Το σβήσε-γράψε ονομάτων υπουργών πάει κι έρχεται χθες όλη μέρα και αναμένεται να συνεχιστεί και σήμερα δίνοντας την εικόνα ενός ατελείωτου παζαριού, που δυναμιτίζει την εικόνα της πολιτικής και των πολιτικών στην κοινωνία και δημιουργεί συνθήκες απαξίωσης σε μια κρίσιμη περίοδο.
Πολλά από τα ονόματα που θα συμμετάσχουν σε αυτήν τη μεταβατική κυβέρνηση εξαρτώνται από μια σειρά συνδυασμών και ισορροπιών που αναπτύσσονται μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων.
Και αυτό γιατί μια κυβέρνηση που θα ήταν μίγμα πολιτικών του κυβερνητικού χώρου, πλαισιωμένο από τεχνοκράτες, άλλαξε από τη στιγμή που η Νέα Δημοκρατία απέσυρε -για να επιταχύνει τις εξελίξεις- το βέτο της αποδεχόμενη κάποια στελέχη της να συμμετάσχουν σε αυτήν. Τα τηλέφωνα μεταξύ των κ. Παπανδρέου και Σαμαρά και των επιτελείων τους «είχαν ανάψει» και χθες, καθώς έπρεπε να συμπληρωθεί ένα δύσκολο παζλ, την ώρα που μόλις χθες ο Γιώργος Παπανδρέου στο τελευταίο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησής του ζήτησε τις παραιτήσεις των υπουργών του.
Αυτό ερμηνεύτηκε ότι ξεφεύγει από τα έως χθες δεδομένα, περί αλλαγής μόνο πέντε υπουργών. Η Νέα Δημοκρατία είχε ζητήσει στην πρότασή της να υπάρξουν αλλαγές σε κρίσιμα υπουργεία εν όψει των εκλογών.
Αυτά για τη Ν.Δ. ήταν το Εσωτερικών, το Δικαιοσύνης, το Προστασίας του Πολίτη, το υπουργείο Αμυνας (εξαιτίας του πογκρόμ κατά των Ενόπλων Δυνάμεων του κ. Μπεγλίτη) και το υπουργείο Επικρατείας, που εμπεριείχε και την αρμοδιότητα του κυβερνητικού εκπροσώπου.
Κανείς από τους υφιστάμενους έως σήμερα υπουργούς υπό παραίτηση δεν ήξερε τι θα γίνει. Με εξαίρεση τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που φερόταν να έχει ήδη συσκευάσει τα πακέτα του, και τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Ηλία Μόσιαλο, που ήδη το έχει κάνει, οι υπόλοιποι περίμεναν με καρδιοχτύπι να μάθουν αν θα παρέμεναν και σε ποιες θέσεις. Το κλίμα πάντως μεταξύ υπουργών και συνεργατών θύμιζε «κηδεία», μια και αναγκάζονται να αποχωρήσουν από την κυβέρνηση πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι υπολόγιζαν.
Ο καθένας κινητοποιούσε τους δικούς του μηχανισμούς πίεσης προς το περιβάλλον του Γιώργου Παπανδρέου, για να κρατήσει την καρέκλα του. Οσο για τον Ευάγγελο Βενιζέλο ήταν το μεγάλο ερωτηματικό, μια και άλλοτε ήταν αντιπρόεδρος και άλλοτε πήγαινε σπίτι του. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ το απόγευμα αποχώρησε ο κ. Βενιζέλος, δηλώνοντας ότι πάει για… ύπνο, αργά το βράδυ βρέθηκε στη σύσκεψη που έγινε στο γραφείο του κ. Παπανδρέου στη Βουλή και παρέμεινε μέχρι αργά.
Εκτός όμως από τα τηλέφωνα άναψαν και τα ραντεβού, αλλά και τα μίνι γεύματα «υπουργών» που θέλουν χρόνο για να κλείσουν μέτωπα προτού μπουν στη διαδικασία των εκλογών.
Οι φήμες και τα σενάρια που κυριαρχούσαν περιλάμβαναν τα πάντα. Πρόσωπα, ψιθύρους αλλά και διαψεύσεις.
Σενάρια για υπουργοποίηση του Παναγιώτη Ρουμελιώτη γέννησε η πολύωρη συνάντησή του με τον Γιώργο Παπανδρέου στο γραφείο του δεύτερου στη Βουλή, ειδικά όταν εθεάθη να κρύβει το πρόσωπό του από τους φωτογράφους, φτάνοντας στο κτίριο με ένα Suzuki jimny. Οι διαβεβαιώσεις του Μεγάρου Μαξίμου ότι ενημέρωνε τον πρωθυπουργό με την ιδιότητα του εκπροσώπου μας στο ΔΝΤ, και για τις προτάσεις της κυρίας Λαγκάρντ, δεν έπεισαν πολλούς, και το γεγονός ότι ως εκείνη την ώρα το επικρατέστερο σενάριο ήθελε πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο έκανε κάποιους να μιλούν για μια θέση του στο νέο υπουργικό συμβούλιο δείχνοντας το υπουργείο Οικονομικών.
