Αν αποκαλύψουμε τις πηγές μας, κάποιοι θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν
Ο Άγγλος συγγραφέας και κριτικός Γκίλμπερτ Τσέστερτον είχε πει κάποτε πως δεν έχει χειροτερέψει ο κόσμος, «απλώς η κάλυψη των γεγονότων έγινε πολύ καλύτερη». Και φυσικά όσο περισσότερο αποκαλύπτονται τα σκοτεινά σημεία κάθε κέντρου εξουσίας τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν αυτός ο κόσμος να γίνει καλύτερος.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του ’70 στις Ηνωμένες Πολιτείες το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ συγκλονίζει. Το κουβάρι της υπόθεσης άρχισε να ξετυλίγεται το 1972 από τους δημοσιογράφους Καρλ Μπέρνστιν και Μπομπ Γούντγουορντ, που δουλεύουν για την εφημερίδα «Washington Post», ύστερα από διάρρηξη στην έδρα της Εθνικής Επιτροπής Δημοκρατικών (DNC) στο συγκρότημα γραφείων Watergate στην Ουάσινγκτον. Με σειρά θρυλικών ρεπορτάζ, οι δημοσιογράφοι αποκαλύπτουν ότι η διάρρηξη συνδεόταν τελικά με μία καλοστημένη επιχείρηση που στόχο είχε την κατασκοπία των Δημοκρατικών, για την οποία όχι μόνο γνώριζε ο Λευκός Οίκος, αλλά συμμετείχε τόσο στην οργάνωση όσο και στη συγκάλυψή της.
Αρχικώς οι δημοσιογράφοι στοχοποιούνται! Εναντίον τους αρχίζει έρευνα! Τελικά, μήνες αργότερα τα αποτελέσματα των αποκαλύψεών τους οδηγούν στην παραίτηση του προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον, αφού προηγήθηκαν μεγάλες δικαστικές μάχες. Η Δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος της και δεν λογάριασε ούτε τον πρόεδρο! Η δουλειά των δύο πολυβραβευμένων δημοσιογράφων διδάσκεται σήμερα σε όλα τα πανεπιστήμια δημοσιογραφίας του κόσμου, ενώ οι ίδιοι χαίρουν παγκόσμιου σεβασμού. Πολλά χρόνια αργότερα έγινε γνωστό ότι το «βαθύ λαρύγγι» που τους έδινε πληροφορίες ήταν ο Νο 2 του FBI!
Στο πιο κοντινό 2009 στο Ηνωμένο Βασίλειο μια ομάδα δημοσιογράφων της «Daily Telegraph», οι οποίοι μάλιστα κάθονται σε έναν απομονωμένο διάδρομο στα γραφεία της εφημερίδας, ώστε να μη γίνεται γνωστό με τι ασχολούνται, το οποίο έχει μείνει στην ιστορία της βρετανικής δημοσιογραφίας ως το «οχυρό», αρχίζουν να ερευνούν έπειτα από μία διαρροή ένα οικονομικό όργιο δαπανών βουλευτών από το Συντηρητικό και από το Εργατικό Κόμμα. Όπως έδειχναν τα στοιχεία, στα ανάκτορα του Ουεστμίνστερ ήταν σχεδόν κοινή πρακτική μεταξύ των βουλευτών να δικαιολογούν ως έξοδα πολυτελείς συνήθειές τους.
Το σκάνδαλο χαρακτηρίζεται η «πιο μαύρη μέρα του Κοινοβουλίου» και οδηγεί στην παραίτηση πολλών βουλευτών και στην άσκηση ποινικών διώξεων. Τέσσερις βουλευτές καταλήγουν στη φυλακή, ενώ οι εθελοντικές επιστροφές χρημάτων από βουλευτές στα ταμεία του κράτους αγγίζουν τις 500.000 στερλίνες. Οι δημοσιογράφοι του «οχυρού» αποτελούν σήμερα αξιοσέβαστες προσωπικότητες της βρετανικής κοινωνίας.
