Ο λόγος της τιμής

Γιατί κάνει μεγάλες πωλήσεις το βιβλίο του Ντάνου από το «Survivor» Από τον 
Μανώλη Κοττάκη

Ποιο βιβλίο πουλάει περισσότερο αυτή την εποχή;» ρώτησα την έμπειρη, ευγενή και συμπαθεστάτη υπάλληλο του βιβλιοπωλείου Ιανός στη Θεσσαλονίκη προ εβδομάδων. Πάντα ρωτώ για τα ευπώλητα. Στα ευπώλητα ανακαλύπτεις τάσεις πολύ πριν γίνουν αριθμοί δημοσκοπήσεων. «Ξέρετε, συμβαίνει κάτι περίεργο: Οι αναγνώστες αγοράζουν πολύ το “Συναξάρι” του Στέλιου Νέστορα, αλλά και το βιβλίο του… Ντάνου, του νικητή του “Survivor”» μου απάντησε. 

Oταν η καλή πωλήτρια πρόφερε τη λέξη Ντάνος, ζωγραφίστηκε έντονη δυσφορία στο πρόσωπό της. «Μα, βιβλίο ο Ντάνος;» με ρώτησε ενοχλημένη. «Και να πουλά τόσο πολύ!» πρόσθεσε. Δεν έπεσα από τα σύννεφα! Είχα ρωτήσει φίλη μου βιβλιοπώλισσα πού αποδίδει τις μαζικές πωλήσεις της αφήγησης του κατά κόσμον Γιώργου Αγγελόπουλου στην Αυγή Σαββίδου (κυκλοφορεί από την Εκδοτική Αθηνών) και μου είχε απαντήσει με φυσικότητα το εξής: «Βλέπουν κάποιον που νίκησε τη μοίρα του και έχουν την ελπίδα ότι μπορεί να τα καταφέρουν και αυτοί!» 

Τελικώς, αγοράσαμε από τον Ιανό το βιβλίο του Νέστορα, το οποίο, όπως με είχε προϊδεάσει η συνάδελφος και φίλη Δώρα Αυγέρη, είναι εκπληκτικό: Περιγράφει μάλιστα διά μακρόν τις περιπέτειες της κράτησής του στις Φυλακές Αίγινας στη δικτατορία. Χώρος γνώριμος για μένα, καθώς περνούσα από εκεί καθημερινά για να πάω, έφηβος ων, στο Καποδιστριακό Γυμνάσιο Λύκειο Αίγινας. Φύσει περίεργος, όμως, έπρεπε να καταλάβω. Δεν μου έφθανε η εξήγηση «νίκησε τη μοίρα του». Και άλλοι τη νίκησαν και άλλοι έγραψαν, αλλά δεν έγιναν bestseller. Βουλευτής της Αριστεράς, από τους πιο σπουδαίους, μου εξήγησε ότι «ο Ντάνος είναι δημοφιλής στις ηλικίες 35-45, την πιο απαιτητική ομάδα, γιατί εκφράζει ένα συγκεκριμένο υπόδειγμα: Είναι ο χαμένος της κρίσης, μιλά λίγο, έχει λόγο τιμής, δεν του αρέσουν οι ίντριγκες, και θέλει μέσα στην κρίση να βγάλει λεφτά αξιοπρεπώς, χωρίς να γίνει λαμόγιο και χωρίς να συμβιβαστεί. Ο περίφημος Ντάνος, που εμείς υποτιμούμε λοιπόν και δεν καταλαβαίνουμε γιατί πουλά η ιστορία, είναι το σύμβολο μιας κοινωνίας που θέλει να έχει τιμή». Εντυπωσιάστηκα από την ανάλυση του βουλευτή.