Οσο το όνομα του πρώην αντιπροέδρου της ΕΚΤ φερόταν περίπου «κλειδωμένο», τα ονόματα των υπουργών έδιναν κι έπαιρναν. Μεταξύ αυτών, ακούστηκαν τα ονόματα των Βασίλη Ράπανου και Αλέκου Παπαδόπουλου, με τον τελευταίο μάλιστα να φέρεται ότι είχε και σχετική κρούση, σε αντίθεση με τον Γιώργο Φλωρίδη, που είχε επίσης ζητηθεί από τον κ. Παπαδήμο, αλλά φαίνεται ότι «κόπηκε» από το Μέγαρο Μαξίμου, μετά τη στάση που κρατά τελευταία απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου, χαρακτηρίζοντάς τον δημοσίως απολύτως αποτυχημένο. Ο ίδιος φέρεται να είχε ζητήσει και τον Τάσο Γιαννίτση, με τη συγκεκριμένη επιλογή να εκτιμάται περίπου ως εύλογη και τις «κακές γλώσσες» να μιλούν για «σημιτική κυβέρνηση». Ενα τέτοιο οικονομικό επιτελείο πάντως θα σημάνει και την αποχώρηση του Ευ. Βενιζέλου από το υπουργείο Οικονομικών (με τους συνεργάτες του μάλιστα να φέρονται να μαζεύουν και τα πράγματά τους), με τα νέα σενάρια τότε να θέλουν να του γίνεται πρόταση να παραμείνει αντιπρόεδρος και να επιστρέψει στο υπουργείο Αμυνας, άγνωστο αν ο ίδιος θα δεχόταν κάτι τέτοιο, αφού έχοντας περάσει πέντε… κολασμένους μήνες στο υπουργείο Οικονομικών θεωρούσε περίπου αυτονόητο ότι θα έμενε. Φέρεται λοιπόν ότι θεωρούσε τουλάχιστον περιφρονητική τυχόν απομάκρυνσή του, ενώ κατά πολλούς θα ήταν και προδοσία εκ μέρους του Γιώργου Παπανδρέου ή τέλος πάντων αθέτηση της μεταξύ τους συμφωνίας, στον βαθμό που αυτή υπήρχε, και ως εκ τούτου προέκυπτε θέμα… εσωκομματικόν. Κάπως έτσι εξηγούνταν και οι φήμες που ήθελαν τον Ευ. Βενιζέλο «να διαρρέει» σενάρια περί τέλους στο ενδεχόμενο κυβέρνησης υπό τον Παπαδήμο, κάτι που φέρεται να έκανε -παρά τις διαψεύσεις του αργότερα από το δελτίο της ΝΕΤ- και ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης, που είχε πάντως συνάντηση πλέον της μίας ώρας με τον Ευ. Βενιζέλο στο γραφείο του στη Βουλή. Αλλωστε στο ενδεχόμενο ανάληψης καθηκόντων μεταβατικού πρωθυπουργού από τον κ. Κακλαμάνη ο κ. Βενιζέλος θα παρέμενε στο υπουργείο Οικονομικών, κάτι που του επέτρεπε αμέσως μετά να πει ότι εκείνος «πάει να κοιμηθεί» καθώς πρέπει και να επιβιώσει…
Εν τω μεταξύ τα τηλέφωνα είχαν ανάψει μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. Τα ονόματα που ακούγονταν για θέσεις υπουργών στο νέο σχήμα, πολλά, αλλά κανείς δεν ήταν σε θέση να τα επιβεβαιώσει ή να τα διαψεύσει από τη μια ή την άλλη πλευρά. Από την πλευρά της Ν.Δ. δεν αποκλειόταν τελικά μια μικρή «υποχώρηση», που θα έδινε διέξοδο στον παραλογισμό του ΠΑΣΟΚ. Αυτή θα άκουγε στη συμφωνία για συμμετοχή «γαλάζιων» στελεχών, από τον Σταύρο Δήμα που ακουγόταν για τη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ως τους Γιάννη Μουρμούρα, Κωστή Χατζηδάκη, Νίκο Δένδια, Κυριάκο Μητσοτάκη, Χρήστο Σταϊκούρα και Κώστα Τζαβάρα. Την ίδια ώρα στη Συγγρού δεν είχαν καμία πρεμούρα να δώσουν την εικόνα συγκυβέρνησης, το αντίθετο μάλιστα· αυτό αποτελούσε τον μεγάλο τους πονοκέφαλο εξαιτίας των αντιδράσεων που υπάρχουν.