Τα παραπάνω παραδείγματα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία δείχνουν το μέγεθος των ευεργετημάτων που απολαμβάνει η κοινωνία, όταν οι δημοσιογράφοι κάνουν τη δουλειά τους. Πρόκειται για παραδείγματα υγιούς αντίδρασης μελών των πολιτικών συστημάτων κάποιων αστικών δημοκρατιών, που υπό το βάρος των αποκαλύψεων απομακρύνονται από την εξουσία. Άλλοτε ακαριαία, άλλοτε έπειτα από λίγο καιρό! Στην Ελλάδα, πάλι, οι δημοσιογραφικές αποκαλύψεις δεν μεταφράζονται σε πολιτικές ανατροπές, αλλά σε προσπάθεια οικονομικής και φυσικής εξόντωσης του μέσου και του δημοσιογράφου που τις φέρνουν στο φως. Ένα σχέδιο «δολοφονίας χαρακτήρων» ενεργοποιείται αυτόματα, προκειμένου η αποκάλυψη να συγκαλυφθεί και το μέσο να λοιδορηθεί με κάθε τρόπο.
Στις 5 Ιανουαρίου 2019 η «κυριακάτικη δημοκρατία» αποκαλύπτει ότι Ελληνας εισαγγελέας αρνήθηκε να πάρει από τις αμερικανικές Αρχές συντριπτικά στοιχεία σε βάρος Ελληνα πρώην υπουργού σε σχέση με την υπόθεση Novartis, βασιζόμενος μάλιστα σε ένα έωλο νομικό επιχείρημα. Για τη συνάντηση αυτή με τους Αμερικανούς εισαγγελείς και αξιωματούχους του FBI, που είχε πραγματοποιηθεί στη Βιένη, θα γίνουν στη συνέχεια πολλές αποκαλύψεις. Μεταξύ αυτών είναι και το όνομα του εισαγγελέα, που δεν είναι άλλος από τον αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γιάννη Αγγελή, ο οποίος εκείνη την περίοδο υπηρετούσε ως εποπτεύων της εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς.
Στη Βιένη
Πολλά έχουν ειπωθεί για το περίφημο πλέον ταξίδι στη Βιένη. Ολα, όμως, καταλήγουν να επιβεβαιώσουν πλήρως το ρεπορτάζ της «κυριακάτικης δημοκρατίας». Τελευταία επιβεβαίωση, περίπου 1,5 χρόνο αργότερα, αποτελεί και η κατάθεση της πρώην εισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ξένης Δημητρίου την περασμένη εβδομάδα στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής που εξετάζει το σενάριο της πολιτικής σκευωρίας στο σκάνδαλο Novartis, αλλά στοχεύει κυρίως στην απόσβεση του σκανδάλου.
Η κυρία Δημητρίου ανέφερε, για παράδειγμα, πως ο κ. Αγγελής ζήτησε μόνος του να πάει στη Βιένη αλλά και ότι δικαιολόγησε την άρνησή του προς τους Αμερικανούς αξιωματούχους λέγοντας πως οι Ελληνες εισαγγελείς μπορούν να λάβουν στοιχεία μόνο μέσω EUROJUST. Επιβεβαιώνοντας το ρεπορτάζ μας ως προς το έωλο αυτού του νομικού επιχειρήματος, η πρώην εισαγγελέας ξεκαθάρισε πως ούτε η Αστυνομία λειτουργεί έτσι ούτε η ΕΥΠ. Αλλά ούτε και η Δικαιοσύνη λειτουργεί χωρίς να έχει άτυπες συναντήσεις για ανταλλαγή πληροφοριών.
Όπως χαρακτηριστικά είπε, είναι άλλο οι πληροφορίες και άλλο τα αποδεικτικά στοιχεία. Η κυρία Δημητρίου αποκάλυψε ακόμη ότι οι Αμερικανοί αξιωματούχοι τα έχασαν από τη συμπεριφορά του κ. Αγγελή, κάτι το οποίο είχε αναφέρει από το 2019 η «κυριακάτικη δημοκρατία», αλλά και πως σε κάποια χρονική στιγμή πριν από το ταξίδι στη Βιένη ο κ. Αγγελής είχε άστοχα καλέσει στο γραφείο του τον εκπρόσωπο του FBI της αμερικανικής πρεσβείας ως μη έδει και μάλιστα κρυφά (!). Το τελευταίο μάλιστα φαίνεται ότι αποτελεί νέα αποκάλυψη.