Αλλά έπρεπε να μάθω ποιος είναι. Διάβασα την αφήγησή του τελικώς και εντυπωσιάστηκα. Παιδί χωρισμένων γονέων, με πατέρα χρεοκοπημένο και αλκοολικό, τον οποίο έχασε σε ηλικία 47 ετών, με την πείρα του ανθρώπου που παρ’ ολίγον να χάσει το πατρικό του στον πλειστηριασμό τον καιρό που η Ελλάδα ζούσε την ύβριν και με περιπλάνηση σε δεκάδες δουλειές (μίνι μάρκετ, φούρνος, ταβέρνες, κρεοπωλείο, οικοδομές, ελαιοχρωματισμοί, μάρμαρα, στάβλοι με άλογα, καφετέρια, υπάλληλος σινεμά, συνεργείο αυτοκινήτων, πόρτα σε μπαρ, ιδιοκτήτης βενζινάδικου), δεν άργησα να καταλάβω τι ήθελε κάποιος που δεν έγινε ποτέ δημόσιος υπάλληλος στον Αγιο Δομίνικο: να κερδίσει για να ξεχρεώσει τις οφειλές του. 

Ο «τύπος» πήγε στο Πάντειο και μίλησε, επισκέφθηκε την Αγία Σοφία, έπαιξε σε τηλεοπτική σειρά, δεν εξαργύρωσε αμέσως τη δημοσιότητα για να κάνει επιπόλαια χρήματα. Αυτό που συγκίνησε τον κόσμο και εξακολουθεί να τον συγκινεί είναι ο τίμιος τρόπος που το κατάφερε. Σας μεταφέρω μερικές απλές σκέψεις του. Και όποιος ελιτιστής συνεχίσει να μην καταλαβαίνει γιατί είναι αγαπητός αυτός ο νέος στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνει τις ευαισθησίες της ελληνικής κοινωνίας έπειτα από 10 χρόνια κρίσης.

«Η περιορισμένη οικονομική δυνατότητα των γονιών μου είχε αντίκτυπο πώς έβλεπα τον κόσμο μου και πώς έβλεπε ο κόσμος εμένα. Οταν η οικογένεια χώρισε, σε αυτόν τον ρατσισμό προστέθηκε και το στίγμα του να είσαι παιδί χωρισμένων γονιών. Η κοινωνία του νησιού μου, όπως πολλές άλλες, προτιμούσε τη δυστυχία εντός γάμου παρά την ευτυχία εκτός, προτιμούσε να μη γνωρίζει τη φτώχεια σου παρά να νιώθει την ανάγκη να κάνει κάτι γι’ αυτό. Πάντα ένιωθα πως αν μου πήγαινε κάτι στραβά δεν θα υπήρχε δίχτυ να με σώσει». 

«Οι άνθρωποι για τους ανθρώπους δημιουργούν κατηγορίες. Θεωρώ ότι την κατηγορία που θα μπούμε την αποφασίζουμε εμείς, όχι οι άλλοι. Γι’ αυτό μέσα από τη δική μας θέληση αλλάζουμε τις κατηγορίες στις οποίες μας έβαλαν […] Αποδεχόμαστε την κατάταξη που μας δίνουν άλλοι αμαχητί γιατί σταματήσαμε να εκπλήσσουμε τους εαυτούς μας».

«Η πρώτη μου σκέψη για τον καθένα είναι θετική, πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι έχουν κάτι μοναδικό μέσα τους. Δεν υπάρχουν αρχηγοί, υπάρχει μόνο στο σύνολο η στιγμή που ο καθένας θα υπάρξει αρχηγός γι’ αυτό που είναι καλός να κάνει».

{{-PCOUNT-}}12{{-PCOUNT-}}

Η εφημερίδα δημοκρατία δημοσιεύει άμεσα κάθε σχόλιο. Ωστόσο δεν υιοθετούμε τις απόψεις αυτές καθώς εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή. Σχόλια με ύβρεις διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Χρήστες που δεν τηρούν τους όρους χρήσης αποκλείονται.

spot_img

Κορυφαίες Ειδήσεις

Προτεινόμενα