναίκες που συνελήφθησαν με την κατηγορία ότι εκδίδονταν και μετέδιδαν τον ιό του HIV/AIDS. Την ημέρα που οι φωτογραφίες των γυναικών δόθηκαν στη δημοσιότητα, ο κ. Λοβέρδος άρχισε να περιφέρεται στα κανάλια και να χαρακτηρίζει την απόφαση του εισαγγελέα «απολύτως δεμένη και απολύτως στέρεη». Μετά τον σάλο που προκλήθηκε, βέβαια, και την έντονη κριτική από μεγάλο μέρος της κοινωνίας, «έδειξε» τον εισαγγελέα ως υπεύθυνο για τον διασυρμό τους, αποποιούμενος όποια ευθύνη είχε ως υπουργός Υγείας.
Επόμενη στάση, ο Ιούνιος του 2015, όταν ο φιλόδοξος υπουργός διεκδίκησε την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ, μετά την αποχώρηση του Ευάγγελου Βενιζέλου, με συνυποψηφίους τη Φώφη Γεννηματά και τον Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο. Τα αποτελέσματα αυτής της διεκδίκησης είναι γνωστά. Από το 2015 ο κ. Λοβέρδος, αν και δεν κατάφερε να πάρει την αρχηγία του κόμματος, επελέγη ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος.
Στον ρόλο του υπήρξε και εξακολουθεί να είναι πράγματι καλός, καθώς υπερασπίζεται τη γραμμή του κόμματός του με σθένος όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, είτε από το βήμα της Βουλής είτε από τα τηλεοπτικά πάνελ, όπου συχνάζει μέρα παρά μέρα. Είναι γνωστός δε για τη μεγαλοστομία του και την αδυναμία του να βάλει μια… τελεία. Είναι ενδεικτικό ότι, με το που ανεβαίνει στο βήμα ο έχων άποψη επί παντός επιστητού βουλευτής, οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες αναστενάζουν γνωρίζοντας τι τους περιμένει…
Στο στόχαστρο και για το «Ντυνάν»
Την τελευταία τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ, αν και πλέον στην αντιπολίτευση, ο κ. Λοβέρδος καταφέρνει να μονοπωλεί αρκετά συχνά τους προβολείς.
Εκτός από την υπόθεση Novartis κατηγορούμενος βρέθηκε και για την υπόθεση της ιδιωτικοποίησης του Νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν», όπου το πόρισμα του ΣΥΡΙΖΑ από την Εξεταστική για την Υγεία μιλά για τεράστιες πολιτικές ευθύνες, αλλά και για περαιτέρω ευθύνες που θα πρέπει να διερευνηθούν από τη Δικαιοσύνη.
Ο κ. Λοβέρδος, βέβαια, δηλώνει σε όλους τους τόνους ότι… εν οίδε, ότι ουδέν οίδε. Αθώος σε όλα. Αυτή είναι η υπερασπιστική γραμμή που ακολουθεί στην πολιτική που άσκησε σχετικά με την πώληση του νοσοκομείου, «δείχνοντας» παράλληλα ως υπεύθυνο για την κατάσταση στην οποία περιήλθε το κοινωφελές νοσηλευτικό ίδρυμα τον πρώην πρόεδρό του Ανδρέα Μαρτίνη.
Ανάλογη τακτική ακολουθεί και στην πολύκροτη υπόθεση της Novartis. Παρόλο που οι μάρτυρες οι οποίοι κατέθεσαν εναντίον του μιλούν καθαρά για μίζες που πηγαινοέρχονταν και για στενές σχέσεις του με τον Κώστα Φρουζή, εκείνος διατρανώνει ότι δεν τον γνώριζε καν.
Μετά την άρση της βουλευτικής του ασυλίας και την κατάθεσή του στον εισαγγελέα, μένει να φανεί αν θα του ασκηθούν διώξεις ή η υπόθεση θα αρχειοθετηθεί.
