Αυτό που ισχυρίζονται κάποιοι, ότι «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει», έχουν απόλυτο δίκιο.

Ήταν απογευματάκι και ο Νώντας της μαμής, παλιός αριστερός, όχι ντιπ καταντίπ σταλινικός, αλλά πιο λάϊτ, ας πούμε «Μπανιάς», πλην όμως φανατικός ΣΥΡΙΖΑίος, κάθεται σε 5 καρέκλες (μία για κάθε άκρο και μία για τον απαυτό του) στον καφενέ της γειτονιάς, ρουφάει τον βαρύ με ολίγη και καπνίζει το τσι

Ρωτάμε λοιπόν με το στόμα του Νίκου Ξανθόπουλου τους απανταχού ΣΥΡΙΖΑίους και έναν έναν χωριστά: « Πόσα θέλεις για να με τρελάνεις, για να σου τα δώσω όλα μετρητοίς».

Ιδέες και λύσεις για να έχουμε, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον, κυπελλούχο Ελλάδος (habemus cupatum)...

Πλέον, δεν χρειάζεται να είσαι υπουργός για να πορεύεσαι αναλόγως. Σήμερα, ακόμη και βουλευτάκος Γ΄ Εθνικής να είσαι, αρκεί.

Περί μίας σκηνοθετημένης απόπειρας αυτοπυρπολήσεως...

Δεν έχουν καμμία θέση δίπλα στο ιερό σύμβολο που ενσαρκώνει την έννοια του Έθνους και ασφαλώς δεν είναι απλώς ένα πανί (τ’ ακούς Μίλτο;), κάποιοι που μπορεί αύριο (δεν έχουν δα και ορκισθεί και για το αντίθετο), να είναι απέναντί της.