Δεν είναι τυχαίο ότι αρχικά είχε επιχειρηθεί να συμμετάσχουν μόνο τεχνοκράτες από πλευράς Ν.Δ. αλλά, όταν αυτό δεν έγινε, αποφασίστηκε ένας συνδυασμός επιλογών ώστε να μην μπει στο κάδρο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Βέβαια στενοί συνεργάτες του κ. Σαμαρά διέψευδαν την ονοματολογία και κρατούσαν τα στόματά τους κλειστά, καθώς κανείς δεν ήθελε να επιβεβαιώσει τη συμμετοχή του.
Στη μεριά του ΠΑΣΟΚ δε επικρατούσε το απόλυτο μπάχαλο… με τον Γιώργο Παπανδρέου να έχει πλέον στη διάθεσή του ομαδικά τις παραιτήσεις των υπουργών του, ο οποίος φερόταν να προτείνει για το νέο σχήμα την παραμονή των Ανδρέα Λοβέρδου, Αννας Διαμαντοπούλου και Κώστα Σκανδαλίδη, αφήνοντας σίγουρα απέξω τους Χάρη Καστανίδη, Ηλία Μόσιαλο, Θόδωρο Πάγκαλο, Γιάννη Ραγκούση κ.ά. Ζητούσε μάλιστα πολιτικό πρόσωπο από τη Ν.Δ. για τη θέση του υπουργού Εργασίας και ένα στέλεχός της οπωσδήποτε στο υπουργείο Οικονομικών, ενώ μόνο ένα τέτοιο θα έβγαζε εκτός κυβέρνησης και τον Πάνο Μπεγλίτη. Η τρικυμία εν κρανίω που επικρατούσε στο επιτελείο του Γ. Παπανδρέου ήταν τέτοια που από τις συζητήσεις δεν έλειψε και το όνομα της Λούκας Κατσέλη, το οποίο άφησε πολλούς άφωνους στο άκουσμά του, δεδομένου ότι την προηγούμενη εβδομάδα δεν ανήκε καν στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ. Οσο για τον Ευάγγελο Βενιζέλο θα επιχειρήσει «να βολέψει» δικούς του στην υπουργική σύνθεση, μια και εν όψει της εσωκομματικής μάχης που θα ακολουθήσει θέλει να έχει ικανοποιημένο τον «κομματικό του στρατό». Γι’ αυτό πιέζει για την υπουργοποίηση δικών του, όπως του Πάρη Κουκουλόπουλου, του Κώστα Καρτάλη, της Τόνιας Αντωνίου, του Δημήτρη Λιντζέρη, του Δημήτρη Καρύδη, του Λεωνίδα Γρηγοράκου.
Αλλαγές ενδέχεται να υπάρξουν και στη σύνθεση του προεδρείου της Βουλής, μια και αν επιβεβαιωθούν τα σενάρια περί πρωθυπουργοποίησης του Φίλιππου Πετσάλνικου τότε θα πρέπει να γίνει εκλογή και προέδρου της Βουλής, κάτι που θα γινόταν αντικείμενο νέων παζαριών μεταξύ των κομμάτων. Ισως αυτό το σημείο «να κόψει» τελικά τον κ. Πετσάλνικο από τα σενάρια που τον ήθελαν ένοικο του Μαξίμου. Τόσο ο ΛΑΟΣ όσο και η Δημοκρατική Συμμαχία έδειχναν αδιάφορα στο ενδεχόμενο συμμετοχής τους στην κυβέρνηση, αλλά κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα γίνει έως την τελευταία στιγμή και πού «θα κάτσει η μπίλια» σε αυτά τα ολονύχτια ανατολίτικα παζάρια.
Αν σήμερα, τρίτη μέρα κατά τας γραφάς, έχουμε πρωθυπουργό, είναι βέβαιο ότι θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την ανακοίνωση και των ονομάτων των νέων υπουργών και υφυπουργών, που θα στελεχώσουν μια κυβέρνηση περίπου 100 ημερών, με συγκεκριμένη αποστολή. Η φωτογραφία ενός τέτοιου υπουργικού συμβουλίου θα περάσει στην Ιστορία, μια και θα καταγράφει ανάγλυφα την πορεία των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα και θα δείχνει πού οδήγησε τη χώρα ένας «ηγεμόνας» ο οποίος αφού ολοκλήρωσε την αποστολή του οχυρώθηκε (προσωρινά;) στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι και το τελευταίο καταφύγιό του, εκτός και αν οι σύντροφοί του τού κάνουν έξωση και από την Ιπποκράτους. Σήμερα πάντως ο κ. Παπανδρέου αναμενόταν να επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια.
