➥ Μια εικόνα όλο το κράτος: τα βανάκια την προηγούμενη εβδομάδα, που ξεφόρτωναν δώρα στον Αρειο Πάγο.
➥ Το να δέχονται οι δικαστές άνθη, γλυκά, δωροσυνθέσεις με συλλεκτικά κρασιά, πεπαλαιωμένα τσίπουρα, 12άρια ουίσκια, γκατζετάκια, ακριβές πένες και δεν συμμαζεύεται είναι κάτι το συνηθισμένο στις μπανανίες. Στις ευνομούμενες δημοκρατίες, όχι.
➥ Στα κανονικά κράτη οι δικαστές όχι μόνο πρέπει να είναι αλλά και να φαίνονται τίμιοι. Στην Ελλάδα, όμως, όχι. Δεν τους καίγεται καρφί. Η εικόνα της τιμιότητας και τα λοιπά φαντάζουν πολυτέλειες σε τριτοκοσμικά καθεστώτα σαν το δικό μας.
➥ Η κοσμοθέαση πολλών (λίγες οι φωτεινές εξαιρέσεις) έχει ως εξής: «Τσάκω τώρα τα ουίσκια και τους εργολάβους (τα γλυκά, για να μην παρεξηγούμεθα) και άσε τις εντυπώσεις, μανίτσα μου. Η ζωή είναι μικρή και τι μας νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι;»
➥ Φυσικά, ο μέγας επόπτης και κλειδοκράτωρ της προόδου του δικαστικού κλάδου στο πανεπιστήμιο της διαφθοράς είναι το ίδιο το κράτος. Χρησιμοποιεί τον νόμο σαν φερετζέ ανήθικων πράξεων των νομοθετών και το δικαστικό σώμα επισημοποιεί το αποτέλεσμα.
➥ Ολα είναι νόμιμα, όλα είναι συνταγματικά, όλα με το πνεύμα και το γράμμα του νομοθέτη – αρκεί να το θέλει η κυβέρνηση. Κι αφού το θέλει η κυβέρνηση, θα σε βοηθήσει να προαχθείς και -πού ξέρεις;- κάποια μέρα μπορεί να σε καμαρώσουν οι δικοί σου στα ύπατα αξιώματα.
➥ Δεν είναι δα και λίγο να ποζάρεις στη «Γιορτή της Δημοκρατίας» (ημέρα που συμπίπτει με την κηδεία της Κύπρου) δίπλα σε πολιτικούς των οποίων τα κόμματα οφείλουν μισό δισ. ευρώ…
➥ Ηταν αξιοθέατο τα βανάκια που ξεφόρτωναν καλούδια για τους δικαστές. Εχουν να το λένε οι περαστικοί και μερικοί εξ αυτών πήραν κι ένα πολύ σημαντικό μάθημα: να λύνουν ειρηνικά τις διαφορές τους και να μην καταλήγουν οι υποθέσεις τους στα δικαστήρια…
π
