Βαρυσήμαντη παρέμβαση από τον Προκόπη Παυλόπουλο πριν από τον 62ο γύρο των διερευνητικών στην Αθήνα
Την εθνική γραμμή, δίχως σημεία ενδοτικότητας και υποχωρήσεων προς κατευνασμό της Τουρκίας, υπέδειξε ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος το βράδυ της Παρασκευής. Σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Αντιθέσεις» και στον δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη, ο Προκόπης Παυλόπουλος -τονίζοντας τον ρόλο του ως ομότιμου καθηγητή της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών- σχολίασε σειρά ζητημάτων σχετικά με τα Ελληνοτουρκικά.
Ο Προκόπης Παυλόπουλος, εκφράζοντας τον σκεπτικισμό των περισσότερων Ελλήνων, τον οποίο και η «δημοκρατία» έχει επανειλημμένα σημειώσει, για την ταχύτητα με την οποία η ελληνική πλευρά αποδέχτηκε την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών, τόνισε ότι οι προοπτικές της συγκεκριμένης διαδικασίας είναι μάλλον δυσοίωνες και αναφέρθηκε στην προκλητική στάση της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος και της Κύπρου, κάνοντας λόγο για χωρίς ίχνος ενδοιασμού παραβιάσεις του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου εκ μέρους της γείτονος. Συμπλήρωσε μάλιστα ότι είναι αυτή η προκλητική στάση της Τουρκίας η οποία γεννά την υποψία πως η όψιμη προθυμία της να συμμετάσχει στην επανεκκίνηση των διερευνητικών επαφών οφείλεται μάλλον σε μια «στρατηγική» που στόχο έχει να αποφύγει τον κίνδυνο κυρώσεων κατά τη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του προσεχούς Μαρτίου και να κερδίσει χρόνο βολιδοσκόπησης της έναντι της πολιτικής του νέου προέδρου των ΗΠΑ και της κυβέρνησής του.
Πάντως, για μία ακόμη φορά ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας επανέλαβε -προφανώς για να τις θυμηθούν κάποιοι- τις βασικές αρχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής μας, σύμφωνα με τις οποίες η χώρα απορρίπτει κατηγορηματικά τις «καινοφανείς» και καταφανώς αστήρικτες θέσεις της Τουρκίας και του Ταγίπ Ερντογάν, θυμίζοντας τι του είχε πει έναντι της χώρας μας, ιδίως δε εκείνες περί δήθεν ανάγκης αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης. Τα ακριβή λόγια του κ. Παυλόπουλου είναι χαρακτηριστικά: «Η Ιστορία μάς έχει διδάξει ότι με την Τουρκία ξεκαθαρίζεις το τοπίο ευθύς μόλις ξεκινά οιασδήποτε μορφής συζήτηση και, πολύ περισσότερο, διαπραγμάτευση, προσδιορίζοντας με ευκρίνεια τις κόκκινες γραμμές, ως προς τις οποίες δεν νοείται ίχνος υποχώρησης ή υπαναχώρησης αναφορικά με όσα δικαιούται η Ελλάδα κατά το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο».
Τα παραπάνω λόγια έρχονται σε πλήρη αντίθεση με όσα περί «βήματος πίσω» ακούσαμε τον τελευταίο καιρό από τα χείλη του πρωθυπουργού. Την ίδια τακτική οφείλει η Ελλάδα να υιοθετήσει και στην αρχή της επανεκκίνησης των τρεχουσών διερευνητικών επαφών, συμπλήρωσε ο Προκόπης Παυλόπουλος, τονίζοντας ότι είναι βέβαιο πως η Τουρκία θα προσπαθήσει «να χτίσει» υπέρ αυτής επιχειρήματα και μόνον από τη γενική διατύπωση περί «θαλάσσιων ζωνών», η οποία προκρίθηκε για να οριοθετήσει το πλαίσιο αυτών των διερευνητικών επαφών. Όρος τον οποίο, από τα συμφραζόμενα του κ. Παυλόπουλου, καταλαβαίνει κανείς ότι θεωρεί προβληματικό, καθώς συνεχώς σημείωνε ότι θα πρέπει με άλλες «λέξεις» να διευκρινιστούν, με εξαιρετική σαφήνεια, μεταξύ άλλων, ποια διαφορά υφίσταται μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και, συνακόλουθα, τι είναι εκείνο το οποίο μπορεί να αχθεί προς εκδίκαση, ιδίως ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, αν και εφόσον φτάσουμε σε αυτό το σημείο.
Στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε εκτενώς τονίζοντας ότι ενδεχόμενη ενώπιον αυτού κοινή προσφυγή Ελλάδας και Τουρκίας, ύστερα από το αναγκαίο κατά το Διεθνές Δίκαιο συνυποσχετικό, μπορεί να νοηθεί μόνον εφόσον τηρηθούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, που περιλαμβάνουν την εξαίρεση του «σκληρού πυρήνα» της εθνικής μας κυριαρχίας, όπως το έδαφος, ο εναέριος χώρος και η αιγιαλίτιδα ζώνη. Σημείωσε, μάλιστα, ότι με βάση την τακτική της Τουρκίας είναι σκόπιμο η Ελλάδα να προσανατολίζεται περισσότερο προς την προοπτική πλήρους άσκησης του ως άνω δικαιώματός της για την ολοκληρωμένη επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ν.μ., παρά να αγωνίζεται μόνο για την άρση του παντελώς αυθαίρετου «casus belli» της Τουρκίας.
Επομένως, σύμφωνα με τον Προκόπη Παυλόπουλο, που σίγουρα δεν επέλεξε τυχαία να κάνει αυτή τη στιγμή τη συγκεκριμένη παρέμβαση, λίγο πριν η τουρκική αντιπροσωπία έλθει στην Ελλάδα για τον 62ο γύρο των διερευνητικών επαφών, «κοινή προσφυγή Ελλάδας και Τουρκίας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης είναι νοητή και θεσμικώς επιτρεπτή μόνον ως προς τα κυριαρχικά δικαιώματα -άρα, όχι προς την εθνική κυριαρχία κατά τα ανωτέρω- επί της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, με πλήρη επήρεια των νησιών μας. Στο δε απαιτούμενο σε αυτή την περίπτωση συνυποσχετικό, η Τουρκία οφείλει να αναγνωρίσει την ισχύ του συνόλου της προαναφερόμενης Σύμβασης του Montego Bay του 1982».
Ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας έθεσε μία ακόμη σημαντική παράμετρο, την οποία φαίνεται ότι κάποιοι στην Αθήνα ξεχνούν, βάζοντας στο ίδιο καλάθι την αιγιαλίτιδα με την ΑΟΖ. Οπως τόνισε, «επειδή η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης συνδέεται ευθέως με τα όρια της αιγιαλίτιδας ζώνης -όχι ως προς την αρχή μέτρησής τους, δηλαδή ως προς την ακτογραμμή, αλλά ως προς την αφετηρία του πεδίου τους, που είναι το τέλος της αιγιαλίτιδας ζώνης-, η Ελλάδα θα πρέπει να επιλέξει την οδό της επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης της στα 12 ν.μ. πριν από κάθε προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ή, τουλάχιστον, να διασφαλίσει στο σχετικό συνυποσχετικό, με πλήρη σαφήνεια, ότι οιοδήποτε δεδικασμένο που θα προκύψει από τη μετά την προσφυγή απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης ουδόλως θίγει το δικαίωμά της για επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της στα 12 ν.μ.».
Μοναδική ίσως παραφωνία της εμφάνισης του κ. Παυλόπουλου, η υπεράσπιση της Συμφωνίας των Πρεσπών, όπου ο τέως Πρόεδρος επαναλαμβάνει ότι με τον τρόπο αυτόν η Τουρκία δεν μας… απειλεί από τον Βορρά…
